ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον. Μετέχουν σ΄αυτό περισσότερες από 180 χώρες. Επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί.
Κύριος σκοπός του ΔΝΤ είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:
Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής κάθε κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και
Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του βοηθουμένου κράτους μέλους.
Πιθανόν να καταστεί μονόδρομος για τη χώρα η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της 25ης -26ης Μαρτίου, αποφασίσουν να μην στηρίξουν έμπρακτα και ουσιαστικά την προσπάθεια της χώρας, να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό της πρόβλημα και να καλύψει τις επιτακτικές της ανάγκες ρευστότητας για το επόμενο δίμηνο (Απρίλιος –Μάϊος) που ξεπερνούν τα 20 δίς ευρώ. (για την αναχρηματοδότηση του χρέους και την κάλυψη των πρωτογενών ελλειμμάτων του προϋπολογισμού).
Τυχόν αναγκαστική προσφυγή της Χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και για χώρα μας, αλλά πιθανόν να αλλάξει και τα δεδομένα για το παρόν και το μέλλον της συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ισοτιμία του Ευρώ και Δολαρίου. Στα θετικά της προσφυγής είναι η άμεση εξεύρεση ρευστότητας με σχετικά μικρό επιτόκιο (περί το 3% αν δοθεί ποσό δανείου μέχρι 10 δις ή ελαφρώς μεγαλύτερο για μεγαλύτερα ποσά που συνήθως δίδονται σε δύο δόσεις).
Οι επικριτές προσφυγής ισχυρίζονται ότι το ΔΝΤ είναι σε γενικές γραμμές απαθές ή και εχθρικό για δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικά δικαιώματα. Από την μέχρι σήμερα πρακτική του ΔΝΤ, μέτρα που θα ληφθούν εφόσον προσφύγει κάποια χώρα σ΄ αυτό μπορεί να είναι:
Δημοσιονομικά μέτρα παρόμοια και αυστηρότερα με αυτά που έλαβε πρόσφατα η κυβέρνηση (μείωση μισθών-επιδομάτων, αύξηση έμμεσων και άμεσων φόρων, μείωση δημοσίων δαπανών κλπ).
Συρρίκνωση του Δημόσιου Τομέα με κατάργηση θέσεων συμβασιούχων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ενδεχομένως και με κατάργηση μονίμων οργανικών θέσεων του Δημοσίου.
Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά δύο ή περισσότερα χρόνια
Αναμόρφωση συστήματος κοινωνικών παροχών και συστήματος υγείας με στόχο την εξοικονόμηση αρκετών δισεκατομμυρίων.
Αλλαγές στην αγορά εργασίας με κατάργηση κλαδικών συμβάσεων, απελευθέρωση ορίου απολύσεων περιορισμό επιδομάτων ανεργίας κλπ.
Οι αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης θα εφαρμόζονται μόνο μετά από την έγκριση των τεχνοκρατών του ΔΝΤ και κατ΄ εντολήν αυτών θα προωθούνται προς ψήφιση στην βουλή νομοθετήματα κατάργησης κεκτημένων.
Το ΔΝΤ υποστηρίζει συχνά την υποτίμηση νομισμάτων πράγμα που στην περίπτωση της χώρας μας δεν μπορεί να γίνει λόγω ενιαίου νομίσματος.
Επίσης, συνδέεται η ψηλή φορολογία των προγραμμάτων λιτότητας με συρρίκνωση της οικονομίας.