Πάει και το δωρεάν σχολικό βιβλίο

Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. 'Οταν Έχω Διάβασμα Βαριέμαι.'Έτσι δεν παραφράζαμε τα αρχικά του ΟΕΔΒ εμείς και τα παιδιά μας; Ε, λοιπόν, τα καταργεί η κυβέρνηση πάλι για... το καλό μας. Παραμονές Πρωτοχρονιάς το υπουργικό συμβούλιο καλείται να εγκρίνει την κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και μαζί του την κατάργηση του δωρεάν σχολικού βιβλίου σε όλα τα παιδιά.
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που θα παρουσιάσει σήμερα η Α. Διαμαντοπούλου, "ο βασικός άξονας του νέου σχολείου είναι ο ψηφιακός". "Ο σχεδιασμός, η οργάνωση και ο συντονισμός της παραγωγής και διανομής σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή" είναι πλέον συμπληρωματική δραστηριότητα ενός φορέα που θα λειτουργεί με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου!
Οι αρμοδιότητες του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων περνούν στο υπουργείο Παιδείας. Έτσι η Α.Διαμαντοπούλου πετυχαίνει "μια βαθιά τομή στα εκπαιδευτικά πράγματα": "η τσάντα του μαθητή θα μένει στο σχολείο". Αφού θα είναι άδεια, τι νόημα θα έχουν τα σούρτα φέρτα;
Πουθενά, από το σχέδιο νόμου, δεν προκύπτει ότι το ψηφιακό ή έντυπο υλικό θα διανέμεται με την έναρξη του σχολικού έτους σε όλα τα παιδιά. Αντιθέτως, όπως συνάγεται, το διδακτικό υλικό θα αποστέλλεται με... e-mail μέσω του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου που μέχρι πρότινος... βούλιαζε. Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο θα αναλάβει "τη διοχέτευση του ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού και των ψηφιακών υπηρεσιών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση".
Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι θα γίνεται μετά την αποστολή. Ποιος θα αναλάβει το κόστος της εκτύπωσης του υλικού προκειμένου να το πάρουν όλα τα παιδιά; Τα σχολεία, που δεν έχουν πλέον χρήματα ούτε για... χαρτί τουαλέτας; Άρα οι γονείς καλούνται να φορτωθούν και αυτή τη δαπάνη αγοράζοντας όσοι μπορούν βιβλία, υπολογιστές και εκτυπωτές και φυσικά με άλλες τιμές απ' αυτές που διασφάλιζε μέχρι τώρα ο Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων.
To Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο θα υπαχθεί σε έναν νέο φορέα που θα λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου! Δηλαδή μια βασική λειτουργία της εκπαίδευσης θα είναι πλέον ημιδημόσια και με βασική αποστολή "την τεχνολογική υποστήριξη των υπηρεσιών του υπουργείου Παιδείας και της εκπαίδευσης".
Ο φορέας αυτός είναι το Ερευνητικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών με έδρα την Πάτρα, που μετεξελίσσεται "στον βασικό κόμβο συνολικών ψηφιακών εφαρμογών και μέσων στην εκπαίδευση".
Όπως αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, "ο σχεδιασμός, η οργάνωση και ο συντονισμός της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή, καθώς και η ενιαία διαχείριση του συνόλου των κεντρικών υποδομών, των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και των ψηφιακών εφαρμογών μάθησης περιλαμβανομένου και του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου" απλώς "προστίθενται" στους σκοπούς του νέου φορέα.
Από τώρα μπορούμε να προβλέψουμε την τύχη του εγχειρήματος του ψηφιακού σχολείου: Μέχρι το 2013 που τελειώνει το ΕΣΠΑ. Ο κυριότερος οικονομικός πόρος του νέου φορέα είναι το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, δηλαδή τα κοινοτικά κονδύλια. Και όπως έχει συμβεί με μύρια όσα προγράμματα, μετά τη λήξη της κοινοτικής χρηματοδότησης όλα ρημάζουν. Από τις σχολικές και ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες, μέχρι την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, τα τμήματα στα ΤΕΙ και τους υπολογιστές στους μαθητές της Α' Γυμνασίου, για τους οποίους η Κομισιόν ζητάει πίσω τα λεφτά. Δηλαδή, μετά το πέρας του ΕΣΠΑ, ούτε ψηφιακό σχολείο θα έχουμε ούτε τον πατροπαράδοτο ΟΕΔΒ να δίνει βιβλία δωρεάν σε όλους τους μαθητές.
Επίσης με το νομοσχέδιο της Α. Διαμαντοπούλου καταργούνται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Κέντρο Εκπαιδευτικής 'Ερευνας, το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών.
Στη θέση των τεσσάρων φορέων, που ούτως ή άλλως έχουν απαξιωθεί καθώς το υπουργείο Παιδείας αναθέτει σε ιδιώτες τη δουλειά τους, συγκροτείται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο που ορίζεται από τον υπουργό Παιδείας και περιορίζεται σε γνωμοδοτήσεις όταν του ζητούνται. Για τον ορισμό του προέδρου απαιτείται έγκριση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής.
Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι με μεταβατικές διατάξεις θα διασφαλιστεί η απρόσκοπτη ένταξη του υπηρετούντος επιστημονικού προσωπικού στον νέο φορέα, ενώ θα ρυθμιστούν οι όροι συνέχισης της απασχόλησης του διοικητικού προσωπικού. Σε ό,τι αφορά το προσωπικό του ΟΕΔΒ προβλέπεται η μετάταξή του σε υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας ή εποπτευόμενα νομικά πρόσωπα.
Τέλος, με το νομοσχέδιο αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής μαθητών στα πειραματικά σχολεία. Μόνο στα δημοτικά η επιλογή γίνεται με κλήρωση. Στα λύκεια η εισαγωγή γίνεται μετά από εξετάσεις και τεστ δεξιοτήτων που, με βάση την εμπειρία αντίστοιχων εξεταστικών διαδικασιών σε ιδιωτικά σχολεία, προϋποθέτει πολλές ώρες ιδιαίτερων μαθημάτων προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχία.
Αυτό σημαίνει ότι στα πειραματικά σχολεία θα φοιτούν κυρίως παιδιά που οι γονείς τους μπορούν να σηκώσουν το βάρος της προετοιμασίας. Στα γυμνάσια η επιλογή των μαθητών θα γίνεται με βάση προϋποθέσεις που θα ορίζει το Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο κάθε σχολείου. Άρα και εδώ μπορεί να έχουμε εισαγωγή μετά από εξετάσεις. Επίσης, θα μπορούν να εισάγονται παιδιά με υψηλές μαθησιακές δυνατότητες.

«Νέο σχολείο»: ούτε νέο ούτε σχολείο

Οι εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας για το «Νέο Σχολείο» και η υλοποίηση προς ομόλογη κατεύθυνση ρυθμίσεων για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση τείνουν να επαναπροσδιορίσουν την οργάνωση, τη λειτουργία και το περιεχόμενο της βασικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Αφήνουν όμως αναπάντητα μια σειρά από θεμελιώδη ερωτήματα:
Α) Ποιο είναι το «παλιό» και «ξεπερασμένο» που πρέπει να αντικατασταθεί και γιατί;
Β) Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν το «νέο σχολείο» ως νέο;
Γ) Ποια δεδομένα τεκμηριώνουν την ανάγκη του «νέου σχολείου», σε ποιες κοινωνικές ανάγκες απαντάει και πως;
Α) Το «νέο σχολείο» δεν φαίνεται να αντικαθιστά το σχολείο των ΔΕΠΠΣ – ΑΠΣ, το σχολείο της διαθεματικότητας, της «ευέλικτης ζώνης», της συστημικής αντίληψης για την πραγματικότητα, του επικοδομητισμού. Θα μπορούσε μάλιστα βάσιμα κάποιος να ισχυριστεί πως είναι όλα αυτά που αποκτούν «επιχειρησιακό» χαρακτήρα αναδιατάσσοντας τη σχέση των μαθητών με τη γνώση, τη σχέση δασκάλων – μαθητών, τη σχέση του σχολείου και των κοινωνικά προσδιορισμένων «αποτελεσμάτων» του. Αν όμως το «ξεπερασμένο» δεν είναι το σχολείο των ΔΕΠΠΣ – ΑΠΣ τότε ποιο είναι; Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια πως το «παλιό» και «ξεπερασμένο» είναι αυτό καθαυτό το σχολείο, όπως συγκροτήθηκε από το διαφωτισμό και μετά.
Β) Αν κανείς προσπαθήσει να δει πίσω από τον κουρνιαχτό και τις πομπώδεις εξαγγελίες θα διαπιστώσει πως όλο το «νέο σχολείο» συγκροτείται από τις νεφελώδεις (τουλάχιστον) εξαγγελίες για την «ψηφιακά υποστηριζόμενη μάθηση» και την εισαγωγή της εκμάθησης «ξένων γλωσσών» από την Πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου. Η έλλειψη τεκμηρίωσης αυτών των εξαγγελιών και των σύστοιχων παρεμβάσεων είναι εξόφθαλμη και οδηγεί σε αστειότητες του τύπου «έτσι γίνεται και σε άλλες χώρες» ή «δεν έχει αποδειχθεί η αρνητική επίδραση τέτοιων πρακτικών», κ.τ.ο. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια πως αν το «νέο» είναι συζητήσιμο και προβληματικό, το «σχολείο» τίθεται σαφώς «εν αμφιβόλω».
Γ) Το Υπ. Παιδείας, ακολουθώντας την «πεπατημένη» επιχειρεί να «τεκμηριώσει» την ανάγκη του «νέου σχολείου», στις «σύγχρονες εξελίξεις», τις «ανάγκες επικοινωνίας», «το μέλλον της εργασίας», κ.τ.ο., όπως πριν λίγα χρόνια «τεκμηρίωνε» τα ΔΕΠΠΣ – ΑΠΣ στην «κοινωνία της γνώσης», τη «ρευστότητα του σύγχρονου κόσμου» και συναφείς αερολογίες ή γενικολογίες του τύπου «σεισμός είναι οι σεισμικές δονήσεις» !… Έτσι “αποδεικνύει” πως το «νέο σχολείο» είναι νέο γιατί δεν μπορεί να είναι το παλιό! Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια πως το «νέο σχολείο» είναι στην πραγματικότητα – στο βαθμό που υλοποιηθούν οι εξαγγελίες - ένα «εκπαιδευτικό κατάστημα», οι γνώσεις εμπορεύματα που εκτίθενται στα ράφια, η ελευθερία των μαθητών έγκειται στο ότι έχουν δικαίωμα να περιδιαβαίνουν μπροστά από τα ράφια, αλλά στο «ταμείο» θα πάνε με κείνες τις γνώσεις που μπορούν να αγοράσουν. Οι κοινωνικά προσδιορισμένες εκπαιδευτικές ανισότητες «φυσικοποιήθηκαν», η ευθύνη ανήκει στους μαθητές, η ιδεολογία των φυσικών χαρισμάτων «λουστραρισμένη» ποζάρει κι αυτή για νέα!
1.- Η παιδαγωγική έχει …ιστορία
Οι παιδαγωγικοδιδακτικές αντιλήψεις δεν πέφτουν όμως απʼ τον ουρανό ούτε γεννώνται στα σοφά κεφάλια των παιδαγωγών. Παράγονται κοινωνικά, νομιμοποιούνται και υιοθετούνται (ή αμφισβητούνται) απʼ τους παιδαγωγούς και προκρίνονται ως αυτονόητες και αναμφισβήτητες αλήθειες. Τα όσα διδάσκονται στο σχολείο είναι συνάρτηση των αντιλήψεων που επικρατούν σε κάθε ιστορική εποχή σχετικά με:
l Τη γνώση
l Τη μάθηση
l Τη διδασκαλία
Σχεδόν τηλεγραφικά θα αναφερθούμε σε τρεις διακριτές περιόδους, όπως αυτές μας είναι γνωστές τόσο από την Παιδαγωγική όσο και από την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης
Ερβαρτιανή παιδαγωγική
Αντίληψη για τη γνώση: Η γνώση είναι αντικειμενική (θετικισμός), παράγεται στα Πανεπιστήμια από τους «οργανικούς διανοούμενους» και μεταβιβάζεται από κάποιον που ξέρει (δάσκαλο) σε κάποιον που δεν ξέρει (μαθητή). Η αποκτημένη γνώση λειτουργεί ηθικοπλαστικά και διαμορφώνει τον πολίτη του έθνους-κράτους.
Αντίληψη για τη μάθηση: ο μαθητής παρακολουθεί «με σταυρωμένα χέρια», αποστηθίζει τη γνώση και την επαναποδίδει επακριβώς, υποτάσσεται και πειθαρχεί στο δάσκαλο, τιμωρείται με σωματικές ποινές «για το καλό του». Η μάθηση θεωρείται ως μια κοπιαστική διαδικασία.
Αντίληψη για τη διδασκαλία: Η διδασκαλία θεωρείται ως τέχνη και τεχνική μετάδοσης της επιστημονικής γνώσης στο μαθητή. Τα διδακτικά περιεχόμενα θεωρούνται αυτονόητα. Αναλυτικό Πρόγραμμα δεν υφίσταται, πέρα από γενικόλογες διακηρύξεις εθνικοθρησκευτικού χαρακτήρα. Ο δάσκαλος λιώνει για να φωτίσει το μαθητή. Ο δάσκαλος εδώ θεωρείται Αυθεντία σε σχέση με τη γνώση.
Νέα Αγωγή
Η Νέα Αγωγή αμφισβητεί τον γνωσεοκεντρικό χαρακτήρα του ερβαρτιανού σχολείου. Το αποκαλεί βιβλιοκεντρικό (Buchschule), απομνημονευτικό (Lernschule) και τιμωρητικό ίδρυμα (Straffanstalt )
Η αντίληψη για τη γνώση μεταβάλλεται όχι ως προς τον τρόπο παραγωγής της αλλά ως προς την απόκτηση και την εφαρμογή-αξιοποίηση στην καθημερινή ζωή. Η αποκτώμενη γνώση πρέπει να έχει επιχειρησιακό χαρακτήρα. Το σχολείο πρέπει να συνδεθεί με τη ζωή. «Ξερή» γνώση δεν έχει νόημα
Αλλάζει η αντίληψη για τη μάθηση. Αποκτά ιδιαίτερη σημασία ο τρόπος με τον οποίο ο μαθητής υποδέχεται τη γνώση. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη της Ψυχολογίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο μαθαίνει ο άνθρωπος, στοχεύει στη διαμόρφωση κινήτρων για να αποκτήσει ο μαθητής το δικό του δρόμο προσέγγισης της γνώσης. Ο κοπιαστικός χαρακτήρας της μάθησης αίρεται μερικώς.
Διδασκαλία: Ο δάσκαλος πρέπει να ενεργοποιήσει τις εσωτερικές δυνάμεις του μαθητή, να δημιουργήσει γιʼ αυτό το κατάλληλο περιβάλλον (διαμόρφωση της τάξης και παιδαγωγικό κλίμα), έτσι ώστε ο μαθητής να πειραματίζεται, να ανακαλύπτει και να δημιουργεί. Ο δάσκαλος εποπτεύει-καθοδηγεί ώστε η γνώση και οι Κώδικες που αποκτά ο μαθητής να είναι οι κυρίαρχοι και οι κοινωνικά αποδεκτοί. Ο δάσκαλος θεωρείται αυθεντία ως προς την εποπτεία-καθοδήγηση
«Μετανεωτερική» ή «μεταμοντέρνα» παιδαγωγική
Η γνώση αποκτά χαλαρό χαρακτήρα. Ως γνώση ορίζεται ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο ο μαθητής συσχετίζει τα δεδομένα και ερμηνεύει τα πράγματα. Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν οι προϋπάρχουσες εμπειρίες των μαθητών, οι ανάγκες και τα ενδιαφέροντα, οι ιδιαίτερες κλίσεις, οι επιθυμίες και οι προτιμήσεις.
Η μάθηση αποτελεί μια ευχάριστη διαδικασία, κάτι ανάμεσα στη διασκέδαση και την εκπαίδευση (διασκαίδευση). Επιλεκτική ανάγνωση του γνωστικού αντικειμένου με αισθητικά κριτήρια.
Η διδασκαλία χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία ευχάριστης, παιγνιώδους ατμόσφαιρας για τη συγκινησιακή-αισθητική πρόσληψη των περιεχομένων, (από «χρώματα κι αρώματα», όπως τονίζουν κάποιοι απʼ τους δημιουργούς του Αναλυτικού Προγράμματος), συζήτηση, υποθέσεις, εκτιμήσεις, πιθανές ερμηνείες και χρήσεις.
Ο Δάσκαλος δεν μεταβιβάζει αλήθειες, απλά διασφαλίζει το πλαίσιο και τις διαδικασίες, παρέχει τις δυνατότητες και διαμορφώνει το κλίμα για την «επιλεκτική ανάγνωση» απʼ την πλευρά του μαθητή. Δεν καθοδηγεί στο «σωστό δρόμο», αφού καθένας κατασκευάζει τον κόσμο σύμφωνα με τη δική του οπτική, τα δικά του κριτήρια, ενδιαφέροντα κ.λ.π. Θεωρείται Αυθεντία ως προς τη διαμόρφωση και τη διαχείριση του παιδαγωγικού περιβάλλοντος.
2.- «Η τσάντα στο σχολείο», ο μαθητής στην τύχη του, οι εκπαιδευτικοί στο έλεος της αγοράς
Οι αρχές αυτές εμπεριέχονται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα του 2002 και συγκροτούνται με άξονες τη γνωστή «διαθεματικότητα» και την «ευέλικτη ζώνη», άξονες που αποτελούν το όχημα για τη μετάλλαξη του σχολείου, αφού συμβάλλουν τα μέγιστα στην κυριαρχία των αισθητικών μορφών πρόσληψης και επεξεργασίας των περιεχομένων. Ταυτόχρονα στα διδακτικά εγχειρίδια κυριαρχεί η εικόνα και το χρώμα. Σύμφωνα με το Α. Π. η εικόνα πρέπει να καταλαμβάνει το 50-60% του συνολικού χώρου κάθε σελίδας. Αναβαθμίζεται η αισθητική αγωγή ως διδακτικό αντικείμενο. Στα δε 800 πιλοτικά σχολεία «διευρυμένου ωραρίου» οι ώρες της Αισθητικής Αγωγής και της Γυμναστικής στις μικρότερες τάξεις είναι όσες και των Μαθηματικών.
Τα νέα διδακτικά αντικείμενα ή η αύξηση των ωρών διδασκαλίας ήδη υπαρχόντων δεν απαντούν σε κάποιες δήθεν νέες ανάγκες αλλά συνιστούν τη «συγκολλητική ουσία» η οποία συνενώνει το σύνολο της σχολικής γνώσης ως ασύνδετες πληροφορίες σε ένα αβαθές δεξιοτήτων το οποίο έλκει την εγκυρότητά του από την (πρόσκαιρη) χρηστικότητά του στην αγορά εργασίας. Οι μαθητές – αυριανοί εργαζόμενοι καλούνται σε μια συνεχή πορεία «διά βίου μάθησης», δηλαδή την αποδοχή της ευθύνης για τη θέση τους στον καταμερισμό εργασίας και της ενοχοποίησης του συλλογικού εργαζόμενου ως υπεύθυνου για την ελαστική - ανασφαλή εργασία και την ανεργία.
Το σχολείο της Νέας Αγωγής ή της μεταρρυθμιστικής Παιδαγωγικής του 20ού αιώνα αποκλήθηκε Νέο Σχολείο. Από τις αρχές της δεκαετίας του 70 το σχολείο αυτό αμφισβητείται. Ελπίζουμε ότι το Υπουργείο Παιδείας με τον όρο ΄΄Νέο Σχολείο΄΄ δεν εννοεί το σχολείο της Νέας Αγωγής, διότι τότε η σύγχυση και η άγνοια είναι μη αναστρέψιμες. Ότι ορίζεται λοιπόν ως «νέο σχολείο» δεν είναι και τόσο νέο, αφού οι βασικές αρχές του στηρίζονται στο Α. Π. του 2002. Και σίγουρα δεν είναι σχολείο, τουλάχιστον όπως το γνωρίσαμε από το Διαφωτισμό και μετά. Ο τίτλος αποτελεί μάλλον μια ρητορική εξαγγελία, παρά μια επιστημονική ορολογία. Επιχειρείται, ωστόσο, με τον κλεψίτυπο αυτό τίτλο να δοθεί ένα περιεχόμενο που θα αρθρώνει συμπιληματικά αφελείς αντιλήψεις του συρμού, όπως π.χ. ο καθένας πλάθει «τη δική του κοσμοεικόνα και το δικό του κοσμοείδωλο» (ΔΕΠΠΣ-ΑΠΣ), μαθαίνει ό,τι θεωρεί απαραίτητο, ότι του ταιριάζει, οικοδομεί το πτυχίο του» κ.τ.ό. Η ρητορική αυτή συμβάλλει στη χαλάρωση της σχέσης με τη γνώση και ταυτόχρονα οδηγεί στη χρηστική της αντίληψη. Μαθαίνουμε για να βρούμε μια δουλειά. Αυτή η μυωπική αντίληψη μετατρέπει τη γνώση σε πλήθος ασύνδετων πληροφοριών και ταυτίζει τον γνώστη με τον χρήστη. Η προφητεία αυτοεκπληρώνεται: Οι γνώσεις (βλ. πληροφορίες) αχρηστεύονται κάθε τρία ή πέντε ή επτά χρόνια… (στʼ αλήθεια το Χάρβαρντ διαγράφει τους πτυχιούχους του ή «θεωρεί» τα πτυχία που χορηγεί στα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα;) και δώσʼ του πάλι απʼ την αρχή να εκπαιδεύεσαι…
Είναι φανερό και όχι μόνο στη χώρα μας ότι παρʼ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται, η ρητορική αυτή δεν φαίνεται να πείθει. Αντίθετα γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι καταστρέφει το σχολείο της Νεωτερικότητας και από αυτή την άποψη οδηγεί στη διαμόρφωση ενός νέου τύπου σχολείου. Ένα σχολείο που θα διαχειρίζεται, χωρίς να παρεμβαίνει, το «πολιτιστικό κεφάλαιο» που φέρνουν μαζί τους οι μαθητές, που θα εξισώνει τη δοξασία με την επιστήμη, την άγνοια με τη γνώση. Ένα σχολείο πραγματικά ταξικό. Μʼ έναν εκπαιδευτικό που απλά θα θυμίζει στον κάθε μαθητή ότι είναι υπεύθυνος για τη μοίρα του…
Σαφώς δεν πιστεύουμε ότι στα υπουργεία παιδείας των σύγχρονων καπιταλιστικών κρατών έπαθαν ομαδική παράκρουση. Αντίθετα είναι περισσότερο από σαφές ότι μια τέτοια εκπαιδευτική πολιτική οδηγεί στην καταστροφή ή αν προτιμάτε την αναδιάταξη των ικανοτήτων του εργατικού δυναμικού, με όχημα τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών. Οι τελευταίες προσφέρονται για τη δημιουργία χρηστών, οι οποίοι απλά θα επεξεργάζονται «φόρμες» χωρίς να μπορούν να τις κατανοήσουν. Διαμορφώνεται έτσι ένα «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό με αβαθείς, εκτατικού χαρακτήρα ικανότητες και ακριβώς γιʼ αυτό το λόγο αναλώσιμο, αδύναμο και ανίκανο να ερμηνεύσει τον κόσμο, ελεγχόμενο εκ του μακρόθεν. Σωστά έχει επισημανθεί ότι οδηγούμαστε σʼ έναν Μεσαίωνα με συντροφιά την Τεχνολογία.
Αν το σχολείο του 20ού αιώνα προετοίμαζε ένα εργατικό δυναμικό με ειδίκευση και κίνητρα να εργαστεί, με διάκριση ανάμεσα στον ελεύθερο και τον εργάσιμο χρόνο και με αντίστοιχα δικαιώματα, το σημερινό σχολείο διαμορφώνει τον Ολοήμερο εργαζόμενο που κάνει την επιχείρηση σπίτι του και το σπίτι του επιχείρηση, ναρκισιστή, εγκλωβισμένο στο μικρόκοσμό του, έναν εργαζόμενο που ταυτίζει τη γνώμη με τη γνώση, που αντί για δυνατά ερμηνευτικά σχήματα κατανόησης του κόσμου κατασκευάζει collage και patchworks, που δεν είναι πια constructer (κατασκευαστής) αλλά Bastler (ερασιτέχνης μάστορας). Που θα μαζεύει καθημερινά τα συντρίμμια του ανάμεσα στην απόλυση, την επανειδίκευση, την ανασφάλεια.
Βεβαίως τα παραπάνω δεν συνιστούν τόσο διαμορφωμένη κατάσταση όσο, κυρίως, πολιτική στόχευση και ως εκ τούτου πολιτικό διακύβευμα. Η κυριαρχία τους ή μη εξαρτάται από την αντίσταση των εργαζομένων και η τελευταία σχετίζεται άμεσα με τη δυνατότητα της Αριστεράς να κατανοήσει τη συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και να την αντικρούσει. Και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι ακόμα και εκπαιδευτικοί που ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στην Αριστερά υμνούν τη διαθεματικότητα και την ευέλικτη ζώνη ή ακόμα χειρότερα την αξιολόγηση. Οποιαδήποτε συζήτηση επιμέρους ζητημάτων εντός του πεδίου των κυρίαρχων επιλογών της εκπαιδευτικής πολιτικής είναι παγίδα, εφόσον δεν κατανοούνται επαρκώς οι πολιτικές επιλογές και οι κοινωνικές τους αναφορές. Η κατανόηση δυσκολεύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι το τοπίο είναι ακόμα ρευστό, υπό διαμόρφωση.
Το Υπ. Παιδείας επιχειρεί (παρά τους όρκους στη δημόσια διαβούλευση) να κλείσει τη συζήτηση και να αναδείξει ως μοναδικό διακύβευμα τους ρυθμούς υλοποίησης του «νέου σχολείου» διατεινόμενο πως η πρότασή του συνιστά πέρασμα «από το χτες στο αύριο». Ωστόσο είναι το σήμερα στο οποίο παρεμβαίνει, το σήμερα το οποίο θέλει να ελέγξει μʼ έναν ορισμένο τρόπο. Το σήμερα στο οποίο το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής» μετατρέπεται σε «πρώτα φταίει ο μαθητής», το σήμερα στο οποίο επιχειρεί να εξαφανίσει τις κοινωνικά προσδιορισμένες αφετηρίες των μαθητών, το σήμερα στο οποίο επιχειρεί να εμφανίσει σαν ουδέτερα τα λεγόμενα «σχολικά αποτελέσματα».
Το σύνθημα «η τσάντα στο σχολείο» εκφράζει με εύηχο τρόπο την εκπαιδευτική πολιτική η οποία συγκροτείται από την κατεύθυνση «η τσάντα στο σχολείο, ο μαθητής στην τύχη του και οι εκπαιδευτικοί στο έλεος της αγοράς». Αφήνει επίτηδες αναπάντητα ερωτήματα όπως «τι θα περιέχει η τσάντα;», αφού γιʼ αυτά έχει θεωρήσει ως αποκλειστικούς υπεύθυνους μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Πρόκειται, αν υλοποιηθούν οι εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας, για μια ουσιαστική τροποποίηση του περιεχομένου, της οργάνωσης και της λειτουργίας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης η οποία:
α) μεταβάλλει ουσιαστικά τη σχέση των μαθητών με τη γνώση,
β) μεταβάλλει προς το χειρότερο τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών καθώς οι ελαστικές μορφές εργασίας θα τείνουν να αποτελέσουν κυρίαρχη μορφή,
γ) Θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα συλλογικών μορφών αντίδρασης και πάλης των εκπαιδευτικών - το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών αποτελεί σε κάθε κρατική ρύθμιση (φανερά ή κρυφά) επίδικο αντικείμενο.

Το χρονικό της υποταγής: Ποιοι, πώς και γιατί κάλεσαν το ΔΝΤ


Οι προφάσεις της κυβέρνησης ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί το Μνημόνιο κάτω...
από την πίεση των πραγμάτων, ότι ήταν αναγκαίο προκειμένου να εξασφαλίσει η χώρα τα δανεικά που χρειαζόταν και ότι για όλα φταίνε οι άλλοι πάσχει ολοένα και πιο σοβαρά. Η τελευταία Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επισημαίνει ξεκάθαρα τις ευθύνες του σημερινού οικονομικού επιτελείου και δικαιώνει απόλυτα τις επισημάνσεις ότι η κυβέρνηση παρέλαβε ένα πρόβλημα ελλείμματος κοινό σε όλη την Ευρώπη και το μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού, μοναδική, την ώρα εκείνη, σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η αλήθεια –και η κυβέρνηση την ξέρει πολύ καλά– είναι πως μπορούσε να δανειστεί –και μάλιστα με χαμηλά επιτόκια– και τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2009. Μπορούσε με άνεση να δανειστεί και στους πρώτους μήνες του 2010, όταν τα επιτόκια βρίσκονταν στην αρχή της ανηφόρας. Μπορούσε να βρει διεξόδους, αλλά είχε πάρει τις αποφάσεις της από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε. Και πάνω σε εκείνες τις αποφάσεις πορευόταν, χωρίς κανένα άλλο σχέδιο. Το ομολόγησε και αυτό, αλλά πολύ αργότερα.
Τα γεγονότα από τη συγκρότηση της κυβέρνησης μέχρι την υποταγή στο Μνημόνιο μιλούν από μόνα τους. Είναι, μάλιστα, εξόχως διδακτικά για όλα όσα συμβαίνουν την ώρα αυτή, αλλά και για όλα όσα εκκολάπτονται. Το ιστορικό του εγκλήματος δεν μπορεί πλέον ούτε να αμφισβητείται ούτε να αγνοείται ούτε να λησμονείται.
Αποκλείουν προσφυγή στο ΔΝΤ
Οκτώβριος 2009: Η νέα κυβέρνηση παίρνει το τιμόνι της διακυβέρνησης του τόπου με τη διαβεβαίωση ότι «λεφτά υπάρχουν», ότι θα ρίξει χρήμα στην αγορά και ότι θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη. Κυρίως, όμως, ότι δεν πρόκειται να προσφύγει ποτέ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς μια τέτοια επιλογή όχι μόνο δεν θα έδινε λύση σε κανένα από τα προβλήματα του τόπου, αλλά θα επέφερε και πολύ σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή διαδικασία και την κοινωνική συνοχή.
Πέρα, όμως, από τις ρητές διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ αποκλειόταν και από τα πραγματικά δεδομένα, αφού η χώρα –παρά τη διεύρυνση του ελλείμματος– μπορούσε άνετα να δανειστεί από τις αγορές. Άλλωστε, ανάλογα προβλήματα ως προς το δημόσιο έλλειμμα αντιμετώπιζαν πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σχεδόν όλες είχαν πέσει έξω στις προβλέψεις τους, τόσο για την ύφεση, όσο για το μέγεθος των ελλειμμάτων. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε αναθεωρήσει τρεις φορές έως τότε τις προβλέψεις που έκανε για ολόκληρη την Ευρώπη.
Αποφασίζουν προσφυγή στο ΔΝΤ
Παρ’ όλα αυτά, η ηγεσία της κυβέρνησης –κόντρα στους προεκλογικούς της όρκους, κόντρα στα δεδομένα και τη διεθνή εμπειρία– καταλήγει σε μια ανεξήγητη επιλογή. Αποφασίζει –και μάλιστα από την πρώτη στιγμή– να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στην αρχή, ωστόσο, δεν το λέει ούτε καν στα βασικότερα από τα μέλη της. Το αποκαλύπτει, όμως, λίγο αργότερα ρητά και ξεκάθαρα ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης. Σε συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση, στις 5 Μαΐου 2010, ανάμεσα στα άλλα αναφέρει:
«Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Για να μην αφήσει, μάλιστα, καμιά αμφιβολία σε ό,τι αφορά το χρόνο διαμόρφωσης και οριστικοποίησης της κυβερνητικής απόφασης, ο αρμόδιος υφυπουργός διευκρινίζει, χωρίς περιστροφές, ότι το ΔΝΤ αντιμετωπίστηκε «ως η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου».
Φουσκώνουν το έλλειμμα
Οι μεθοδεύσεις για το προαποφασισμένο έγκλημα ξεκινούν λίγο μόλις καιρό μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης. Ενώ η χώρα χρειάζεται, χωρίς καμιά άλλη καθυστέρηση, αυστηρά μέτρα για να προλάβει την περαιτέρω διόγκωση του ελλείμματος, αλλά –και προπάντων μάλιστα– για να πείσει τις αγορές ότι ξέρει το πρόβλημα και είναι αποφασισμένη να το αντιμετωπίσει, η κυβέρνηση παίρνει τον ακριβώς αντίθετο δρόμο. Προβάλλει το υπέρογκο δημόσιο χρέος, προαναγγέλλει ότι το έλλειμμα του 2009 θα ξεπεράσει το 12% και αφήνει να διαφανεί πως δεν πρόκειται να πάρει κανένα από τα μέτρα που απαιτούνται για να αποτρέψει το αρνητικό αυτό ενδεχόμενο. Όχι μόνο δεν κάνει οτιδήποτε για να συγκρατήσει τη διόγκωση του ελλείμματος, αλλά διαπράττει και τα εντελώς αντίθετα.
Με τις πρώτες αποφάσεις της, η κυβέρνηση καταργεί σοβαρές πηγές είσπραξης πρόσθετων πόρων που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη και αυξάνει τα έξοδα του τελευταίου τριμήνου. Ακυρώνει την έκτακτη εισφορά των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής και τις ρυθμίσεις για την τακτοποίηση ημιυπαίθριων χώρων. Αυξάνει τις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Μοιράζει επιδόματα, αλλά αφήνει την είσπραξη των αντίστοιχων πόρων για την επόμενη χρονιά. Εγκαταλείπει ακέφαλους τους εισπρακτικούς μηχανισμούς και προκαλεί πλήρη κατάρρευση των κρατικών εσόδων. Με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, αντί να συγκρατήσει το έλλειμμα, το φουσκώνει τουλάχιστον κατά 2 με 3 ποσοστιαίες μονάδες.
Διασύρουν την εικόνα της χώρας
Στην προσπάθειά του να εκθέσει την προηγούμενη κυβέρνηση, το οικονομικό επιτελείο παρουσιάζει τις εκτιμήσεις του για το έλλειμμα του 2009 σαν πλασματικά στοιχεία, γεγονός που πλήττει άδικα τη χώρα. Τόσο γιατί δεν επρόκειτο για παραποιημένα στοιχεία, αλλά για εκτιμήσεις, όσο και γιατί είχαν ήδη πέσει έξω όλες οι εκτιμήσεις όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Σχεδόν ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός ελεεινολογεί την κατάσταση της οικονομίας, αλλά και την εικόνα της χώρας γενικότερα. Μιλά για «εκτεταμένη διαφθορά που έχει προσλάβει δια­στάσεις πανδημίας», για σοβαρούς κινδύνους «χρεοκοπίας», για μια χώρα που «βρίσκεται στην Εντατική». Οι δηλώσεις του, σε συνδυασμό με την άρνηση της κυβέρνησης να πάρει μέτρα εξυγίανσης και ακόμη περισσότερο με τις αποφάσεις που φουσκώνουν, αντί να περιορίζουν το έλλειμμα, προκαλούν έντονη ανησυχία στις διεθνείς αγορές. Η κρίση ελλείμματος –κρίση κοινή για ολόκληρη την Ευρώπη– μετατρέπεται σε κρίση εμπιστοσύνης, μοναδική στην Ευρώπη. Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, ο ένας μετά τον άλλο, υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και τα επιτόκια δανεισμού παίρνουν την ανηφόρα. Μέσα σε δύο μήνες, τα spreads ξεπερνούν τις 250 μονάδες βάσης.
Διαπραγματεύονται παρασκηνιακά
Σε όλο αυτό το διάστημα, μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2010, η κυβέρνηση έχει μπροστά της μια ρεαλιστική και δοκιμασμένη συνταγή: Να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές σε ανεκτά επιτόκια, να καλύψει τις ανάγκες της χώρας για ολόκληρο το 2010 και να ανακόψει τις ορέξεις των κερδοσκόπων. Αυτό, άλλωστε, είχε κάνει και η προηγούμενη, ένα χρόνο πρωτύτερα, παρόλο που οι καταστάσεις δεν ήταν το ίδιο πιεστικές.
Παρά την έγκαιρη επισήμανση, αλλά και την εξέταση της δυνατότητας αυτής, η κυβέρνηση κλοτσά τη δυνατότητα που έχει μπροστά της για μια επαρκή δανειοδότηση. Αντί να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας για το μέγιστο που μπορεί και να αποκτήσει άνεση χρόνου για τα επόμενα βήματά της, στρέφεται αμέσως προς το ΔΝΤ.
Τα σχέδια της κυβέρνησης αρχίζουν να διακρίνονται στα τέλη Νοεμβρίου, όταν γίνεται γνωστό ότι αρμόδια κυβερνητικά στελέχη ξεκινούν προπαρασκευαστικές συζητήσεις με παράγοντες της Κομισιόν και του ΔΝΤ για το ενδεχόμενο που η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανειστεί από τις αγορές.
Λίγο αργότερα, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο πρωθυπουργός αφήνει έκπληκτους τους ομολόγους του, καθώς δηλώνει πως κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα. Διαψεύδει, πάντως, τα σενάρια που αναφέρονται σε πιθανή προσφυγή στο ΔΝΤ και υποστηρίζει ότι «η χώρα μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της».
Στις αρχές του χρόνου, η κυβέρνηση αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον προϋπολογισμό που μόλις είχε ψηφίσει και να ανακοινώσει μέτρα λιτότητας. Λίγο αργότερα, στα μέσα Φεβρουαρίου, ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μάς αφαιρέθηκε ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Σχεδόν ταυτόχρονα, ο υπουργός Οικονομικών παρομοιάζει με την ελληνική οικονομία με «Τιτανικό» που βουλιάζει. Οι αρνητικές εικόνες που εκπέμπει η ίδια η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τις συζητήσεις για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης και τις γερμανικές αντιδράσεις, ανεβάζουν ακόμη περισσότερο τα spreads.
Βάζουν στο τραπέζι το «πιστόλι» του ΔΝΤ
Στις αρχές Μαρτίου –υποκύπτοντας σε νέο τελεσίγραφο των Βρυξελλών– η κυβέρνηση ανακοινώνει νέα εισπρακτικά και περιοριστικά μέτρα. Δεν φαίνεται, ωστόσο, να πείθει κανέναν και το κόστος του δανεισμού συνεχίζει τη δραματική ανηφόρα. Τα σενάρια χρεοκοπίας πανικοβάλλουν τον κόσμο, χιλιάδες καταθέτες αναζητούν τραπεζικά καταφύγια στο εξωτερικό και η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία.
Στο μεταξύ, η προσπάθεια δημιουργίας Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης εξακολουθεί να προσκρούει σε γερμανικές αντιρρήσεις και ο πρωθυπουργός αρχίζει να περιφέρει ανάμεσα στους εταίρους μας το «πιστόλι» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Υποστηρίζει, καταρχάς, ότι «δεν ζητούμε από την ΕΕ χρήματα, αλλά πολιτική στήριξη». Θέτει, ωστόσο, σε αμφισβήτηση ο ίδιος τις διαβεβαιώσεις του, καθώς –στα μέσα Μαρτίου– αποκαλύπτει πως η κυβέρνηση είχε ήδη ξεκινήσει σχετικές συζητήσεις με το ΔΝΤ. «Συζητήσαμε», λέει, «με το ΔΝΤ και μας είπαν πως δεν θα μας ζητούσαν παραπάνω μέτρα από όσα πήραμε».
Λίγο αργότερα κάνει ένα ακόμη βήμα, υπογραμμίζοντας –στο Υπουργικό Συμβούλιο– ότι το σενάριο της προσφυγής στο ΔΝΤ ενισχύεται εξαιτίας «εσωτερικών αντιθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Τελικά, στις 25 Μαρτίου, η ΕΕ αποφασίζει να προχωρήσει στη συγκρότηση Μηχανισμού για τη Στήριξη της Ελλάδας, αλλά το ΔΝΤ ανακοινώνει πως, εάν δεχτεί αίτημα βοήθειας, θα θέσει τους δικούς του όρους. Τα spreads συνεχίζουν την ανηφόρα.
Υποτάσσουν τη χώρα στο Μνημόνιο
Στις αρχές Απριλίου (9/4), ύστερα από κινητοποίηση Ευρωπαίων ηγετών, στελεχών της ΕΚΤ και παραγόντων του ΔΝΤ, οριστικοποιούνται οι λεπτομέρειες για το Μηχανισμό Στήριξης προς την Ελλάδα και το ύψος της βοήθειας. Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «έχουμε πια ένα δίχτυ ασφαλείας» και ότι «το όπλο στο τραπέζι είναι πλέον γεμάτο».
Περίπου δέκα ημέρες αργότερα, η κυβέρνηση ξεκινά τις τελικές διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊ­κή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ, για την προσφυγή στον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό» (!). Ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι η έναρξη διαπραγμάτευσης δεν σημαίνει προσφυγή, αλλά ο πρωθυπουργός τονίζει προς το Υπουργικό Συμβούλιο πως, «αν το συμφέρον της χώρας επιτάσσει να χρησιμοποιήσουμε το Μηχανισμό, θα το κάνουμε χωρίς δισταγμό».
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 23 Απριλίου, ο πρωθυπουργός ανακοινώνει από το Καστελόριζο την απόφασή του να προσφύγει στο Μηχανισμό Στήριξης, χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στο ΔΝΤ. Παρουσιάζει την απόφασή του σαν απολύτως αναγκαία και τονίζει: «Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον  Ελληνισμό».

Abyei referendum not likey to happen on January 9: Envoy

KHARTOUM, Sudan- Retired General Scott Gration, President Obama's special envoy to Sudan, said Monday that the vote on the status of the disputed border, oil-rich region of Abyei will not be decided on January 9, citing "difficult and emotional issues" that have resulted in breakdown of talks between the NCP and the SPLM.
But Mr. Gration continues to hope that a political solution could still be found by the two powerful men, President Bashir and Senior Vice President Salva Kiir who is also the President of the Government of Southern Sudan.
The issue of Abyei has continued to be confounded by question of who will vote on referendum day because on one side the north is pressing for Misseriya to participate while on the other side the south is saying no since the area belongs to the nine chiefdoms of the Dinka Ngok, and that the Ngok dinka are the ones supposed to decide.
Mr. Gration reiterated the referendum on independence of the South will go as planned, meaning southern Sudanese will vote on January 9, 2011.
He also mentioned Dane Smith who has just been tapped by president Obama as new envoy to head up the Darfur conflict

Τα χαλκευμένα στοιχεία του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης Για ακόμη μία φορά, η προχειρότητα (;) και η τσαπατσουλιά (;) δείχνουν ότι η είσοδος της χώρας στο μνημόνιο δεν αφορούσε μόνο σε αριθμούς και στοιχεία αλλά είχε και άλλες παραμέτρους.
Προηγήθηκε η αύξηση του ελλείμματος, φθάνοντας με τις αναθεωρήσεις στο 15,4% επί του Α.Ε.Π., με τεχνητά μέσα, καθώς συμπεριελήφθησαν σε αυτό τα χρέη των Δ.Ε.Κ.Ο. αλλά και των νοσοκομείων, που τα προηγούμενα χρόνια δεν συμπεριλαμβάνονταν.
Σήμερα, φέρνουμε στο φως της δημοσιότητας ένα ντοκουμέντο που δείχνει την προχειρότητα (;) αλλά και τον τρόπο με τον οποίο το Υπουργείο Οικονομικών συντάσσει μνημόνια και προϋπολογισμούς, στραγγαλίζοντας, κατά τα άλλα, μισθούς και συντάξεις.
Προχειρότητα (;), λάθη (;) στα όρια της σκοπιμότητας, ακόμη και στα πιο επίσημα στοιχεία που παρουσιάζονται στον ελληνικό λαό και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ζητούνται θυσίες από τους Έλληνες, αλλά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εξαϋλώνονται «λόγω λαθών»!
Στην ψήφιση του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή (νόμος 3845, ΦΕΚ Α’65 σελίδα 1350) η συνολική ετήσια επίπτωση για το 2011 φθάνει στα 9,65 δισεκατομμύρια ευρώ και στο 4,3% επί του Α.Ε.Π.. Κάνοντας μια μικρή πρόσθεση, όμως, στα ποσά, το συνολικό αποτέλεσμα είναι 9,15 δις ευρώ και στο 4,0% επί του Α.Ε.Π.. Υπάρχουν 500 εκατομμύρια ευρώ διαφορά και 0,3% του Α.Ε.Π.… «Λάθος» δηλαδή ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Στην ίδια επίσης σελίδα, σε τρεις περιπτώσεις, τα 500 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζονται σε 0,2% επί του Α.Ε.Π. (όπως φαίνεται στα υπογραμμισμένα με πράσινο χρώμα). Σε μία τέταρτη περίπτωση όμως, τα 500 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζονται ως 0,4% επί του ΑΕΠ! (όπως φαίνεται στο πράσινο κουτάκι).
Στο ίδιο έγγραφο, τα 9,15 δις του 2011, καταμερίζονται σε τρία επιμέρους σύνολα (όπως φαίνεται στα μπλε κουτάκια):
5,00 δις ευρώ και 2,2% του Α.Ε.Π.,
2,50 δις ευρώ και 1,1% του Α.Ε.Π.
1,65 δις ευρώ και 1% του Α.Ε.Π.
Δηλαδή, κατά το Υπουργείο Οικονομικών και όπως εμφανίζεται στο μνημόνιο, το 0,1% επί του Α.Ε.Π. υπολογίζεται σε 230 εκατομμύρια ευρώ περίπου.
Παρ' όλα αυτά, όπως φαίνεται και πιο πάνω, 2,5 δις ευρώ είναι 1,1% και 1,65 δις είναι 1%. Δηλαδή, το 0,1% επί του Α.Ε.Π. από 230 εκατομμύρια ευρώ γίνεται 850 εκατομμύρια ευρώ!
Αυτά τα στοιχεία τα έχει υπερψηφίσει η πλειονότητα των Ελλήνων βουλευτών και τα έχουν συνυπογράψει στη δανειακή σύμβαση 14 ευρωπαϊκές χώρες, μια γερμανική τράπεζα και το Δ.Ν.Τ., για να δώσουν το δάνειο στην Ελλάδα. Χωρίς προφανώς κανείς να τα μελετήσει σοβαρά…
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι τεράστια. Με τον ίδιο τρόπο καταρτίζεται ο προϋπολογισμός; Με αντίστοιχους υπολογισμούς γίνονται οι περικοπές μισθών και συντάξεων;
Το Υπουργείο Οικονομικών για τον σημαντικότερο νόμο αυτής της κυβέρνησης και της θηριώδους δανειακής σύμβασης δεν μπορεί να κάνει σωστά μια αριθμητική πρόσθεση, επιπέδου πρώτης δημοτικού…
Μετά και από αυτό, τίθεται θέμα εμπιστοσύνης και ικανοτήτων του υπουργού Οικονομικών από τον ελληνικό λαό…
Τα χαλκευμένα στοιχεία, με βάση τα οποία μπήκε η χώρα στο μηχανισμό στήριξης και αποκαλύπτουμε σήμερα, αποδεικνύουν περίτρανα ότι η σπουδή κάποιων να μπει η Ελλάδα στον μηχανισμό στήριξης με κάθε τρόπο και κάθε κόστος έχει και άλλες «σκοτεινές» αναγνώσεις, παραμέτρους και διαδρομές…

Η ελληνική οικονομία το 1843


Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων.
Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.
Έχουμε και λέμε:
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.
(Μας θυμίζει τίποτα;)
Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του...ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού.
(Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;)
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να ...συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά.
(Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις...)
Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο
(απ νάτο!),
σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό! επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της.
(Αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει;)
Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται.
(Ε όχι, δεν γίνεται, πλάκα μας κάνουν...)
Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου.
Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας, είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
(όπα...)
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
(αμάν...)
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
(και όχι τα βουνά...).
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
(από τότε έ...)
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
(ΦΠΑ δεν είχε τότε...)
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
(έλα...)
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
(είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;)
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
(πιθανόν να έφερναν ξένους...)
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
(ε, όχι, αυτό όχι...)
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι...)
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. (αθάνατη Ελλάδα...)
(Είναι να τρελλαίνεσαι, είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο, μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;)
Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; για ποιούς;
Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ:
Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη, το 1893.
Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.
Μήπως πρέπει να αναλογιστούν σοβαρά οι εντός και εκτός αρμόδιοι, τι ανάλογο μπορεί να συμβεί και με το τωρινό μνημόνιο...
Έτσι για να ταιριάξει κι' αυτό με το τότε..

Μια Ελληνίδα....


Δεν πίστευα ποτε οτι θα χρειαστεί να έρθω στην ανάγκη να σας στείλω σε ενα άψυχο υλικό την πικρία και τον διαμελισμό της ψυχης μου.......δεν θα σας μιλησω με γλυκα λογια επειδη απευθυνομαι στον πρωθυπουργο της χωρας μου.Θα σας μιλησω σαν ισος προς ισο γιατι ετσι ειμαστε εμεις οι ελληνες.Δεν κραταω τα προσχηματα,αντιδρω και ενισταμαι σαν πολιτης αυτης της χωρας.Εχω το δικαιωμα να σας κρινω μιας και κυβερνατε τη χωρα μου.Εχω το δικαιωμα να σας υπενθυμισω οτι εκλεγηκατε για ενα σκοπο.ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗς ΧΩΡΑΣ ΜΟΥ.Εχω το δικαιωμα να σας πω οτι με απαγοητευετε καθημερινα και παιρνετε αποφασεις που σε λιγο θα αφανισουν το λαο που [κυβερνατε].Εχετε βαλει πολλους ενοικους σε αυτο το μικρο διαμερισμα και εχει δημιουργηθει συνωστισμος.Ο καθενας κοιταει την παρτι του και δεν συμφωνουν ολοι μαζι για το κοινο συμφερον επειδη προερχονται απο αλλα κρατη-αλλα εθιμα-αλλη κουλτουρα-αλλες θρησκευτικες πεποιθησεις-αλλες σημαιες,αλλου χρωματος........Απ οτι λοιπον καταλαβαινετε η συγκατοικηση δεν προχωραει και ο ιδιοκτητης πρεπει και οφειλει να υπερασπιστει το ακινητο του!Εσεις δεν ειστε ο ιδιοκτητης,εσεις ειστε ο αρχηγος των ιδιοκτητων που οταν λαβαινετε το ηχηρο μηνυμα τους πρεπει να υπακουσετε και να αναδιοργανωθειτε.......Δεν καταλαβαινω γιατι αφου ο λαος σας ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ δεν αλλαζετε τακτικη που θα σωσει την υποληψη σας!!!!!Οταν εχετε καλομαθει καποιους ενοικους και τους χαριζατε ενοικια και τωρα πρεπει να κανετε εξωση ειναι δυσκολο ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΣΑΣ ΛΑΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΛΟΓΟΔΟΤΕΙΤΕ.αυτος ο λαος σας εδωσε αυτη τη θεση .να διαχειριστειτε την περιουσια του και την κληρονομια του.Αυτος ο λαος ηθελε να ενισχυσετε την κληρονομια και οχι σαν ασωτος υιος να την πουλησετε ,γιατι αυτο δειχνει αχαριστια στους πατερες και στις μαναδες που με αιμα εφτιαξαν και με τσαμπουκα εκρατησαν ψηλα τα φρονηματα των ελληνων.Ειμαστε μια χωρα με πολυ μεγαλη ιστορια και εσεις καλεστηκατε να την αναδειξετε ,οχι να την αφανισετε......Αυτη η πανεμορφη μικρη χωρα με τους ιδιομορφους αλλα ζεστους ελληνες ειναι οτι καλυτερο υπαρχει και ΕΠΡΕΠΕ να εχετε βαλει στοιχημα να γραφτειτε στην ιστορια σαν θεμελιωτης και οχι σαν υπηρετης ξενων συμφεροντων.Σας προειδοποιησα οτι θα ειμαι σκληρη αλλα εις το ονομα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ αυτη που εσεις ισχυριζεστε οτι εχουμε οφειλετε να προβληματιστειτε και να αναθεωρησετε αν δεν ειναι τωρα πια αργα....ευχομαι να πονεσατε η εστω να ενοχληθηκατε οσο ποναω εγω καθε μερα, οσο προβληματιζομαι για τα 3 παιδια μου και δεν ξερω αν θα εχω στο τελος τη τυχη να τους παραδωσω αυτο που παρεδωσαν σε μενα,ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αρ. Πρωτ:1572
Αθήνα 16/12/2010
Προς
την αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας
κ. Φώφη Γεννηματά
ΚΟΙΝ: Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.

Θέμα: Απόσπαση εκπαιδευτικών Π.Ε. σε σχολικές μονάδες του εξωτερικού
ΣΧΕΤ: Φ.821/3405Π/156800/Ζ1/10-12-2010 προκήρυξη
Κυρία Υπουργέ,
Με την παραπάνω σχετική προκήρυξη γίνεται πρόσκληση εκπαιδευτικών για απόσπαση σε σχολικές μονάδες και σε Γραφεία Συντονιστών Εκπαίδευσης του εξωτερικού για το σχολ. Έτος 2011-2012.
Με την προκήρυξη δίνεται η δυνατότητα απόσπασης εκπαιδευτικών Π.Ε. και Δ.Ε. για μια τριετία με δυνατότητα ανανέωσης για μια ακόμη διετία (3+2), όπως δηλαδή ίσχυε και κατά το παρελθόν. Τη φετινή σχολική χρονιά, όμως, ανακλήθηκαν επιλεκτικά, αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία προειδοποίηση οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών που συμπλήρωσαν τριετία.
Κυρία Υπουργέ,
Για να αρθούν οι αδικίες σας καλούμε, πριν προχωρήσετε σε οποιαδήποτε διαδικασία απόσπασης στο εξωτερικό να προηγηθούν οι εκπαιδευτικοί στους οποίους τη φετινή χρονιά δε δόθηκε η δυνατότητα ανανέωσης της απόσπασής τους για μια διετία, όπως δικαιούνταν.
Θεωρούμε αυτονόητο ότι οι εκπαιδευτικοί που υπηρέτησαν για μια τριετία στο εξωτερικό, δεν πρέπει να μπουν ξανά σε διαδικασία γραπτής αξιολόγησης, αφού αξιολογήθηκαν στο παρελθόν επιτυχώς.

Θα μας πάρει ο κόσμος με τις πέτρες!!!
Τα έλεγε ο Γιώργης. Να πω δεν τα ‘λεγε… εμείς δεν τον ακούγαμε. Ούτε προφήτης να ήταν: «Θα μας πάρει ο κόσμος με τις πέτρες!!!» έλεγε, το είχε δει το όνειρο…
Μετά τους λεκτικούς προπηλακισμούς, τους καφέδες, τα γιαούρτια και τα γιουχαΐσματα ήρθαν και οι ξυλοδαρμοί βουλευτών. Σύσσωμο το πολιτικό σύστημα καταδίκασε την επίθεση. Όμως, κανενός πολιτικού, δεν περνά από το μυαλό ότι: όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες;
Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ένας λαός ολόκληρος, ο οποίος στενάζει κάτω από την μπότα των κυβερνώντων των τελευταίων ετών, κάποια στιγμή θα αντιδράσει, ακόμη και ακραία; ‘πέσαν από τα σύννεφα οι πομφόλυγες του Κοινοβουλίου…
Αφού τρομοκρατούν και φιμώνουν τους πολίτες, αφού στέλνουν κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, μηχανισμούς οικονομικής τρομοκρατίας και τα υπόλοιπα ευαγή ιδρύματα σε όποιον ορθώσει το ανάστημά του στο σύστημα, αφού ρουφάνε το αίμα των Ελλήνων, μένουν έκπληκτοι από τη βία στο Χατζηδάκη, οι φωστήρες μας.
Δεν πρόσεξαν ούτε την απόχη στις πρόσφατες εκλογές, ούτε τις χιλιάδες των εργαζομένων που αντιδρούν, ούτε ότι πολλαπλασιάζονται κατά δεκάδες οι νέοι που προσπαθούν να δημιουργήσουν «τρομοκρατικές» ομάδες. Δεν δίνουν δεκάρα στις δεκάδες αυτοκτονίες συμπολιτών μας από χρέη. Πέφτουν από τα σύννεφα.
Όμως, η κρατική βία γεννά κοινωνική βία. Άλλωστε, είναι πασίγνωστο το σύνθημα «βία στη βία της εξουσίας»… αλλά μέσα στην αλαζονεία τους οι φωστήρες το ξέχασαν.
Χτύπησαν λοιπόν και τραυμάτισαν διαδηλωτές τον Χατζηδάκη. Όχι οι γνωστοί άγνωστοι, ούτε οι κουκουλοφόροι «ασφαλίτες», που έχει εξαπολύσει το παρακράτος (όπως φαίνεται και στη φωτογραφία) για να δημιουργούν επεισόδια, να καίνε ανθρώπους, να αμαυρώνουν τις κοινωνικές αντιδράσεις και να φοβίζουν τον λαό, για να μη συμμετέχει.
Όχι.
Τούτη τη φορά ήταν μάλλον οι «νοικοκυραίοι». Έτσι τουλάχιστον φαίνεται στο βίντεο. Άνθρωποι μιας κάποιας ηλικίας, με φανερά τα πρόσωπα και τα άσπρα τους μαλλιά. Χωρίς προσωπίδες, μάσκες, και κοντάρια. Μόνο με γυμνά χέρια…
Βλέπετε, η αλαζονεία της εξουσίας και η ασφάλεια του Κολωνακίου δεν επέτρεψαν στον Χατζηδάκη να σκεφτεί ότι μπορεί να προκαλέσει η παρουσία του σε τέτοιες έκρυθμες στιγμές.
Το πολιτικό σύστημα και οι κυβερνήσεις δύο φόβους έχουν: 1ον, μην τυχόν ξεβολευτούν οι βολεμένοι και βγουν οι νοικοκυραίοι στους δρόμους, και 2ον, και χειρότερο: μην ξεσηκωθούν οι νέοι και βγουν στους δρόμους, γιατί τότε μαύρο φίδι που τους έφαγε.
Ο Πεταλωτής δήλωσε για την επίθεση στον Χατζηδάκη ότι: «η δημοκρατία ούτε φιμώνεται, ούτε τρομοκρατείται».
Φυσικά, κ. Πεταλωτή μου. Αυτό είναι δικό σας και μόνο προνόμιο. Των κυβερνήσεων και του πολιτικού συστήματος…
Φοβάμαι μόνο ότι, με αφορμή τον ξυλοδαρμό Χατζηδάκη, οι βουλευτές θα βρουν ευκαιρία να αυξήσουν το παχυλό εισόδημά τους, παίρνοντας και επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών.
Εκατόν πενήντα έξι βουλευτές της κυβέρνησης ψήφισαν «υπέρ» της δημιουργίας εργασιακού μεσαίωνα στον ιδιωτικό τομέα. Εκατόν πενήντα έξι βουλευτές της κυβέρνησης έβαλαν ταφόπλακα με την ψήφο τους στους μισθούς και την αξιοπρέπεια των ιδιωτικών υπαλλήλων.
Εκατόν πενήντα έξι βουλευτές της κυβέρνησης δεν βρήκαν έναν λόγο να μας πουν, γιατί γίνεται αυτή η άγρια επιδρομή στους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Όλοι τους το ψήφισαν όμως. Κανείς από τους εκατόν πενήντα έξι δεν αντέδρασε.
Η μόνη αιτιολογία που φέρεται να έδωσε ο «ψαλιδοχέρης» υπουργός του μνημονίου, για αυτό το πρωτόγνωρο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα του κατεπείγοντος ενός τόσο ζωτικού νομοσχεδίου, ήταν ότι δεν ήθελε να προλάβουν να οργανωθούν οι εργαζόμενοι και να αποφύγει η κυβέρνηση να υπάρξουν απεργίες, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις επί 20 ημέρες.
Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο Παπακωνσταντίνου έχει φέρει 7 νομοσχέδια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, για τους ίδιους λόγους.
Οι εκατόν πενήντα έξι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του μνημονίου και του Δ.Ν.Τ. όμως αποδέχθηκαν με χαρά και αυτό το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Θα πρότεινα στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, από εδώ και πέρα, να μην κυκλοφορούν φορώντας παντελόνια, αφού δεν τα τιμούν. Είναι πρόκληση για τον λαό… Άλλωστε, υπάρχουν τόσα άλλα ωραία ρουχαλάκια να φορέσουν…
Δικαιολογίες δεν έχουν ούτε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για αυτή τη λαίλαπα άκρατου νεοφιλελευθερισμού ενάντια στον ελληνικό λαό και το εθνικό ξεπούλημα που φτάνει στα όρια της εθνικής προδοσίας από την κυβέρνηση του Γιώργη. Ξηγημένα πράγματα… Έκαναν την επιλογή τους. Είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι.
Πριν στεγνώσουν οι δηλώσεις του Πεταλωτή, ότι η ψήφος στη Βουλή είναι κατά συνείδηση και δεν υπάρχει θέμα κομματικής πειθαρχίας για το νομοσχέδιο -ταφόπλακα στις εργασιακές σχέσεις , ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Παπαχρήστος διαγράφηκε, γιατί καταψήφισε το εν λόγω νομοσχέδιο. Γιατί ψήφο κατά συνείδηση για τον Γιώργη σημαίνει ότι: ΨΗΦΙΖΕΤΕ Ο,ΤΙ ΛΕΩ ΕΓΩ, αλλιώς σας παίρνει ο διάολος…
Παραλίγο να το ξεχάσω. Για ακόμη μία φορά, η Ε.Σ.Η.Ε.Α. λειτούργησε ως επιτροπή λογοκρισίας και κήρυξε απεργία την ίδια μέρα με τη γενική απεργία, ώστε να μην μπορεί να ενημερωθεί ο πολίτης. Γνωστός ο ρόλος για άλλη μία φορά εκείνων που φροντίζουν για τα συμφέροντα του συστήματος. Άξιος ο μισθός τους.

Sudanese president makes an ‘Oil for Unity’ offer
The Sudanese president Omer Hassan Al-Bashir offered to let the South take the entire revenue from the country’s oil wealth in return for a unity vote in the referendum that will take place in less than a month.
Sudanese president Omer Hassan Al-Bashir (AFP)Under the 2005 Comprehensive Peace Agreement (CPA), the north and south are to split proceeds from oil produced in the South equally.
The Sudan People Liberation Movement (SPLM) in control of the South has persistently accused the North of paying them less than the 50% stipulated in the peace accord.
Bashir made the proposal public during his meeting on Thursday with a visiting delegation of the African Union Peace and Security Council.
"We say if they choose unity, we are ready for the national government to give up its full share in the oil of the South to the government of the south," he said.
But Atem Garang who heads the SPLM bloc in the Sudanese parliament told the Qatar-based Al-Jazeera TV that the issue of unity is not oil related but rather a "matter of principle".
He added that democratic transformation has not not occurred since the CPA was signed and that human rights are not preserved either.
This is not the first time the Sudanese leader makes such an offer. Last October he promised that the central government will pour billions in dollars for development projects in the South and will seek funding from any source including borrowing.
"As for the wealth sharing, we are ready to embrace the development of programs and projects adopted by the Unity Support Fund, in the areas of education, health, electricity, infrastructure, agricultural projects and manufacturing, until it reaches a level comparable to services provided in other states of Sudan," Bashir told lawmakers at the time.
The Sudanese president said that the government will seek funding for these projects from the national budget, grants or loans "even if it exceeded 100% of the oil revenue".
The statements reflect the general feeling about the inevitability of South Sudan’s separation.
On Thursday, Bashir’s assistant Nafie Ali Nafie said that efforts to campaign for unity have failed.
"No matter what we do we will reach this conclusion which will be recognized by the entire world… we must not deceive ourselves or cling to wishful thinking, we must resign to facts and realities," he said.
Nafie accused the SPLM of working to make secession the likely choice.

South Sudan approves additional $12 million for repatriation of displaced


 The regional government of southern Sudan on Friday approved an additional $12 million (around 30 million Sudanese Pounds - SDG) to repatriate internally displaced persons in Khartoum and other northern states ahead of the semi-autonomous region’s secession referendum.
South Sudan returnees arrive at the main port of Juba after 17 days on a boat from Khartoum, December 17, 2010. (Reuters)The extra funds were approved on Friday at a weekly meeting of the council of ministers after a presentation by the southern minister of humanitarian affairs and disaster management.
Speaking to Sudan Tribune from the regional capital of Juba, Barnaba Marial Benjamin Bill, the southern government’s spokesperson said that 62,723 people are waiting for transport from Khartoum to south Sudan.
In Sudan’s north-south civil war, which ended in 2005, around 4 million people were displaced other parts of Sudan and neighboring countries. As the south nears its referendum vote on January 9, many southerners are heading south.
"So far, we have reports from the minister of humanitarian affairs and disaster management that there are already 62,723 people out of their houses in the open areas with children and elderly people in Khartoum. They are in horrible and pathetic situation to be assisted urgently," said Marial, who is also the minister of information.
Marial says that southerners have travelled to Khartoum from other areas of the north to look for transport and are concentrated in some areas looking for assistance.
"These people came from other states into Khartoum where there is huge concentration now. They are in open areas and are facing a lot of challenges including hunger and cold because most of them have left their places," he said.
The minister said the south’s repatriation task force would use trains and barges because of the increased cost of buses.
"The council of ministers has resolved that the repatriation task force use trains and barges in this second round of repatriation because business people with buses have now doubled up transport cost four times the initial transport cost," said Marial.
Reacting to the announcement of the additional funding for repatriation, Mawien Dut Liai, who is from southern Sudan, told Sudan Tribune from Khartoum that the funds were needed as many people were living in a “terrible situation” while waiting for transport.
"What our leaders and government of south Sudan have done today shows how much they care about their people. This decision has come at the needed time. This is one of the best decisions ever made our leaders,” said Liai.
He said that people living in Khartoum’s settlements for displaced people, "especially in Jaboruna, Wad-el Basher, Bhari and Dar el Salam have been living in terrible situation. They are out in the open wandering about."
On Wednesday the deputy representative of United Nations Refugee Agency (UNHCR) in Southern Sudan, Mireille Girard, told Sudan Tribune that over 55,000 Southern Sudanese have returned to the south in the last two months.
She said that this estimate included those organized by the southern government and spontaneously to various states across the south.
Girard she said that once they arrive international NGO’s together with UNHCR help them to provide temporary accommodation at way stations for up to 72 hours, after which they are transported to their final destinations.
On arrival other agencies like World Food Programme (WFP) and the southern government provide the returnees with hummanitarian assistance including three months of rations

Sudanese army and Minnawi fighters renew clashes in South Darfur’s village


 Sudanese army clashed today for the third time with rebel fighters belonging to the Sudan Liberation Movement (SLM) led by Minni Minnawi a former senior presidential assistant after the signing of a peace deal with Khartoum government.
Miinawi with his troops (file/SIPA)Minnawi, the sole major signatory of Darfur Peace Agreement brokered by the African Union in May 2006, is now considered as "legitimate target" by the Sudan Armed Forces that accused him of preparing for war.
The fighting started at 02:00pm and lasted for more than three hours, in Khor Abeche village, located 80km northeast of the South Darfur state capital Nyala, said the hybrid peacekeeping mission on Friday.
"There are indications of combatant casualties being treated at UNAMID camp, but number and classification of injured is yet to be established," the mission said.
The Sudanese army had already attacked Minnawi’s troops in Khor Abeche on 10 and 11 December.
Five civilians were injured during the attack, three among them are in critical condition and will be transferred from UNAMID clinic in the area, UNAMID reported following the second attack on 11 December.
Civilians in the area, moved to the UNAMID base in the area where they are protected by the hybrid force.
Georg Charpentier Sudan’s Humanitarian Coordinator said today that the last week attacks resulted in "some 12,000 persons temporarily displaced in Kor Abache and surrounding villages"
He said that humanitarian agencies and aid groups are providing medical and humanitarian assistance to the displaced civilians in the area.
"I strongly condemn any violence against unarmed civilians and call on all parties to cease fighting," said Charpentier.
He further added "All movements should join the peace negotiations so that grievances can be expressed through dialogue rather than hostilities on the ground."
Minnawi said in a recent interview he was willing to join the peace process. Also he said discussing with his former leader Abdel Wahid Al-Nur ways to join reunite the Sudan Liberation Movement.
However Ibrahim Ghandour, political secretary of the ruling National Congress Party on 14 December said they are willing to engage talks with their partner of 2006 peace deal.
However he refused conditional talks with Minnawi saying the latter asked to hold talks only with the President Omer Al-Bashir and his deputy Ali Osman Taha.
Susan Rice, US ambassador to the UN who chairs the Security Council this month condemned the attack by the Sudanese army on Kor Abache
"We have heard deeply disturbing reports of Sudanese armed forces blocking the movement of civilians, then looting and burning the village. These reports deserve the council’s serious attention and effective responses by UNAMID," Rice said in a meeting dedicated to the Sudan on Thursday.

Ο μέντορας της υπουργού Παιδείας


Τριμελείς επιτροπές σε κάθε σχολείο θα εισηγούνται απολύσεις εκπαιδευτικών.
Ο Μέντορας ήταν ο αφοσιωμένος φίλος του Οδυσσέα, που σ’ αυτόν ο ήρωας εμπιστεύτηκε την ανατροφή του γιου τού Τηλέμαχου, προτού φύγει για την εκστρατεία στην Τροία. Ο Μέντορας, όλα τα χρόνια της απουσίας του Οδυσσέα, εκτέλεσε τόσο πιστά την εντολή του φίλου του, ώστε το όνομά του έγινε σύμβολο της φιλίας και της αφοσίωσης. Επικράτησε ακόμη να λέγονται μέντορες οι σοφοί και αφοσιωμένοι σύμβουλοι.
Στις μέρες μας η Υπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου φιλοδοξεί να δημιουργήσει χιλιάδες «μέντορες» στο χώρο της εκπαίδευσης. Με τη διαφορά ότι σε κάθε έναν από αυτούς θέλει να δώσει υπερεξουσίες που μπορούν να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μέχρι πέντε συναδέλφων τους ανά διετία. Με το νόμο 3848/19.5.2010 που είχε τον υποκριτικό τίτλο «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση» καθιερώνει το θεσμό του μέντορα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Με βάση το νέο νόμο ένας μέντορας, ένας σύμβουλος και ένας διευθυντής σχολείου μπορούν να κάνουν αρνητική αξιολόγηση και να απολύσουν το νεοδιόριστο εκπαιδευτικό. Η συγκεκριμένη δυνατότητα των τριών αξιολογητών ενώ δεν υπήρχε στο σχέδιο νόμου που είχε καταθέσει η Υπουργός για «διαβούλευση», παρουσιάστηκε κεκαλυμμένα στο κείμενο που τελικά κατέθεσε στη Βουλή και ψηφίστηκε. Εκτός απ’ την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλε πολύ συγκεκριμένα το νέο αυτό δεδομένο, κανένα κόμμα δεν κατήγγειλε τη δυνατότητα των αξιολογητών να απολύσουν ένα νέο εκπαιδευτικό αφού όπως φαίνεται ακόμη και οι σύντροφοι του ΚΚΕ παραπλανήθηκαν απ’ την κυρία Υπουργό (βλ. Ριζοσπάστης 2/12/2010, με τη διαπίστωση-καταγγελία ότι η αρνητική αξιολόγηση οδηγεί σε μετάταξη). Δεν πρόσεξαν τη φροντίδα της κυρίας Υπουργού να προσθέσει στο σχέδιο νόμου ότι «στην περίπτωση νεοδιοριζόμενου που δεν κρίνεται κατάλληλος για μονιμοποίηση ως εκπαιδευτικός εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του Κεφαλαίου Α του άρθρου 16 του ν.1566/1985 (Α΄167)». Τι γράφουν όμως οι παράγραφοι 5 και 6 του Κεφαλαίου Α του άρθρου 16 του ν.1566/1985; Διαβάζουμε στον παλαιό αυτό νόμο το άρθρο 16: «5. Εκπαιδευτικοί που κρίνονται, κατά τις αξιολογικές κρίσεις, ακατάλληλοι για την προσφορά διδακτικού έργου, μπορεί όμως να κριθούν ως επαρκείς για την άσκηση διοικητικού έργου, παραπέμπονται με απόφαση του νομάρχη στο κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει σύμφωνα με τις διατάξεις της επόμενης παραγράφου. 6. Το κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο εξετάζει όλα τα στοιχεία του φακέλου, καλεί σε ακρόαση τον κρινόμενο και μπορεί να εξετάζει κάθε άλλο χρήσιμο στοιχείο. Αν ο εκπαιδευτικός κριθεί απολυτέος με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων απολύεται για ανεπάρκεια στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Αν το κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο διαπιστώσει ότι ο κρινόμενος δεν είναι κατάλληλος για το έργο του εκπαιδευτικού ή έχει σοβαρούς λόγους υγείας, κρίνεται όμως επαρκής για την προσφορά διοικητικής υπηρεσίας, μπορεί να αποφασίσει τη μετάταξή του σε προσωρινή θέση διοικητικού προσωπικού των διευθύνσεων ή γραφείων της εκπαίδευσης, εφόσον έχει υπερεπταετή και δεν συμπλήρωσε εικοσιπενταετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία»
Ο «μέντορας» της κυρίας Διαμαντοπούλου μπορεί να συνεισηγηθεί την απόλυση κάποιων νεοδιόριστων εκπαιδευτικών οι οποίοι βεβαίως δεν έχουν ούτε υπερεπταετή πραγματική υπηρεσία ούτε συμπληρώνουν εικοσιπενταετή συντάξιμη υπηρεσία, προκειμένου να μεταταχτούν. Από τις 29/11 και για δυο εβδομάδες το Υπουργείο Παιδείας έχει δώσει για ηλεκτρονική διαβούλευση ένα τετρασέλιδο κείμενο για το θεσμό του μέντορα. Εκεί προσπαθεί να εξωραΐσει και να ζητήσει εκ των υστέρων απόψεις για τον ήδη νομοθετημένο θεσμό τον οποίο θα υπηρετήσουν εκπαιδευτικοί που θα επιλεγούν απ’ το σχολικό σύμβουλο και το διευθυντή της κάθε σχολικής μονάδας. Ο θεσμός του μέντορα με τις 0,25 μονάδες που δίνει ο νόμος για κάθε χρόνο σε όσους θα τον διακονούν και θέλουν να γίνουν στελέχη της εκπαίδευσης (ως μέτρο σύγκρισης: 4 μονάδες δίνει για ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα), είναι ένα ακόμη εργαλείο χειραγώγησης του εκπαιδευτικού στο «νέο σχολείο».

Απίστευτος διάλογος στο γερμανικό περιοδικό Stern για το Ελληνικό χρέος!!!

Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες, με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern.
Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει: «Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».
Αγαπητοί Ελληνες,
από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια.
Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρει, όσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις ευρώ, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις ευρώ.
Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό, και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.
Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι' εμάς.
Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας.
Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά.
Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν' απεργείτε.
Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.
Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι' ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι' επομένως, έχει και την ευθύνη.
Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν' αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς.
Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν, ότι τους πει ο λαός.
Θα μας πείτε, βεβαίως, ότι κι' εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν.
Κι' έχετε δίκιο.
Οι Έλληνες είναι εκείνοι, που μας είχαν δείξει το δρόμο της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονομίας.
Τώρα μας δείχνετε και πάλι το δρόμο.
Μόνο που αυτή τη φορά, είναι λάθος δρόμος.
Κι' από το σημείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.
Και η απάντηση που δόθηκε από ένα συμπατριώτη μας:
Αγαπητέ μου Walτer Wuellenweber,
ονομάζομαι Γεώργιος Π. Ψωμάς.
Είμαι δημόσιος λειτουργός κι' όχι υπάλληλος, όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συμπατριωτών» σου (μου) και άλλων «συμπατριωτών» σου (μου) αναφέρουν, ως βρισιά και με περίσσεια χλεύη.
Ο μισθός μου είναι 1.000 ευρώ.
Το μήνα, όχι την ημέρα, όπως ίσως σ' έχουν παρασύρει, να νομίζεις.
Ούτε 1.000 ευρώ λιγότερα από σένα.
Από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια.
Μόνο που σας έχουμε παραχωρήσει με αδιαφανείς όρους κι' έναντι αυτών των 200 δις ευρώ που λέτε, ότι μας δώσατε, το 40% περίπου των αμυντικών εξοπλισμών μας, το σύνολο σχεδόν των εθνικών τηλεπικοινωνιών μας, την κατασκευή 2 μεγάλων αεροδρομίων καθώς και πολλών χιλιομέτρων εθνικού οδικού δικτύου.
Αν ξεχνώ κάτι, ζητώ να με συγχωρέσεις.
Σημειώνω, πως είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στα καταναλωτικά προϊόντα που παράγουν τα εργοστάσιά σας.
Η αλήθεια είναι, πως δεν ευθύνονται μόνο η πολιτικοί μας γι' αυτή την καταστροφή.
Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει και μια εταιρία γερμανικών κυρίως συμφερόντων, η οποία τους λάδωνε, για ν' αναλαμβάνει, όπως λέω παραπάνω, δημόσια έργα (βλ. C4Ι).
Πιθανολογώ, πως φταίνε και τα γερμανικά ναυπηγεία, τα οποία μας πούλησαν κάτι υποβρύχια, που γέρνουν.
Είμαι σίγουρος, ότι εσύ δεν με πιστεύεις ακόμα, αλλά δείξε λίγο υπομονή και περίμενε, διάβασέ με, κι' αν δεν σε πείσω, τότε διώξε με από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευημερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.
Λοιπόν Walτer, μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από τότε που η Γερμανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα.
Οι οφειλές αυτές, που μόνον η Γερμανία αρνείται να ξοφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους), συνίστανται:
α) Σε χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
β) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο μεσοπόλεμο, ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε βάρος της Γερμανίας.
γ) Στα αναγκαστικά δάνεια, τα οποία συνήψε το Γ΄ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.
δ) Στις επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ' Ράιχ, την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύμμαχοι.
ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσμένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωμένων σε μάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερμανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).
στ) Στην ατίμητη ηθική προσβολή, που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας.
Ξέρω Walτer, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και μένα με πείραξαν, αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο με πειράζουν, αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για μένα και τους «συμπατριώτες» σου, τους Έλληνες!
Walτer, φίλτατε Walτer, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 130 γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι γερμανικοί κολοσσοί, οι οποίες πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξης των 6,5 δισ. ευρώ.
Ξέρεις Walτer, σύντομα δε θα μπορώ ν' αγοράζω Γερμανικά προϊόντα, γιατί δεν θάχω λεφτά.
Εγώ Walτer μεγάλωσα στα λίγα, θα τ' αντέξω και μην ανησυχείς για τους νέους στην Ελλάδα, είμαστε ακόμα πολλοί παλιοί, για να τους βοηθήσουμε, να εξοικειωθούν στη νέα κατάσταση .
αλλά εσείς βρε Walτer, τους ανέργους σας, που θα δημιουργηθούν από την κατάσταση αυτή στην Ελλάδα, πως θα τους αντιμετωπίσετε μ
Πες μου σε παρακαλώ έχω απορία:
εμείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι' απ' όπου αλλού θέλετε, εσείς, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συμπατριώτες).
Πρέπει να φύγουμε, για να σωθούμε από μια Ένωση, κατ' επίφαση
Από μια ομάδα κερδοσκόπων.
Από μια ομάδα, στην οποία είμαστε συμπαίκτες, όσο καταναλώναμε τα προϊόντα των συμπαικτών!
Εγώ φίλτατε Walτer, πιστεύω, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν Mercedes, BMW, Opel, Ford, Scoda, κλπ. συμμαχικά προϊόντα, γιατί, δεν μπορούν και δεν πρέπει!...
Δεν το αξίζουν.
Θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν προϊόντα από το Lidl, το Praktiker και το IKEA.
Γιατί δε θα μπορούν πια να τ' αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε!
Φίλτατε Walτer, θα πρέπει να κανονίσουμε και κάποιες άλλες «λεπτομέρειες» αν μου επιτρέπεις βέβαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής μου.
Ξέρεις βρε φίλε Walτer, θέλω να μου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μου, που έκλεψες εσύ
(όχι ΕΣΥ βεβαίως, αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ),
θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ,
που βρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης!
Τα θέλω τώρα, που μπορεί να πεθάνω, αλλά θέλω να πεθάνω, κοντά στους πατέρες μου!

«Μην αμελήσετε/Πάρτε μαζί σας νερό/Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»!

Και επειδή, «Ου μόνον αρχή άνδρα δείκνυσι, αλλά και αρχήν ανήρ» (Επαμεινώνδας), να τι κάνατε, σεις οι «άρχοντες», στην πόλη και τον δήμο. Στη Δημοκρατία μας. Στην Ελλάδα μας.
«Πολλά και αισχρά ένεκα κερδέων πεποιήκατε: πολλά και αισχρά για το κέρδος κάνατε» (Ξενοφών). Ο σκανδαλοποιός, «και με τα δυο χέρια σουφρώνει τα δημόσια έσοδα: Καμφοίν χέροιν μυστιλάται των δημοσίων». (Αριστοφάνης).
«Μια πατρίδα που ζημιώθη, διατιμήθη και όλο σ’ αυτό κατανταίνει» (Μακρυγιάννης), εξ αιτίας ανίκανων αρχόντων, των «αλιτηρίων (καταστροφέων) της πόλης» (Ζήνων ο Ελεάτης).
Εσείς, οι «άρχοντες» της πόλης, πολιτικατζήδες της δεκάρας, «Μπάσταρδοι, κλέφτες, πόρνοι» (Κ. Παλαμάς). «Άνθρωποι, χωρίς ηθική και πίστη. Και κρίμα τα φώτα τους. Ότι ο άνθρωπος κάνει τα φώτα κι όχι τα φώτα τον άνθρωπον» (Μακρυγιάννης).
Ιδού, αυτοί, που λαλούν «σπασμένες σκέψεις από ξένες γλώσσες» (Σεφέρης). Οι γλωσσοχαλαστήδες, οι χαλασοχώρηδες, οι πρόθυμοι. Οι λάτρεις του ξενόφερτου, έτοιμοι, να ξεπουλήσουν τις κολόνες του Παρθενώνα, δίνοντάς τους το σχήμα του μπουκαλιού της Κόκα-Κόλα. Έτοιμοι να φορέσουν στις καρυάτιδες μπούρκα. «Και φωνάζουν οι πατριδέμποροι να φοβηθούν οι πατριώτες». (Βάρναλης).
Ιδού, οι δημιουργοί του δύσμορφου προσώπου της αλαζονικής τους εξουσίας. Οι
ντυμένοι το τριμμένο, λερωμένο, λασπωμένο ρούχο του αυταρχισμού, της ασυδοσίας, της διαφθοράς και της απάτης.
«Ώρα νέα, χελιδών. Οι δ’ έβλεπον…καγώ των κρεών έκλεπτον: κοίτα, νέα χελιδόνια. Κι’ αυτοί γύριζαν να δουν και ‘γώ έκλεβα το κρέας». (Αριστοφάνους Ιππείς)
Και εσύ ο πολιτικατζής, «ν’ αρπάζεις και να δωροδοκείσαι, ο δε λαός… σφιγμένος από την ανάγκη, τη μιζέρια και τον (κουτσουρεμένο) μισθό (και την πετσοκομμένη σύνταξη), να κρέμεται από σένα με το στόμα ανοιχτό: Συ μεν αρπάζης και δωροδοκείς… ο δε δήμος … υπ ανάγκης άμα και χρείας και μισθού προς σε κεχήνη» (Αριστοφάνης).
«Μαζί τα φάγαμε» λέει, ο θηριώδης Πάγκαλος.
Και οι πονηροί πολιτικάντηδες-γυμνοσάλιαγκες, έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά τους, σκαρφαλώνουν πάλι στα γυάλινα κορφοβούνια της τηλεπαραμύθας, προς άγραν ψηφοφόρων, που τους μάθανε να διεκδικούν ρουσφέτι για μια θέση στο Δημόσιο.
Ιδού οι άρχοντες, που άφησαν τα κάστρα της πατρίδας απολέμιστα και μπήκαν «ντυμένοι φίλοι οι εχθροί», οι απολίτιστοι της παγκοσμιοποίησης του αμερικάνικου τρόπου ζωής και οι «πολιτισμένοι» βάρβαροι της Εσπερίας. Η τρόικα των Ευρωπεο-αμερικανών (το «πε» με «ε», διορθωτά) «διασωστών» της Πατρίδας — έτσι δεν λέτε;
«Ευτυχία το μνημόνιο» λέγει ο πνευματώδης Πάγκαλος.
Οι άνθρωποι που βύθισαν τον κοσμάκη στην ανέχεια, του πετσόκοψαν το βιός, τον έριξαν στην ανεργία, περαίωσαν τους φοροκλέφτες, ομολογούντες κυνικά, πως τα μέτρα αυτά είναι και άδικα. Συγκινημένοι και αλγούντες και εξανιστάμενοι.
Μέχρι και ο Στρος Καν, λέει, αν ήταν Έλληνας, θα διαδήλωνε!!! για φαντάσου. Οι αλιτήριοι ρίχνοντάς μας στη φτώχια, μας προσβάλλουν κι από πάνω, οι αχρείοι διεθνείς Τραπεζίτες-αγιογδύτες, παγκοσμιοποιημένοι μαφιόζοι. Άγαμοι θύται.
Και μοστράρουν τη μούρη στο γυαλί, πολιτικατζήδες αδιόρθωτοι,
Με Μαγγίνικη υποκρισία.
Με Βουλγαράκικη αλαζονεία.
Με Ρουσσοπουλική μπουρδολογία.
Με Αλογοσκούφικη αμεριμνησία.
Με Λιάπικη γαλαντομία.
Με Δουκάτο βιστωνιδομοναχισμό.
Με Παυλίδειο δακτυλισμό.
Με Σημιτική αμερικανοευχαριστία.
Με Τσοχατζοπούλειο νεοπλουτισμό τεσσάρων εποχών.
Με Τσουκάτικη ντομπροσύνη κλεισμένη σε βαλίτσα made in Ziemens.
Με Ευρυππιδοστυλιανική χλιδή.
Με Διαμαντοπουλική χάρη και επιμονή στην υπνοπαιδεία.
Με Καραμανλίδικη αμελλητί παραγραφή των χυδαιοτήτων τους, δια της λήξεως των εργασιών της Βουλής.
Και έτσι, «χάνονται οι πόλεις όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φαύλους από τους έντιμους: Τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». (Αντισθένης).
Και ο λαός, με σακατεμένη ελευθερία, με σακατεμένη γλώσσα, σακατεμένος από την ανέχεια, χαλάει κι’ αυτός. Γίνεται μάζα, χυλός ξεδιάντροπος, αδιάφορος, κάλπης. ασύδοτος, πλεονέκτης, κομπιναδόρος, λαμόγιο, υποκριτής, φαρισαίος, ανόητος, άκριτος, ασεβής, χριστέμπορος, Ελληναράς, απαίδευτος. Λαθρεπιβάτης της ζωής. Λαθρόβιος.
Γιατί, «το ήθος των πολιτών γίνεται όμοιο με το ήθος των αρχόντων τους: Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν» (Ισοκράτης).
Τον καταντήσατε, από περήφανο λαό, «ουδενός δούλον… ουδ’ υπήκοον», (Αισχύλος), αναγκεμένο «και πένητα ίνα γιγνώσκη τον τιθασευτήν» (Αριστοφάνης).
Τον καταντήσατε, εσείς, οι αρχολάγνοι πολιτικατζήδες, ευτελή και ταπεινωμένο μαζοχυλό. Δυσλεκτικό και φτωχό. Για να μη μπορεί να σκεφτεί. Ούτε να κρίνει.
Τον καταντήσατε, τον λαό, μάζα ψηφοφόρων-ψηφοδοτών, που της αφαιρέσατε την ιδιότητα του Πολίτη, προκειμένου να σας ψηφίζει μια Κυριακή στα τέσσερα χρόνια ή όποτε νομίζετε πως σας συμφέρει να κάνετε εκλογές, καλώντας τον να εξαργυρώσει την ψήφο του με «ένα πουκάμισο αδειανό», δικών σας προεκλογικών υποσχέσεων και μετεκλογικών ανακολουθιών.
Κι αγορεύεις, πολιτικατζή, «γλάρος χάσκακας: λάρος κεχηνώς....κανακεύεις τον λαό, τον χαϊδολογάς, τον κολακεύεις και τον εξαπατάς. «Ήκαλλ’, εθώπευ’, εκολάκευ’, εξηπάτα» (Αριστοφάνης). Του τάζεις, και πάλι, αδιάφθορους λαγούς, με πετραχήλια διαφάνειας.
Αδιάντροποι, οι «πονηροί πολιτευτές», επιδεικνύουν, αναιδώς, τα γυμνά τους οπίσθια. Ξεβράκωτοι. Εξαπολύουν λεκτικούς κεραυνούς επί των νταβατζήδων, ενώ οι αξιωματούχοι των συναλλάσσονται με αυτούς και μισθοδοτούνται από τους διαφθορείς της Ζήμενς και λοιπών «ευαγών ιδρυμάτων» της κλεψιάς και της απάτης . Πατάσσουν τη διαφθορά με λόγια, ενώ οι κουμπάροι αλωνίζουν. Και τα ομόλογα δομούν και δέρνουν. Και το βρωμερό χρηματιστήριο και οι υποκλοπές αμελλητί παραγράφονται.
Κραυγάζουν οι αναίσχυντοι: Δημοκρατία. Ισονομία. Ελευθερία. Ισότητα. Και εννοούν και εφαρμόζουν:
Ελευθερία του ηδονοθηρικού καταναλωτικού εξευτελισμού.
Δημοκρατία του αναίσχυντου πολιτικαντισμού.
Ισονομία του δικολαβισμού.
Ισότητα της μετριότητας.
«Κοράκοι, όλοι κοράκοι αληθινοί, χειρότεροι από τον κόρακα όπου βγήκε από την Κιβωτό και εθρέφοταν από τα λείψανα, όπου είχε αφήσει ο κατακλυσμός του κόσμου» (Σολωμός).
«Συντρίβουμε τους τρόπους του σκέπτεσθαι. Συντρίψαμε πια τους δεσμούς της πατρικής, μητρικής, υιικής στοργής, της φιλίας και του έρωτα. Αν θέλετε μια εικόνα της ζωής, φανταστείτε ένα πέλμα που θα συντρίβει τη μορφή του ανθρώπου.». (Όργουελ. 1984)
Πολτός το ανθρώπινο πρόσωπο. Η ψυχή άδεια από αγάπη. Το μυαλό φουσκωμένο με τεχνολογία και οίηση. Και ο άνθρωπος να παραδέρνει μοναχικός, κενός, άδειος, στα σταυροδρόμια του κόσμου. Μηχανοποιήθηκε κι αυτός από το τέχνημά του. Δουλειά καθημερινή με ωρολογιακή ακρίβεια, ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ύπαρξής του. Δεν τον γεμίζει. Αγγαρεία για να επιβιώσει και όχι για να ζήσει, είναι.
Μια μηχανή παραγωγικότητας ο άνθρωπος, απασχολήσιμος, αναλώσιμος, αντικαταστατός, άνεργος. Ελαστική εργασία και ανελαστική βαρβαρότητα των κατεχόντων και εχόντων, εναντίον των ανυπερασπίστων αλλοτριωμένων μαζανθρώπων.
Κι ένα κράτος βιαστής, όπου η πολιτική έχει εκφυλισθεί σε διαπλοκή με την οικονομική ολιγαρχία η οποία και την κανοναρχεί, και τα άνομα, ακόρεστα, συμφέροντα. Και όπου ο Λόγος αδρανεί ή έχει εκλείψει ή έχει, σκοπίμως, στρεβλωθεί.
Μια κοινωνία που αδιαφορεί για τα μέλη της, γιατί έχει αποδεχθεί το, αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως, σύνθημα του παγκοσμιοποιημένου κυνισμού: «φα’ τους πριν σε φάνε: get them before they get you».
Μια τέτοια κοινωνία, θρέφει τη βία, στα στείρα σπλάχνα της. Μια πολιτεία, θηριοτροφείο μαζανθρώπων καταναλωτών. Μισών και μίζερων ανθρώπων, που τελικά την καταναλώνουν και την ίδια.
«Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο παρά στο καθαρό νερό: Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι»! (Ηράκλειτος)

Ο «Ψαλιδοχέρης» υπουργός του μνημονίου Αφού έζησα να δω και αυτό, ολοκληρώθηκα ως πολίτης. Ο Γιώργης λέει είναι στη λίστα του περιοδικού «Foreign Policy» με τους εκατό στοχαστές (!) του κόσμου. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ένας άλλος «μεγάλος» του πνευματικού κόσμου, ο διευθυντής του Δ.Ν.Τ. Ντομινίκ Στρος Καν. Τη δεύτερη θέση καταλαμβάνει ο Μπιλ Γκέιτς και πέμπτος είναι ο Μπαράκ Ομπάμα. Τελικά, έχουν χιούμορ αυτοί οι τύποι. Άκου μεγάλοι στοχαστές ο Γιώργης, ο Στρος Καν, ο Γκέιτς και ο Ομπάμα.
Για «μεγάλοι αδελφοί» μπορεί, όχι όμως και μεγάλοι στοχαστές. Ο Θεός να μας φυλάει τότε από τους στοχαστές και τις επιλογές τους.
Μαθαίνω ότι τα Χριστούγεννα ο Γιώργης θα αποσυρθεί για μερικές ημέρες κάπου ήρεμα, για να ολοκληρώσει τις… ποιητικές συλλογές του!
Υποκλίνομαι στον γίγαντα της σκέψης... τον άνθρωπο φαινόμενο!
Πέρα από την πλάκα, εμείς είχαμε καταλάβει ότι είναι διάνοια ο Γιώργης, οι ξένοι άργησαν να το καταλάβουν!
Δεν λέω, του πάει το ταμπελάκι του μεγάλου Έλληνα στοχαστή - Θεέ μου, συγχώρα με - Γιώργη. Τρόικα να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι…
Ένα ζήτημα που φαίνεται να περνά στα ψιλά είναι η οικονομική τρομοκρατία, η οποία εξυφαίνεται με διάφορους τρόπους σε Ευρώπη, Αμερική αλλά και σε Ελλάδα. Όχι μόνο γιατί είναι βίαιη, σκληρή και απάνθρωπη, αλλά γιατί το κράτος είναι ο κινητήριος μοχλός που πρωτοστατεί στην οικονομική τρομοκρατία. Είναι ένας καινούργιος και τρόπος επικυριαρχίας των γνωστών κατεστημένων.
Η οικονομική τρομοκρατία έχει συγκεκριμένους τρόπους λειτουργίας. Σε όσους δεν είναι αρεστοί στο σύστημα ή μιλάνε με επιχειρήματα εναντίον του, άμεσα στέλνονται οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί να τους ελέγξουν-ξετινάξουν, ώστε να προσέχουν άλλη φορά να μην καταφέρονται εναντίον του συστήματος που κυβερνά και εξαθλιώνει τους πολίτες. Ενός συστήματος πολιτικού, οικονομικού και κυβερνητικού.
Εκτός, δηλαδή, από τα... νύχια των τραπεζών και των εισπρακτικών εταιρειών, οι πολίτες έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν το εφιαλτικότερο σενάριο. Την απότομη οικονομική εξαθλίωση εξαιτίας των διψασμένων για «αίμα» φοροεισπρακτικών μηχανισμών κατ΄ εντολήν του κάθε κράτους και την ταυτόχρονη διαπόμπευσή τους. Με βασική στόχευση όσους έχουν λόγο διαφορετικό από τις επιταγές των κυβερνώντων.
Πλέον οι κυρίαρχοι κρατικοί μηχανισμοί καταστολής στις χώρες δεν θα είναι η αστυνομία ή ο στρατός, αλλά οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί, που θα καταστέλλουν κάθε φωνή διαφωνίας και αντίδρασης και θα διαπομπεύουν καταλλήλως τους αντισυστημικούς πολίτες, ώστε να μην μπορούν να ξανασηκώσουν κεφάλι.
Όπως καταλαβαίνετε, το κατεστημένο έχει βρει πάλι τρόπο να ποδηγετήσει τους λαούς. Από τον λαό, όμως, εξαρτάται αν θα σηκώσει κεφάλι ή θα υποστεί άλλη μία ταπεινωτική ήττα. Είναι επιλογή πλέον του καθενός, αν θα ανεχθεί την οικονομική τρομοκρατία και τα όργανα επιβολής της ή θα αντιδράσει με τις όποιες συνέπειες, βεβαίως, που πιθανόν να είναι και επίπονες, αλλά ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά…
Κλείνοντας θέλω να κάνω κάνα δυο ερωτήσεις στον «Ψαλιδοχέρη» υπουργό του μνημονίου, τον Παπακωνσταντίνου.
Όταν ο «Ψαλιδοχέρης» μάς έβαλε στο μνημόνιο και πήγε να πάρει το δάνειο από τον μηχανισμό στήριξης, μας έλεγε, σε εμάς τους ιθαγενείς, με στόμφο από το βήμα της Βουλής ότι: «όταν ζητάς βοήθεια, δεν μπορείς να διαπραγματευτείς τους όρους». Η Ιρλανδία πώς μπόρεσε και διαπραγματεύτηκε; Περίεργο δεν είναι; Η Ελλάδα γιατί δε μπορούσε; Μήπως δεν ήθελε η κυβέρνηση;
Επίσης, όταν πάρα πολλοί έλεγαν ότι καλύτερα είναι να γίνει επιμήκυνση του χρέους, ο «Ψαλιδοχέρης» μάς έλεγε ότι είμαστε εθνικοί προδότες και θέλουμε να καταστρέψουμε τη χώρα. Παράλληλα, έλεγε ότι επιμήκυνση σημαίνει πτώχευση και πως, αν γίνει αυτό, δε θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Τώρα τι άλλαξε και η επιμήκυνση του χρέους είναι θεάρεστη πράξη, μεγάλη επιτυχία και ανάσα για τη χώρα;
Θα παραφράσω λίγο το ξέσπασμα του Ιρλανδού δημοσιογράφου προς τον υπουργό Οικονομικών της Ιρλανδίας και θα ρωτήσω; «Νιώθετε καθόλου ντροπή, κύριε Παπακωνσταντίνου, που θέσατε την Ελλάδα υπό ομηρεία και σε τέτοια περιπέτεια με επαχθέστατους όρους;
Νιώθετε καθόλου ντροπή που υπογράψατε δανειακή σύμβαση με παραίτηση της ασυλίας της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας;
Νιώθετε καθόλου ντροπή, όταν ορδές νέων ανθρώπων μεταναστεύουν καθημερινά στο εξωτερικό εξαιτίας των συμφωνιών που υπογράφετε;»
Είμαι ο Γιώργος  και… θα συμφωνήσω με τον Ιρλανδό δημοσιογράφο που είπε προς τον υπουργό Οικονομικών: «Αυτό είναι το πρόβλημα με εσάς. Δεν έχετε καθόλου τσίπα!».

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ άτιμε ευρωθάφτη!

Παρόλο που πλήρωσες τον Αγ. Βασίλη, το πνεύμα των Χριστουγέννων και τους καλικάτζαρους να μας επισκεφτούν μόνο Σαββατοκύριακα φέτος, εμείς θα αντισταθούμε. Θα κάνουμε Χριστούγεννα και όχι Πάσχα, όπως κρυφά επιθυμούσες.
Στείλε μπόρες, στείλε νεροποντές. Τον κακό σου τον καιρό να στείλεις, εμείς δεν θα κάτσουμε μέσα να κλαίμε τη μοίρα μας. Θα πάμε βόλτες, θα χαζέψουμε, θα πιούμε και θα καπνίσουμε όσο θέλουμε. Ναι για να σκάσεις από το κακό σου. Θα καλέσουμε φίλους και θα φάμε στραγάλια που λέει ο λόγος. Θα πιούμε κρασιά έστω και χύμα και θα παίξουμε χαρτιά με φασόλια αντί για ευρώπουλα. Θα φάμε με τους δικούς μας και δεν θα βγάλουμε το απωθημένο μας, όπως συνηθίζετε εσείς, που με τη γαλοπούλα στο στόμα θυμάστε ότι ο θείος σας, σας έριξε φούσκο όταν ήσασταν τριών και σας έμεινε το τραύμα μέχρι τα 60.
Παρ’ όλο που δεν υπάρχει καμία ημέρα πραγματικής άδειας (μέχρι εδώ έφτασε η χάρη σας), θα ζήσουμε σε ρυθμό άδειας. Κατ’ αρχήν, όλα θα πηγαίνουν αργά. Ναι, ναι, αργά και εκνευριστικά. Το δημόσιο θα είναι σε άδεια. Ο ιδιωτικός τομέας θα υπολειτουργεί. Πιθανόν να γίνουν και απεργίες. Τα μαγαζιά θα ψιλογεμίσουν και οι υπάλληλοι δεν θα έχουν πολύ χρόνο να λερώνουν τα πεζοδρόμια με τις γόπες των τσιγάρων τους. Ο κόσμος θα μπαίνει θα ρωτάει τις τιμές και θα βγαίνει γιατί περιμένει τις εκπτώσεις. Παρ ‘όλα αυτά θα γίνεται πανηγύρι. Μπάντες στους δρόμους, ξαπλωμένοι περισσότεροι ανάπηροι στα πεζούλια, γύφτοι με τύμπανα και νταούλια, αγιοβασίληδες να φωτογραφίζονται με μωρά και κάτι ταλαίπωρα γαϊδουράκια στο Σύνταγμα να πηγαινοφέρνουν τα παιδάκια που ουρλιάζουν να ανέβουν επάνω τους.
Εμείς αξιοπρεπείς. Δεν θα δείξουμε καθόλου προς τα έξω ότι είμαστε φτωχοί, γιατί είμαστε ένα περήφανο έθνος από γεννησιμιού μας. Ακόμη και αυτοί οι πληρωμένοι φτωχοί που βγαίνουν και κάνουν δηλώσεις στις κάμερες, μέσα και έξω από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, θα κάτσουν στα σπίτια τους και δεν θα πούνε κουβέντα γιατί τους έχουμε σταμπάρει και ξέρουμε ποιοί είναι (για σένα με την πράσινη ζακέτα λέω – μην τολμήσεις και βγεις χριστουγεννιάτικα και αρχίσεις την γκρίνια δεν θα σου στείλουν κάμερα τον Ιανουάριο).
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε πρόβλημα. Οι τελευταίες δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ δεν μας βρήκαν απροετοίμαστους. Εδώ και καιρό πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις και σωματεία ήθελαν να προτείνουν στην κυβέρνηση την εβδομάδα των 9 ημερών.
Πρόκειται για μία ρηξικέλευθη πρόταση που θα ανατρέψει τα μέχρι σήμερα εργασιακά δεδομένα.Δηλαδή θα δημιουργηθούν νέες ημέρες μέσα στην εβδομάδα. Μετά την Παρασκευή θα υπάρχει η Ευαγγελία και η Πηνελόπη. Μετά θα έρχεται το Σάββατο και η Κυριακή. Έτσι, θα ανέβει η παραγωγικότητα. Θα δουλεύουν φυσικά και το Σάββατο το οποίο εννοείται ότι θα αφαιρεθεί από ημέρα αργίας και όλοι θα δουλεύουν 7ήμερο, εκτός φυσικά από τους ελαστικούς της ελαστικής εργασίας (δυο ώρες πληρώνεσαι 8ωρο δουλεύεις και ξαναέλα τον άλλο μήνα). Η μία ημέρα ονομάζεται Ευαγγελία γιατί θα δουλεύουν όλοι με χαρά για την ανάπτυξη της οικονομίας και η άλλη Πηνελόπη γιατί θα περιμένουν υπομονετικά να έρθει η Κυριακή να ξεκουραστούν. Αυτά για τους προνομιούχους. Τα παιδιά θα τα ανατρέφει το κράτος. Το σπίτι θα το καθαρίζει συνεργείο του Δήμου όταν δεν θα έχει απεργία. Κάπου κάπου θα μαγειρεύει και κάποιος από το συνεργείο για να τρώνε όσοι από την οικογένεια πάνε σπίτι να κοιμηθούν. Ο μήνας με τις καλοκαιρινές διακοπές θα γίνει εβδομάδα και πολύ είναι. Όλοι θα είμαστε το ίδιο. Δημόσιοι και Ιδιωτικοί υπάλληλοι. Αφού θα πάρουμε και την ίδια σύνταξη τελικά. Εργαζόμενοι και άνεργοι. Τίποτα δηλαδή.
Α! τα Χριστούγεννα του χρόνου το 2011, οι εργαζόμενοι θα κάνουν δώρο 2 μισθούς τον ένα στον ΣΕΒ γιατί τον σέβονται και τον άλλο στον εργοδότη τους που τους κράτησε απασχολημένους όλο το χρόνο και έτσι απέφυγαν να το ρίξουν στα ναρκωτικά, στα ποτά και στα ξενύχτια.
Τις γιορτές θα κόψουμε και το αντιπαθητικό καθημερινό στυλάκι της εθνικής κατάθλιψης. Μπορεί να μην κυκλοφορούν έλκηθρα στην Πανεπιστημίου, μπορεί ο Αγ. Βασίλης να μας πουλήσει κανονικά για μερικά βόρεια ευρώπουλα και αμερικανικά δολάρια, μπορεί να μην αγοράσουμε πολλά δώρα για τους φίλους μας, όμως αυτό το δόξα τω Θεώ έχουμε δουλειά θα σταματήσει. Είναι μια ευκαιρία αυτή η τόσο υποδουλωμένη στάση ζωής να κάνει διακοπές. Αυτό το «μην παραπονιέσαι που δουλεύεις πολύ, ευτυχώς έχεις δουλειά», ή το άλλο το εκνευριστικό «μη λες κουβέντα, εδώ άλλοι είναι στο δρόμο», που υπονοεί το κάτσε να σε πηδήξουν όλοι γιατί υπάρχει μεγάλη ανεργία, θα μπει στην ντουλάπα. Η αθάνατη ελληνική λεβεντιά πρέπει να κάνει Χριστούγεννα και να ελπίζει.
Πρόσφατα έμαθα πως σε μία γνωστή μου έγινε αύξηση. Νόμιζα ότι της αύξησαν το νοίκι ή ότι αυξήθηκε η εφορία της. Έκανα λάθος. Η πραγματικότητα ήταν άλλη :
Ένα Άγιος Βασίλης με Αλτσχάϊμερ προσγειώθηκε στη δουλειά της. Μπέρδεψε τις χρονιές. Νόμιζε ότι ήταν 1988. Λίγο το επίθετο του πρωθυπουργού, λίγο οι περσινές εξαγγελίες πριν τις εκλογές, έγιναν πουρές στο μυαλό του και έτσι άρρωστος όπως ήταν ο καημένος άφησε μία σακούλα ευρώ. Από αυτή λοιπόν τη σακούλα πήραν όλοι αύξηση.
Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα : Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Αρκεί να μην είμαστε εμείς οι προτελευταίοι. Γι αυτό ας μείνουμε όπως είμαστε.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: Οι δάσκαλοι θα κάνουν και τους γυμναστές

Tο μάθημα της φυσικής αγωγής στο δημοτικό θα μπορεί να διδάσκεται και από τους δάσκαλους δήλωσε ο γ.γ. του υπ. Παιδείας Β. Κουλαιδής στη διάρκεια συνάντησης με μέλη της Ενωτικής Κίνησς Γυμναστών, του ΣΕΑΕ , του προέδρου της ΟΛΜΕ και άλλων φορέων, . Όταν οι συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών επισήμαναν ότι αυτό απαγορεύεται
με νόμο, ο γ.γ. απάντησε ότι αν χρειαστεί μπορεί να αλλάξει το νόμο, σύμφωνα με ανακοινωθέν του Σωματείου Απασχολουμένων Εκπαιδευτικών..
Σε ερώτηση από μέλος του ΣΕΑΕ, αν οι αναπληρωτές που έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους αναπληρωτές, ο Ειδικός Γραμματέας κύριος Κοντογιάννης απάντησε ότι θα έχουν ακριβώς τα ίδια εργασιακά δικαιώματα.
Σε άλλη ερώτηση γιατί δεν έχουν κληθεί ακόμα γυμναστές για τα κενά που υπάρχουν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ υπήρχε δέσμευση του Υπουργείου ότι αυτό θα είχε γίνει ως τις 20 Νοεμβρίου, ο κύριος Κουλαϊδής δεσμεύτηκε ότι στο επόμενο τριήμερο θα ανακοινωθούν διορισμοί αναπληρωτών. Ωστόσο, δεν θέλησε να δώσει ούτε συγκεκριμένο αριθμό, ούτε το καθεστώς εργασίας αυτών (αν θα είναι κανονικού ή μειωμένου ωραρίου).

ΣΟΚ: «Δημιουργική λογιστική» στη μισθοδοσία υπαλλήλων! Από το νέο έτος Θα πληρώνονται στο τέλος του μήνα;

Στην υφαρπαγή ενός μισθού από τους δημοσίους υπαλλήλους ορισμένου χρόνου, με τη μέθοδο της «δημιουργικής λογιστικής», προτίθεται να προχωρήσει η κυβέρνηση όπως προκύπτει από εγκύκλιο που κυκλοφόρησε αιφνιδιαστικά την περασμένη Πέμπτη.
Η εγκύκλιος, που αναφέρεται σε ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, αλλά όλως περιέργως εστάλη και σε σχολεία, προβλέπει οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ορισμένου χρόνου, που μέχρι στιγμής προκαταβάλλονται κάθε πρώτη και δεκαπέντε του μηνός, από το νέο έτος να καταβάλονται στο τέλος του μήνα. Έτσι, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πληρωθούν στις 15 Ιανουαρίου το μισθό του Ιανουαρίου και η επόμενη πληρωμή προβλέπεται στις αρχές Μαρτίου. Εκτιμάται ότι γίνεται προσπάθεια να εξοικονομηθεί το ποσό του 1 δισ. και να το παρουσιάσουν ως μείωση δαπανών του δημόσιου τομέα!

10 ερωτήµατα ζητούν απαντήσεις - Οι προβληµατισµοί που απασχολούν την ανθρώπινη σκέψη

Είναι τα 10 ερωτήµατα στα οποία πρέπει η επιστήµη ν' απαντήσει. Με αφορµή τα 350 χρόνια από την ίδρυση της Βασιλικής Εταιρείας, ο πρόεδρός της και ένας από τους κορυφαίους επιστήµονες στον κόσµο, σερ Μάρτιν Ρις, συνόψισε ορισµένους από τους προβληµατισµούς που ταλανίζουν εδώ και καιρό την ανθρώπινη σκέψη. Πριν από τρεισήµισι αιώνες, όταν ακόµη η Γη ήταν terra incognita, µια οµάδα ανθρώπων προσπάθησε να κατανοήσει τον κόσµο στηριζόµενη στην παρατήρηση και την απόδειξη και όχι στην ανάγνωση αρχαίων κειµένων. Πρόοδοι σηµειώθηκαν πολλές. Γνώσεις κατακτήθηκαν. Αλλά και νέες προκλήσεις ανέκυψαν που δελεάζουν την επιστήµη να προσπαθήσει ακόµη περισσότερο. Κανείς δεν έχει µία κρυστάλλινη σφαίρα για να δει πώς θα είναι ο κόσµος στα επόµενα 350 χρόνια. Ωστόσο, όπως λέει ο σερ Μάρτιν Ρις, τα σηµερινά παιδιά θα ζήσουν σ' έναν κόσµο όπου τα επιτεύγµατα της επιστήµης θα διαδραµατίζουν καθοριστικότερο ρόλο στην καθηµερινή ζωή. Ας δούµε πώς 10 άνθρωποι των γραµµάτων και της επιστήµης φαντάζονται τις απαντήσεις στα ερωτήµατα που ακολουθούν.
Τι είναι συνείδηση;
Της ΚΑΘΙ ΣΑΙΚΣ
Οι περισσότεροι από µας έχουν µία εικόνα τού τι εννοούµε µε τον όρο αυτό. Η επιστήµη όµως δεν έχει καταφέρει ακόµη να την οριοθετήσει ή να την κατανοήσει. Κάποιοι λένε ότι η κβαντική µηχανική διαδραµατίζει καθοριστικό ρόλο, ενώ κάποιοι άλλοι αποφαίνονται ότι πρόκειται για κάτι αντίστοιχο µε την «υγρότητα του νερού». Μια ιδιότητα δηλαδή που απορρέει απότη δράση µεµονωµένων µορίων. Ακόµη και µε τις πιο εξελιγµένες τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου, µετά βίας καταλαβαίνουµε πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός µας, πολύ περισσότερο η συνείδηση. Στο µέλλον, όταν θα µπορούµε καλύτερα να συνθέτουµε οργανισµούς ήνα φτιάχνουµε συναισθηµατικά ροµπότ, ίσως να καταλάβουµε περισσότερο τι σηµαίνει «ενσυνείδητος».
Μπορούµε να πούµε µετά βεβαιότηταςποια ζώα είναι «ενσυνείδητα»; Είναι ο σκύλος σας ενσυνείδητος; Και τι συµβαίνει µε τη συνείδησή µας όταν παθαίνουµε Αλτσχάιµερή όταν γινόµαστε ψυχωτικοί; Ισως ποτένα µην καταλάβουµε ολοκληρωτικά τι είναι συνείδηση. Ελπίζω στη διάρκεια της ζωής µας να έχουµε αποκτήσει µία µικρή έστω γεύση για το τι και ποιοι πραγµατικά είµαστε.
Η Κάθι Σάικς είναι καθηγήτρια Επιστηµών και Κοινωνίας στο Πανεπιστήµιο του Μπρίστολ.
Τι συνέβη πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη;
Της ΤΖΟΑΝ ΜΠΕΙΚΓΟΥΕΛ
Για να το πω απλά, όπως κάνουν µερικοί επιστήµονες, δεν υπήρχε χώρος ή χρόνος πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη. Οµως δεν µπορώ να πω ότι ηερώτηση δεν έχει νόηµα γιατί αυτό θα σήµαινε ότι η ύλη δηµιουργήθηκε από το πουθενά. Από την άλλη πλευρά, αν προϋπήρχε κάποιο είδος αρχέγονου χάους από το οποίο το χέρι του Θεού έπλασε το σύµπαν, τότεαπό πού προήλθε αυτό το χάος; Κοιτάζοντας αντίστροφα στο µέλλον, θα ήθελα να ξέρωαν ποτέ τα ροµπότ θα εκτοπίσουντους ανθρώπους.
Επιστήµονες µας είπαν ότι κατάφεραν να φτιάξουν κάποιο είδος τεχνητής νοηµοσύνης που αντιδρά στην εκδήλωση αισθηµάτων. Οµως, θα µπορέσουν να προχωρήσουν ακόµη περισσότερο φτιάχνοντας ροµπότ που θα µπορούν να ερωτεύονται; Και τα ίδια τα ροµπότ µήπως πρόκειται ποτέ να καταφέρουν να ξεπεράσουν την αδυναµία φυσικής αναπαραγωγής τους και να βρουν τρόπο να αναπαράγουν τα συστατικά τους γεννώντας καινούργια µοντέλα;
Η Τζόαν Μπέικγουελ είναι δηµοσιογράφος.
Πώς θ’ αντιµετωπίσουµε την αύξηση του παγκόσµιου πληθυσµού;
Της Τρέισι σέβαλιέ
Οσο καλοί κι αν γίνουµε στην ανακύκλωση, στις ανανεώσιµες πηγές ενέργειας, στην παραγωγή φαγητού ή στη βιώσιµη ανάπτυξη, θα έλθει η στιγµήπου ο παγκόσµιος πληθυσµός θα κάνει τη ζωή αφόρητη στον πλανήτη. Επιπλέον, η πίεση που ασκείται στους φυσικούς πόρους της Γης εντοπίζεται και στα δύο άκρα του πληθυσµιακού φάσµατος. Οχι µόνο γεννιούνται συνεχώς µωρά, αλλά οι άνθρωποι ζουν όλο και περισσότερο. Κάποιοι, δε,υποστηρίζουν ότι µερικοί άνθρωποι θα ζουνκάποτε 200 και 300 χρόνια. Αυτό ίσωςνα αποτελεί θρίαµβο για την ιατρική, αλλά µπορεί να είναι καταστροφή για τον κόσµο. Εποµένως θα ήθελα να δω τους επιστήµονες να δηµιουργούν ένα λειτουργικό µοντέλο για την πληθυσµιακή αύξηση, το οποίο θα µπορεί να προβλέψει το σηµείο κορεσµού της Γης, καιοι κυβερνήσεις των χωρών να λαµβάνουν σοβαρά µέτρα γι’ αυτό.
Η Τρέισι Σεβαλιέ είναι συγγραφέας
Θα µας δώσουν πίσω η επιστήµη και η µηχανολογία τη χαµένη µας ατοµικότητα;
Του ΜΑΡΚ ΜΙΟΝΤΟΒΝΙΚ
Αν κάνετε µία γρήγορη απογραφή των αντικειµένων που έχετε, θα δείτε ότι όλα είναι προϊόντα µαζικής παραγωγής. Αυτό είναι αποτέλεσµα της βιοµηχανικής επανάστασης κατά τη διάρκεια της οποίας τα εργοστασιακά προϊόντα αντικατέστησαν τα πιο εξατοµικευµένα.
Αποδεχτήκαµε την οµοιοµορφία σε κάθε πτυχή της ζωής µας. Τα ρούχα, τα παπούτσια, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια µας, είναι όλα µαζικά παρασκευασµένα. Πρόκειται γιαµια κυρίαρχη επιρροήστη ζωή µας, η οποία προσδίδει µορφή στον παγκόσµιο καπιταλισµό. Κάτι όµως φαίνεται να αλλάζει µέσα από τα εργαστήρια των πανεπιστηµίων, καθώς µια καινούργιατεχνολογία υπόσχεται να αντιστρέψει τη φορά των πραγµάτων. Η τεχνολογία αυτή λέγεται τρισδιάστατος εκτυπωτής. Και κάνει το εξής: παίρνει ένα σχέδιο από τον υπολογιστή σας και το µετουσιώνει σε ένα φυσικό αντικείµενο. Πατάςτο «print» και εµφανίζεταιένα ζευγάρι γυαλιά, ένα τηλέφωνο, ένα ξεχωριστό δαχτυλίδι για το αγαπηµένο σουπρόσωπο! ∆εν πρόκειται για επιστηµονική φαντασία. Απλώς για µια τεχνολογία στα σπάργανα, όπως ήταν τα κοµπιούτερ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μήπως πρόκειται για την επόµενη βιοµηχανική επανάσταση;
Ο Μαρκ Μιοντόβνικ είναι φυσικός στο Kings College του Λονδίνου
Υπάρχει κάποιο υπόδειγµα για τους πρώτους αριθµούς;
Του ΜΑΡΚΟΥΣ ΝΤΙ ΣΟΤΟΥΑ
Για 2.000 χρόνια οι µαθηµατικοί πασχίζουν να ξεκλειδώσουν το µυστικό τωνπρώτων αριθµών: για παράδειγµα, γιατί το 7 και το 17 δεν µπορούν να διαιρεθούν. Κάθε γενιά µαθηµατικών έχει γράψει και από ένα κεφάλαιο σ’ αυτή την οδύσσεια για την κατανόηση των θεµελιωδών αριθµών. Ωστόσο, ύστερα από τόσους αιώνες, υπάρχει η αίσθηση ότι η απάντηση στο αίνιγµα των πρώτων αριθµών ίσως να να βρίσκεται κοντά. Βέβαια, µπροστά στα προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο κόσµος, όπως ο καρκίνος, η κλιµατική αλλαγή, η ενέργεια,το θέµα των πρώτων αριθµών µοιάζει λιγότερο σηµαντικό για να επικεντρώσει κάποιος τονερευνητικό του µόχθο. Αυτό θα το κρίνει βέβαια η Ιστορία. Γεγονός είναι ότι οι πρώτοι αριθµοί είναι τα άτοµα της αριθµητικής. Από τους αριθµούς παίρνεις µαθηµατικά και από τη ροή των µαθηµατικών όλες τις άλλες επιστήµες. Τα µαθηµατικά απαντούν στα θεµελιώδη ερωτήµατα της επιστήµης που έχουν τη δυνατότητα να µετασχηµατίσουν την κοινωνία.
Ο Μάρκους ντι Σοτουά είναι καθηγητής Εκλαϊκευµένης Επιστήµης στο Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης και συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Number Mysteries».
Μπορούµε να βρούµε έναν επιστηµονικό τρόπο για να σκεφτόµαστε όλοι µε ωφέλιµο τρόπο;
Του Μπραιαν Κοξ
Αυτό θα ήταν το σηµαντικότερο επίτευγµα της επιστήµης στους αιώνες που έρχονται. Και το λέω αυτό γιατί πιστεύω ότι προς το παρόν δεν κυβερνούµε τον κόσµο σύµφωνα µε αρχές πουβασίζονται σε αποδείξεις. Αν το κάναµε, θα επενδύαµε σε ένα άλλου τύπου ενεργειακό «Πρόγραµµα Μανχάταν» για ν’ αναπτύξουµεφθηνές τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας. Ή θα δαπανούσαµε ακόµη µεγαλύτερα ποσά γιατην εξάλειψη ασθενειών όπως η ελονοσία. Και φυσικά θα µαθαίναµε να ζούµε και να εργαζόµαστε στο ∆ιάστηµα, στο πλαίσιο µιας µακροπρόθεσµης στρατηγικήςγια την επιβίωσή µας.
Πιστεύω ότι θα είµαστε ικανοί να χτίσουµε έναν ασφαλέστερο, δικαιότερο, πιο ευηµερούντα και πιο ειρηνικό κόσµο, µόνο όταν η πλειονότητα του πληθυσµού καταλάβει τις µεθόδους της επιστήµης και δεχτεί την καθοδήγηση από τους ειδικούς που θα ερευνούν και θα αντιµετωπίζουν τις προκλήσεις του µέλλοντος µε εµπεριστατωµένη µεθοδολογία η οποία θα βασίζεται σε αποδείξεις. Η επιστηµονική παιδεία πρέπει εποµένως να αποτελέσει το θεµέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδοµηθεί το µέλλον µας.
Ο Μπράιαν Κοξ είναι φυσικός στο Πανεπιστήµιο του Μάντσεστερ και στο CERN.
Πώς θα διασφαλίσουµε ότι η ανθρωπότητα θα επιβιώσει και θα ακµάσει;
Του Τζον ΣΆΛΣΤΟΝ
Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο όλεςοι συναρπαστικές ανακαλύψεις και εξερευνήσεις πρόκειται να πραγµατοποιηθούν. Βεβαίως και µπορούµε να επιβιώσουµε αλλά πρέπει να το κάνουµε σκεφτόµενοι και δρώντες µε ένα πιο συνεργατικό τρόπο. Οι φυσικές επιστήµες θα χρειαστεί να συνδυαστούν µε τις κοινωνικές αποτελώντας µοχλό διακυβέρνησης, αν θέλουµε ναεξασφαλίσουµε ότι οι προκλήσεις του µέλλοντος µπορούν ν’ αντιµετωπιστού ν αποτελεσµατικά.
Τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουµε είναι πολλά. Φυσικοί πόροι διατροφής και πηγές ενέργειας σύντοµα θα στερέψουν. Υπάρχει και η αλλαγή κλίµατος καθώς οδεύουµε προς µια θερµότερη Γηµε αυξηµένο κίνδυνονα εκδηλωθούν νέες συγκρούσεις και να προκύψουν σοβαρές απειλές.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως η ιστορία των τελευταίων 50 χρόνων µάς έχει δείξει ότι δεν είµαστε καλοί στο να συναποφασίζουµε και να δρούµε από κοινού. Αντ’ αυτού, ανταγωνιζόµαστε. Εποµένως, πρέπει ν’ αναθεωρήσουµε κάποιες αρχές και να ευνοήσουµε τη συνεργασία θετικών και κοινωνικών επιστηµών για να αντιµετωπίσουµε τις δυσκολίες που έρχονται.
Ο Τζον Σάλστον προεδρεύει των µελετών της Βασιλικής Εταιρείας για τον άνθρωπο και τον πλανήτη.
Μπορεί κάποιος να εξηγήσει επαρκώς το νόηµα του άπειρου Σύµπαντος;
Του ΆΝΤΡΊΟΥ ΜΟΣΊΟΝ
Η ιδέα ότι δεν υπάρχει τέλος στο Σύµπαν µοιάζει λογικάαδιανόητη. Πώςγίνεται να µην υπάρχουν όριαστο Σύµπαν; Ξέρουµε ότι το Σύµπαν διαστέλλεται, όµως µέσα σε τι συµβαίνει αυτή η διαστολή; Μήπως βρίσκεται στριµωγµένο σε κάτι άλλο ή απλώς τριγυρνά µέσα στο τίποτα;Σε κάθε περίπτωση,το κάτι και το τίποτα φαίνεται ναείναι µάλλον το ίδιο πράγµα. Εχει ειπωθεί ότι το Σύµπαν ίσως να συστέλλεται µέσα στον χρόνο. Αυτό όµως εγείρει αντίστοιχα ερωτήµατα.Τι αντικαθιστά το κενό που κάποτε κάλυπτε το Σύµπαν; Για να ελαφρύνω κάπως τη συζήτηση, θα ήθελα να ξέρω αν η γάταµου έχει πλήρως εξελιχθεί ως είδος και κατ’ επέκταση αν οι άνθρωποι αποτελούντο τελευταίοσκαλοπάτι στη σκάλα της εξέλιξηςτων πρωτευόντων θηλαστικών. Μήπως κάποια µέρα εµφανιστείκάποιο άλλο είδος που θα κυριαρχήσει στον πλανήτη και εµείς θα είµαστε κλεισµένοι σε κελιά αναγκαζόµενοι να καπνίζουµε σε επιστηµονικά εργαστήρια;
O Αντριου Μόσιον είναι βραβευµένος ποιητής.
Θα µπορώ στο µέλλον να καταγράφω τον εγκέφαλό µου µε τον τρόπο που µαγνητοσκοπώ µια εκποµπή στην τηλεόραση;
Του λάιονελ Σρίβερ
Θα ήθελα ναµπορώνα ξαναβιώσω κάτι σηµαντικό που έζησα στη ζωή µου, όπως κάποια στιγµή που ερωτεύτηκα. Ειδικότερα, θα ήθελα να καταφέρω κάποτε να καταγράφω τα όνειρά µου, και δενεννοώ να σηµειώνω στο ηµερολόγιο ό,τι µετά βίας θυµάµαι το επόµενο πρωί. Θέλω να δω ξανάεκείνες τις εικόνες, γυρνώντας πίσω την εγγραφή, και να παρατηρήσω από πού άντλησα αυτέςτις συναρπαστικές ιστορίες. ∆ενθα στέρευα ποτέ ξανά από φανταστικές ιδέες. Υποθέτοντας ότι άλλοι άνθρωποι θα µπορούσαν επίσης να αναπαράγουν τις κασέτες του εγκεφάλου σας στο δικό τους µυαλό, η τεχνολογία θα προκαλούσε ένα σωρό προβλήµατα, αναδεικνύοντας την ύσταστη εισβολή στην προσωπική ζωή. Κανένα είδος µυστικού δεν θα παρέµενε κρυφό. Από την άλλη πλευρά, η τεχνολογία αυτή θα µας έδινε τη δυνατότητα να βιώσουµε το πώς είναι να είσαι κάποιος άλλος, έστω κι αν οι µυθιστοριογράφοι έµεναν χωρίς δουλειά.
Ο Λάιονελ Σρίβερ είναι συγγραφέας
Μπορεί η ανθρωπότητα να πάει στ’ αστέρια;
Του ΠΊΡΣ ΣΕΛΕΡΣ
Στα επόµενα100 χρόνιαθα έχουµε εξερευνήσει ταόρια τουηλιακού µαςσυστήµατοςµε επανδρωµένες αποστολές και θα έχουµε ανιχνεύσει κάθε γωνιά του µε ροµπότ. ∆εν ξέρωπότε οιάνθρωποι θ’ αρχίσουν έπειτα απόαυτό νακινούνται προς ταµακρινάαστέρια.Ξέρουµε πάντως ότι εκεί εξω υπάρχουν πολλοί πλανήτες και κάποιοι βρίσκονται στην εύκρατηζώνη.
Πρώτα τα ροµπότ θα φθάσουν σε άλλα αστέρια και θα είσθε σε θέση να τα δείτε απο το σαλόνι σας. Στη συνέχεια θ’ακολουθήσουνοι άνθρωποι, αλλά δεν ξέρω µε ποιον τρόπο θα τα καταφέρουν ώςεκεί, αν θα πάνε ζωντανοί, σε κατάσταση ψύξης, ήαλλιώς ανάλογα µε τηναπόσταση που πρέπει να διανύσουν.
Αν καταφέρουµενα επιτύχουµε ταχύτητα ίση µε το 1% της ταχύτητας του φωτός, τότε θα εχουµε εξαπλωθεί σε όλο το γαλαξία σε 10 εκατοµµύρια χρόνια. Οι απόγονοι του ανθρώπινου είδους, όποιαµορφή κι αν έχουν, θα πρέπει να φύγουν µακριά από αυτόν τον πλανήτηκαι το ηλιακό σύστηµα για να επιβιώσουν.
Ο Πιρς Σέλερς είναι βρετανός αστροναύτης στη NASA.