Πως θα προσληφθούν μόνιμοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί το νέο σχολικό έτος Το επόμενο χρονικό διάστημα το Υπουργείο Παιδείας θα ανακοινώσει πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την πρόσληψη χιλιάδων αναπληρωτών (πλήρους και μειωμένου ωραρίου) και ωρομισθίων εκπαιδευτικών για τη στελέχωση των σχολείων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, ΕΠΑΛ). Παράλληλα θα ανακοινώσει πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών.
Για την ενημέρωση των πάνω από 100.000 ενδιαφερομένων αδιόριστων εκπαιδευτικών παρουσιάζουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις προσλήψεων μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών για το σχολικό έτος 2011/12.
Οι μόνιμοι διορισμοί
Το σχολικό έτος 2011/12 οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα γίνουν σε ποσοστό 60% από τους ισχύοντες πίνακες διοριστέων εκπαιδευτικών του ΑΣΕΠ και σε ποσοστό 40% από τους πίνακες προσωρινών αναπληρωτών με πραγματική προϋπηρεσία.
Αν δεν υπάρχουν επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, τότε οι μόνιμοι διορισμοί θα γίνουν από τους πίνακες προσωρινών αναπληρωτών (Σύμφωνα με τον αιρετό του ΚΥΣΠΕ Δημήτρη Μπράτη αυτό συνέβη πέρυσι στους δασκάλους και θα συμβεί και φέτος, αφού οι αδιόριστοι επιτυχόντες είναι μόνο 23. ) Επίσης για το σχολικό έτος 2011/12 απομένουν για μόνιμο διορισμό, από τον πίνακα του ΑΣΕΠ 111 Νηπιαγωγοί και 23 δάσκαλοι.
Οι πίνακες έχουν συνταχθεί με βάση την προϋπηρεσία που αποκτήθηκε μέχρι τις 30/6/2010. Η φετινή προϋπηρεσία θα μετρήσει στο μέλλον μετά τη διεξαγωγή του νέου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.
Για να μπορέσει κάποιος να κάνει αίτηση για μόνιμο διορισμό, με βάση τα μόρια της προϋπηρεσίας, θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να έχει κάνει αίτηση για αναπληρωτής. Για τους διοριστέους του ΑΣΕΠ δεν είναι υποχρεωτικό εκτός αν θέλουν να διοριστούν, μόνιμα, με τα μόρια της προϋπηρεσίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν.3848/2010 παρ.8 και 10 προβλέπεται αριθμός μόνιμων διορισμών, που καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση, εκπαιδευτικών με 30μηνη προϋπηρεσία καθώς και εκπαιδευτικών που ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες (εκπαιδευτικοί με ποσοστό μόνιμης αναπηρίας άνω του 67%, γονείς περισσότερων των τριών τέκνων κλπ).
Ο αριθμός των μόνιμων διορισμών, των αναπληρωτών και ωρομίσθιων, για το σχ. έτος 2011/12 δεν έχει καθορισθεί ακόμη. Αναμένεται να καθορισθεί στα τέλη Ιουνίου του 2011. Σύμφωνα πάντως με τις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 3833/2010, από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013, ο αριθμός των ετήσιων προσλήψεων και διορισμών του μόνιμου προσωπικού δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος συνολικά από το λόγο ένα προς πέντε (μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις), στο σύνολο των φορέων. Οι αποχωρήσεις υπολογίζονται την 31η Δεκεμβρίου του αμέσως προηγούμενου έτους και αφορούν στο σύνολο του έτους αυτού. Σύμφωνα με πληροφορίες ο αριθμός των εκπαιδευτικών που έχει καταθέσει δήλωση πρόθεσης για συνταξιοδότηση είναι μικρότερος από 8.500 (Το 2010 οι αιτήσεις συνταξιοδότησης εκπαιδευτικών ήταν συνολικά 11.466. Συγκεκριμένα, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ήταν 3.930 και στη Δευτεροβάθμια 7.536). Στην περίπτωση αυτή αναμένεται να διοριστούν μόνιμα περίπου 1600 – 1700 εκπαιδευτικοί Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, ο μικρότερος αριθμός των τελευταίων δεκαετιών

Τέλος στη 2η ξένη γλώσσα στα σχολεία

Παύει να ισχύει το δικαίωμα επιλογής της δεύτερης ξένης γλώσσας στο Δημοτικό. Μπαίνουν φραγμοί για τη διδασκαλία και στο Γυμνάσιο. Νέα εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας. Μαζικές αντιδράσεις γονέων

Περιορισμούς στη διδασκαλία των ξένων γλωσσών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση βάζει το υπουργείο Παιδείας προκαλώντας τις αντιδράσεις γονέων και εκπαιδευτικών.
Με σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, παύει να υπάρχει εφεξής το δικαίωμα επιλογής δεύτερης ξένης γλώσσας (γερμανικά ή γαλλικά) στο Δημοτικό, καθώς θα διδάσκεται μόνο μία από αυτές, με κριτήριο την πλειονότητα όσων τη δήλωσαν.
Την ίδια στιγμή, μπαίνουν φραγμοί και στη διδασκαλία της δεύτερης ξένης γλώσσας στο Γυμνάσιο, καθώς πλέον η επιλογή μεταξύ τεσσάρων ξένων γλωσσών (γαλλικής, γερμανικής, ιταλικής, ισπανικής) θα γίνεται βάσει της οργανικής θέσης εκπαιδευτικού που θα υπάρχει στο σχολείο.
Η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από συλλόγους γονέων και καθηγητές ξένων γλωσσών, οι οποίοι κατηγορούν την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ότι ένα μεγάλο μέρος των μαθητών θα αναγκαστεί να παρακολουθεί όχι τη γλώσσα που επιθυμεί στο Δημοτικό αλλά την ξένη γλώσσα που επιθυμεί η πλειονότητα, χάνοντας κάθε ενδιαφέρον για τον θεσμό της δεύτερης ξένης γλώσσας.
Οσον αφορά στους γονείς, δηλώνουν ότι θα αναγκαστούν να στείλουν και πάλι τα παιδιά τους στα φροντιστήρια προκειμένου να μάθουν τη γλώσσα της επιλογής τους, με αποτέλεσμα -σε εποχή οικονομικής κρίσης- να επιβαρύνουν κι άλλο τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Η Περήφανη Ελλάδα...

Η Περήφανη Ελλάδα...

Η ιστορία έχει ως εξής: το 1936, η Ελλάδα του...Ιωάννη Μεταξά, αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!
Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε:"Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο" (Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,sel.25).
Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνισε τα αυτονόητα: Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση "η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας (σας θυμίζει κάτι;). Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θετει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή! και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους!
Με αυτά τα επιχειρήματα λοιπόν, το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο αείμνηστος πρόεδρος της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο ΔΝΤ!
Χωρίς λόγια...
Eπειδή τους αρέσει να λένε, ότι λέμε ψέματα, ότι δεν υπάρχουν αυτά και ότι είναι κακόβουλες φήμες, κλπ, κλπ,κλπ, σας στέλνω και το βιβλίο που το λέει αυτό και το επίσημο λίνκ στο site του Διεθνούς Δικαστηρίου http://untreaty.un.org/ilc/publications/yearbooks/1980.htm(Τόμος 2, Μέρος 1), για να το κατεβάσουν οι άπιστοι θωμάδες.
Έχει ενδιαφέρον όλο το κομμάτι από το δεύτερο μισό της σελίδας 24, που λέει για την Βουλγαρία, μέχρι και την 27+, αν πάλι θέλετε να διαβάσετε μόνο την αναφορά που λέει παρακάτω, διαβάστε το δεξί μισό της σελίδας 25, (στο τέλος του αριστερού μέρους στη σελίδα 26, ο δικηγόρος των Βέλγων, συμφώνησε ότι οι συνθήκες είναι τέτοιες που δεν γίνεται να πληρώσει η Ελλάδα, και αν και το χρέος αν και δεν παραγράφεται, παγώνει).
Τελικά όπως οι ασθενείς αναγκάζονται και γίνονται γιατροί, μπας και την γλυτώσουν, έτσι κ εμείς θα γίνουμε δικηγόροι διεθνούς δικαίου ...

«ΠΛΗΘΟΣ ΔΕ ΑΡΧΟΝ… ΜΟΥΝΑΡΧΟΣ ΠΟΙΕΕΙ ΟΥΔΕΝ: Όταν άρχει το πλήθος… ο τύραννος δεν μπορεί να κάνει τίποτα.» Ηρόδοτος

«Ποιος είπε πως επέρασε

της λεβεντιάς η ώρα»

(Κ. Παλαμάς)

Το συμβούλιο των νταβατζήδων, οι λαομπαίχτες, συνεκλήθη ακόμη μία φορά, επειγόντως, σε σύσκεψη. Ανίκανοι να σκεφθούν, ποτέ δεν κατείχαν αυτήν την κοπιαστική τέχνη, προτιμούν άκοπα να συσκέπτονται. Φυσικά, το μηδέν προστιθέμενο και άπειρες φορές πάλι μηδέν θα δώσει.
Οι κοπίδες (τσαρλατάνοι) της εξουσίας, οι «εκπρόσωποι» του λαού, απρόσωπες διπρόσωπες μαϊμούδες, μπογιατισμένοι με ψεύτικη αυτοπεποίθηση, ψευτιά γεμάτοι.
Οι σπουδαιογελοίοι της λέσχης Μπιλντεμπέργκ καμώνονται ότι εξετάζουν πώς θ’ αντιμετωπίσουν την κρίσιμη κατάσταση της χώρας, στην οποία κρίση, αυτοί οι ίδιοι, αλαζόνες, απερίσκεπτοι, κακοπάτριδες, αδιάφοροι, διεφθαρμένοι, τη βύθισαν και εξακολουθούν να τη βυθίζουν, χρόνια τώρα. 
Βλακογιάπηδες, αδαείς, κυνικοί, αχαλίνωτοι, ξεκαπίστρωτοι, οι σπουδαιογελοίοι επηρμένοι, έτοιμοι για όλα, με μικροαστική μικρόνοια και με τη μετριότητα ως πλαφόν των απαιτήσεών τους από τους εαυτούς τους και του άλλους.
«Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστες μεσ’ τη χώρα» (Κ. Παλαμάς).
Έξω, στους δρόμους αργοσέρνεται η αρρώστια της πόλης, που, αυτοί, οι λειεγκέφαλοι και λιμασμένοι για χρήμα και εξουσία, σκόρπισαν σαν λοιμική στη χώρα. 
Οι άνομοι εξουσιαστές του αγέρα της Δημοκρατίας, που την κουτσουρεύουν κάθε φόρα που την πιάνουν στα χείλη των τα ασεβή. «Άλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν», Δημοκρατία. Του Δήμου Κράτος.
«Τη φλόγα άρπαξαν οι άνομοι/ τη σβήσανε στα βαλτονέρια» (Κ. Παλαμάς)
Τα όνειρα τα πάγωσε η βαρυχειμωνιά της χαλασμένης τους σκέψης.
Κι έμειναν τα δέντρα χωρίς καρπό στη Χώρα των κατάρατων.
Των σκλάβων μιας ανούσιας ζωής. Της ζωής που τους τη στέρησαν οι κοτζαμπάσηδες και οι νταβατζήδες της εύφορης κοιλάδας, μαζί με τα σφουγγοκώλια τους και τους ανίκανους του Κράτους.
Η Χώρα αργοπεθαίνει μέσα στον βούρκο των σκανδάλων, της αδιαφορίας και της ανικανότητας αυτών που την κυβερνούν. Μπόχα αποπνικτική ξερνά το σαπισμένο, από την απληστία και αλαζονική αυθαιρεσία της εξουσίας, χνώτο τους.
Στην ηλιοθρεμμένη Χώρα, βαριά συννεφιά, μαύρη μαυρίλα, σκορπά η ασυδοσία τους, η απάτη, το ψέμα τους. Και γίνεται αβάσταχτη, όταν τους ακούς να την εξηγούν και να τη δικαιολογούν ως αδήριτη ανάγκη, οι αναίσχυντοι ολετήρες της πόλης.
Ο γαλανός ουρανός μαύρισε από τα κοράκια, ντόπια και ξένα, που τριγυρίζουν το ετοιμοθάνατο ψοφίμι.  Έτσι τον κατάντησαν αυτόν τον Λαό «που κάποτε ήταν φλόγα» (Κ. Παλαμάς).
Και δίπλα του περνούν αδιάφοροι, οι δήθεν σωτήρες του, τουρίστες σ’ αυτήν τη Χώρα, μέσα στις κρατικές τους λιμουζίνες, που κι αυτών οι τροχοί με του λαού τα έξοδα γυρίζουν. Και αυτοί ζητούν αναδρομικές αμοιβές αργομισθίας.
Και οι άνθρωποι, στους σκοτεινούς, σαν τη τύχη τους, δρόμους, άγνωστοι και ξένοι, ανάμεσα σ’ άγνωστους και ξένους, περιφέρονται άσκοπα, γιατί τους στέρησαν τη χαρά και την προσδοκία ενός σκοπού. Πληγιασμένες καρδιές σκύβουν το βλέμμα στη γη ντροπιασμένοι. Μουλωχτοί, απελπισμένοι.
Μια λάσπη ποτισμένη με ιδρώτα.
Χωρίς αύριο η ζωή τους, τρέχει, ανάμεσα στα τόσα τροχοφόρα, που κι αυτά κυκλοφορούν, άδεια από ψυχές, ακατοίκητα από ανθρώπους. Γεμάτα μόνο κορμιά, χωρίς πνοή. Μαριονέτες μιας καθημερινής, άσκοπης και παράλογης ρουτίνας.
Οι Έλληνες, όταν κατάλαβαν την καλπουζανιά του, τον κήρυξαν απόβλητο 
«Να ξεφτιλίζεις τους κακούς δεν είναι καθόλου άπρεπο ίσα ίσα τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι: Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν έστ' επίφθονον, αλλά τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.» (Αριστοφάνης).
«Όταν τιμώνται στην πόλη τα πλούτη και οι πλούσιοι, περιφρονούνται η αρετή και οι χρηστοί άνθρωποι: Τιμωμένου του πλούτου εν πόλει και των πλουσίων, ατιμοτέρα αρετή τε και οι αγαθοί» (Πλάτων)
«Οι πλούσιοι αδικούν από αισχροκέρδεια, πλεονεξία και αλαζονεία» (Δημοσθένης) και «οι πλεονεξίες των πλουσίων καταστρέφουν το πολίτευμα περισσότερο, παρά οι πλεονεξίες  του λαού: Αι πλεονεξίαι των πλουσίων απολύουσι μάλλον την πολιτείαν ή αι του δήμου» (Αριστοτέλης).
Κάποιος πάντα πρέπει να φωνάζει ελευθερόστομα, για να μπορεί ν’ ακούγεται η φωνή του Λόγου.
Για να μπορέσει να σπάσει ο άνθρωπος τα μέτρα του υπολογιστικού ωφελιμισμού.
Για να μπορεί ν’ ακούγεται η κατακραυγή για το άδικο, η κραυγή του αδικημένου, για να σκεπάζει το γκάρισμα του άδικου, που το βάφτισαν δημοκρατία της ελεύθερης αγοράς, οι ορθολογιστές του ίδιου συμφέροντος...
Οι υπόγειες συμφωνίες έχουν αποκαλυφθεί.
«Τα συμφωνημένα υπονοούμενα» (Γ. Σεφέρης) έχουν πια ξεσκεπαστεί.
«Από το ανέσπερο φως πώς να κρυφτείς; Το μη δύνόν ποτε πώς αν τις λάθοι;» (Ηράκλειτος).
Μάθαμε πια, γνωρίζουμε καλά, το ψεύτικο στόμα σας, γεμάτο άχρηστα σάλια.
Τα άδεια τα μάτια σας, γεμάτα με κενό υποκρισίας.
Τα άσπλαχνα χέρια σας που κλέβουν το ψωμί του φτωχού.
Γνωρίζουμε πια, γνωρίζουμε καλά, την πέτρινη καρδιά σας, που πετροβολάει το άνθος του καιρού.
Τις σπασμένες ψυχές σας που ξεχειλίζουνε βρωμιά της απληστίας.
Τις φουσκωμένες σας τσέπες που κλοτσάνε το άνομο χρυσάφι
Το κούφιο νταηλίκι σας στον αδύνατο. Την εξαρθρωμένη ράχη σας από τους τεμενάδες στον ισχυρό.
Σας πήραμε πια χαμπάρι γιατί:
«Ο διασυρμός των ψευδολόγων είναι η πραγματικότητα: Ψευδολόγων έλεγχος εστί τα πράγματα» (Αισχύλος).
Και βάλτε το καλά στον νου σας:
«Δεν είναι άλλη αισχρότερη αρρώστια από τα πλαστά λόγια: Νόσημα γαρ αίσχιστον είναι συνθέτους λόγους» (Αισχύλος).
Πλήθος ψευδολόγων περιστοιχίζει τον άβουλο αρχηγό. Πλήθος υπαλλήλων προθύμων να τον υπηρετήσουν.
Και μαζεύτηκαν, ξανά, όλοι αυτοί, σε συμβούλιο. Και διαβουλεύτηκαν. Και ανακάτευαν τις λέξεις και τις άλλαζαν: 
Και ονόμαζαν το σκοτάδι φως και τη δυστυχία υπομονή και την προδοσία αγάπη για την πατρίδα και το ξεπούλημα της πατρίδας σωτηρία της πατρίδας.
«Χωρίς αρετή η πολιτική είναι βαρβαρότητα» του λες του κενόκρανου.
Και μια κουτάλα ανακατεύει τον χυλό του άδειου του κρανίου. Και αυτός λέει, «η βαρβαρότητα είναι η αρετή της πολιτικής».  
Και σφυρίζουν κλέφτικα οι κλέφτες της ψυχής, της ζωής και της περιουσίας του λαού.
Και οι ερινύες, από μακριά πλησιάζοντας, κραύγαζαν:
Ένοχος. Ένοχος ψεύδους. Ένοχος εξαπάτησης. Ένοχος ενώπιον του Κυρίου τού Λαού σου.
Και συνεδρίασε το συμβούλιο των νταβατζήδων του λαού. Και απεφάνθησαν οι στρουθοκαμήλες:
«Στους λίγους δοθήκεν η γη στα πληθ’ οι ουρανοί/ δεν ειν’ αξιότερο αγαθόν απ’ την υπομονή» (Κ. Βάρναλης).
Και συνομολόγησαν και βγάλανε απόφαση:
Οι μισθοί και οι συντάξεις των απλών ανθρώπων όλεθρος.
Εξολοθρεύστε τους, για να σωθεί η Πατρίδα.
Οι τραπεζίτες και οι σαπιοκοιλιές και οι κηφήνες είναι το μέλλον της Χώρας.
Και ο λαός, εκείνοι οι Πολίτες, ξεκόβοντας από τον μαζοχυλό, φώναζε:
«κλέφτες», «χαμόσυρτα, λερά σκουλήκια» (Κ. Βάρναλης).
«Μπάσταρδοι, ψεύτες, κλέφτες, πόρνοι» (Κ. Παλαμάς).
«Πολιτικατζήδες, ψιλικατζήδες, κολλυβιστάδες, μουνούχοι…» (Γ. Σεφέρης).
Και κατέβηκαν οι «ωραίοι σαν Έλληνες» (Ν. Εγγονόπουλος) Πολίτες στους δρόμους και στις πλατείες, με τη σημαία της λεβεντιάς περήφανη, με το απροσκύνητο βλέμμα τους καθάριο. Και φωνάζουν:
«ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗΣ ΛΕΒΕΝΤΙΑΣ Η ΩΡΑ».
Και φωνάζουν:
Προχωρείτε. Η Πατρίδα, η έρμη και πολυπονεμένη Πατρίδα, να σωθεί από την ξένη ακρίδα, που κουβάλησαν στη Χώρα οι πολιτικάντηδες τουρίστες της Ελλάδας.
Εμπρός στην ντάπια σας, Πολίτες, να σώσουμε τη Χώρα από τους χαλασοχώρηδες, τους κακοπάτριδες, με την καρδιά σαν πέτρα.
Από τους οπαδούς των άκαπνων κομματικών φαντασμάτων, τους φυγόδικους του φωτός και της καθαρής αντρίκιας ματιάς.
Τους Γούσηδες, που άφησαν τις μπουκαπόρτες ανοιχτές και μπούκαραν σαν φίλοι οι εχθροί, που τους καλωσόρισαν σαν σωτήρες.
«ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΔΙΚΑΙΗ ΤΙΜΩΡΙΑ» των ληστών της πατρίδας. Των σαπιοκοιλαράδων, που ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα.
Και κατέβηκαν, οι πολίτες της χώρας, οι πατριώτες (μακριά οι πατριδέμποροι της πατριδοκαπηλίας), κρατώντας της καμπάνας το σχοινί.
Για να σημάνουνε την ώρα, που θα γίνει η καινούργια Ελλάδα.
Η Ελλάδα που δεν θα ντρεπόμαστε να τη λέμε Ελλάδα.
Για να μπορούμε να σηκώνουμε το κεφάλι, οι Έλληνες (ΟΧΙ οι ελληναράδες, που πουλάνε ψόφιο νταηλίκι) και να λέμε:
Αυτή είναι η Ελλάδα:
Η ΕΛΛΑΔΑ με το καθαρό πρόσωπο. Με το φιλότιμο το ελληνικό. Με την ελληνική παιδεία και τη φιλοξενία.
Η ΕΛΛΑΔΑ των ανθρώπων του μόχθου, που κάνουν παξιμάδι το σκατό τους, αλλά έχουν το κούτελο καθαρό κι αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο.  Κι ΟΧΙ η Ελλάδα των μεγαλοφοροφυγάδων και των λαδωμένων τρωκτικών.
Η ΕΛΛΑΔΑ των τίμιων πολιτικών, που θέλουν και μπορούν να κοιτάνε τους πολίτες στα μάτια και ΟΧΙ των σφετεριστών της ψήφου του λαού, που ισχυρίζονται και προσπαθούν να τον πείσουν, πως «ο γάιδαρος πετάει». Και γεμίσαμε γαϊδάρους και γαϊδάρες.
Η ΕΛΛΑΔΑ των Ελλήνων, που αμύνονται «περί πάτρης» κι ΟΧΙ των ελληναράδων, κωλοελλήνων (Δ. Σαββόπουλος), που δουλεύουν (και μας δουλεύουν) για την πάρτη τους.
Η ΕΛΛΑΔΑ που αγωνίζεται, μαζί με τους τίμιους πολιτικούς της, ΟΧΙ τους πολιτικατζήδες, για να πάψει να είναι το κράτος, «κράτος αδηφάγων και ασυστόλων κώλων» (Σαββόπουλος).
Για να λέμε οι Έλληνες: «Τέτοιους βγάζει το έθνος μας» (Κ. Καβάφης):
ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, που ανεβαίνουν στις κορφές, ΟΧΙ γλείφοντας έρποντας και με τα κέρατα τους, μα παλεύοντας, «μέσα στην εκκωφαντική ερημία του πλήθους» (Μ. Αναγνωστάκης), για την αξιοκρατία, και την ανθρωπιά.
ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ, που θίγοντας, ελευθερόστομοι, τα «κακώς κείμενα», βάζουν φωτιά στα πουρναρόξυλα των απάνθρωπων και ασύδοτων, αδιαφορώντας για την κατηγορία του εμπρηστή των σκουπιδιών της παγκοσμιοποιημένης εκμετάλλευσης των ανθρώπων.
ΔΙΚΑΣΤΕΣ, που απονέμουν δικαιοσύνη ακριβοδίκαιη και ΔΕΝ κλείνουν το σανιδένιο μάτι τους στους ισχυρούς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ που λένε την αλήθεια κι ΟΧΙ την πειραγμένη αλήθεια των πατρώνων τους.
ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ παιδαγωγούς κι ΟΧΙ γλωσσοχαλαστές, που χαλώντας τη γλώσσα χαλάνε και τον λαό.
ΛΑΟ και ΠΟΛΙΤΕΣ, που την πόλη κρατύνουν κι ΟΧΙ στέρφους αυνάνες, σπουδαιογελοίους, «πολιτισμένους» βάρβαρους, νεοευρωπαιοέλληνες, που παθαίνουν αλλεπάλληλους οργασμούς και εκσπερματώσεις, φαντασιοκοπώντας παγκοσμίως και ευρωπαϊστί, άνευρος μαζοχυλός, μπροστά στο βλακοκούτι, χάσκακες των αδόντων, ακκιζομένων και λοιπών αιδοίων.
Νταβατζήδες του Λαού. Όχι. Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη να σας μοιάσουμε.
Ξανά, ΟΧΙ! θα πούμε.
Ξυπνάνε οι άνθρωποι.
«Και δεν ακούν τα κόμματα και το μεγάφωνό τους
Τον χτύπο μόνο της καρδιάς που μας βαφτίζει ανθρώπους» (Δ. Σαββόπουλος).
Και θα δούμε, τότε, «κύριε ΜΑΛΑΚΑση, ποιος εν τέλει θα γελάσει»
(Κ. Καρυωτάκης).

Ποσο θράσος μπορεί να έχουν ορισμένοι πολιτικοί...

Ποσο θράσος μπορεί να έχουν ορισμένοι πολιτικοί...

Άκουσα τον κ.Πρωτοπαππα σε καναλι να λεει οτι οι βουλευτές τραβανε τον Γολγοθά τους. Μαλλον ο κ. Πρωτοπαππας δεν ξερει τι εστι γολγοθας.
Γολγοθας σημαινει κ.Πρωτοπαππα να εισαι άνεργος, να μην έχεις να πληρώσεις τους φουσκωμένους λογαριασμους, να σε κοιταει το παιδι σου στα ματια και να μην έχεις να του δωσεις χαρτζιλίκι. Να μην έχεις λεφτα να το σπουδάσεις. Να μην έχεις να βάλεις βενζίνη, να μην έχεις να πληρώσεις το δάνειο σου, να μην εισαι ίσος απεναντι στο νομο, και τέλος να μην έχεις να φας. Πεστε μου εσείς τι κοινό εχετε με τον γολγοθα μου για να συμφωνησω. Αντι αυτου εχετε ασυλια. Απασχολείτε ενα σωρο αποσπασμένους δ.υ.φτηνο αυτοκινητο, υπερωρίες στις επιτροπές, τζαμπα τηλεφωνο. Το παιδι σας εχει παντα το παχυλο χαρτζιλικι του. Να μην στεναχωριεστε για του λογαριασμούς, τα δανεια. Να εχετε την δυνατοτητα να πατε στον καλυτερο γιατρο. Να μην εχετε προβλημα υπνου λογω ανασφάλειας. Να κανετε τα ταξιδια. Να παίρνετε συνταξη με τεσσερα χρονια κουραστικής εργασιας και αλλα πολλα... Πεστε που εχουμε κοινα σημεια και εγω θα ερθω να σηκωσω τον σταυρο του μαρτυριου σας

Άκυρα χιλιάδες απολυτήρια

 Σύμφωνα με την "Ελευθεροτυπία", τα απολυτήρια Λυκείου που αποκτήθηκαν  μέσω ενδοσχολικών εξετάσεων είναι άκυρα με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε αδιέξοδο 4.500 μαθητές παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις του υπουργείου Παιδείας ότι και τα δύο απολυτήρια θα είναι ισότιμα.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα αυτό συμβαίνει γιατί "στις χώρες της ΕΕ  ισχύει αυστηρή πιστοποίηση εκπαιδευτικών προσόντων με αποτέλεσμα να γίνονται δεκτά μόνο τα ενιαία απολυτήρια Λυκείου που μπορούν να οδηγήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όπως το γαλλικό Βαccalaureate ή το γερμανικό Abitur".
Κάτι που όπως φαίνεται παρέλειψε να αξιολογήσει του υπουργείο αλλάζοντας τα σχέδια όσων ήθελαν να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
Τα κριτήρια που καθορίζουν την εισαγωγή των φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα γενικό πιστοποιητικό που δίνεται μετά το τέλος της γενικής ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το απολυτήριο δηλαδή, η βαθμολογία του απολυτηρίου και πρόσθετες εξετάσεις σε ορισμένα μαθήματα ανάλογα με τις σπουδές.
"Μπορεί πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού να ακολουθούν αυτόνομη πολιτική στο θέμα του καθορισμού των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την εισαγωγή των φοιτητών, ωστόσο υπάρχουν ορισμένα σημεία που κλείνουν το δρόμο για τους κατόχους απολυτηρίου Λυκείου χωρίς συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις", τονίζει το δημοσίευμα.
Το υπουργείο Παιδείας προς το παρόν δεν έχει πάρει θέση για το θέμα αν και γνωρίζει το πρόβλημα σε όλη του την έκταση καθώς έχει δεχτεί ήδη πολλές διαμαρτυρίες από γονείς, ενώ έχει ενημερωθεί προσωπικά και ο Γ. Παπανδρέου
Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Μ. Κουρουτός, έχει στείλει επιστολή προς τον Γ. Παπανδρέου, στην οποία ζητεί την παρέμβασή του ενώ  η ΟΙΕΛΕ έχει προσφύγει στο ΣτΕ η οποία  θα συζητηθεί στις 9 Ιουνίου.

Υπουργείο Παιδείας: Τροποποίηση του ωρολογίου προγράμματος στα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία

Αρθρογράφος: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

02/06/2011 - 11:56

 

ΘΕΜΑ: Τροποποίηση - συμπλήρωση των με αριθμ. Φ.20/482/ 95210/Γ1/9-9-2003,(ΦΕΚ1325,τ.Β΄)καιΦ.12/773/77094/Γ1/28-7-2006,(ΦΕΚ1139,τ. Β΄) Υπουργικών Αποφάσεων

Έχοντας υπόψη:

1. Την παράγραφο 11, περίπτωση ε, του άρθρου 4 του Ν. 1566/85, (ΦΕΚ 167,τ. Α΄), «Δομή και λειτουργία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και άλλες Διατάξεις», όπως αυτή τροποποιήθηκε με την παράγραφο 2, του άρθρου 7, του Ν. 2525/1997 (ΦΕΚ 188, τ.Α΄), «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις».

2. Την παράγραφο 2, περίπτωση γ του άρθρου 24, του Ν. 1566/85 (ΦΕΚ 167,τ.Α΄),«Δομή και λειτουργία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και άλλες Διατάξεις».

3.  Την παράγραφο 5, του άρθρου 4 του Νόμου 2525/97 (ΦΕΚ 188, τ.Α΄), «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις».

4. Την παράγραφο 1, του άρθρου 10 , του Π.Δ 201/1998, (ΦΕΚ 161, τ. Α΄), «Οργάνωση και λειτουργία των Δημοτικών Σχολείων».

5. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ. 63/2005 (ΦΕΚ 98 Α΄),

6. Τις διατάξεις της με αριθμ. 1120/Η/7-1-2010 Απόφασης (ΦΕΚ 1/τ.Β΄/8-1-2010) περί «καθορισμού αρμοδιοτήτων Υφυπουργών του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων»

Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε

Τροποποιούμε- συμπληρώνουμε τις με αριθμ. Φ.20/482/ 95210/Γ1/9-9-2003,(ΦΕΚ1325,τ.Β΄)και Φ.12/773/77094/Γ1/28-7-2006,(ΦΕΚ1139,τ. Β΄) Υπουργικές Αποφάσεις ,ως εξής:

Σε όλα τα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία που έχουν οργανικότητα κάτω από 6/θ, είναι δυνατόν να λειτουργήσει Ολοήμερο Πρόγραμμα με τις εξής προϋποθέσεις:

1.      Να είναι εγγεγραμμένοι και να φοιτούν ανελλιπώς τουλάχιστον εξήντα (60) μαθητές στο σχολείο.

2.      Ο ελάχιστος αριθμός για τη λειτουργία του Ολοήμερου Προγράμματος να είναι 15 μαθητές.

3.      Στα ως άνω Δημοτικά Σχολεία με Ολοήμερο Πρόγραμμα θα εγγράφονται και θα φοιτούν στο πρόγραμμα του Ολοήμερου, οι μαθητές των οποίων και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι, προσκομίζοντας,  σχετική Βεβαίωση του φορέα εργασίας τους ή σχετική δήλωση ανεργίας.

4.      Η αποχώρηση των μαθητών από το Ολοήμερο Πρόγραμμα μπορεί να γίνεται μετά το τέλος κάθε διδακτικής ώρας του Ολοήμερου Προγράμματος με την προϋπόθεση ότι θα έχει κατατεθεί στην αρχή του σχολικού έτους, σχετική  υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους. Η συγκρότηση των Τμημάτων θα γίνεται με βάση τις Υπεύθυνες Δηλώσεις των γονέων λαμβάνοντας υπόψη τις ώρες αποχώρησης των μαθητών.

Η παρούσα Απόφαση να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Εσωτ. Διανομή 1.  Γραφείο κ. Υπουργού 2.  Γραφείο κ. Αν. Υπουργού 3.  Γραφείο κ. Υφυπουργού 4.  Γραφείο κ. Γεν. Γραμματέα 5.  Γραφείο κ. Ειδ. Γραμματέα Π.Ε. & Δ.Ε. Εκπ/σης 6.  Διεύθυνση Προσωπικού Π.Ε. 7.  Διεύθυνση Προσωπικού Δ.Ε. 8.  Διεύθυνση ΣΕΠΕΔ 9.  Διεύθυνση Σπουδών Π.Ε.

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ