Απογραφή: Mύθος και πραγματικότητ
"Το πάσης φύσεως προσωπικό"
Ένας “χρήσιμος μύθος” καταρρέει με χάρη. Η απογραφή που ξεκίνησε ως απαξιωτικού ύφους απειλή του κ. Παπακωνσταντίνου προς τους “ρεμπεσκέδες του Δημοσίου” ότι θα τους απογράψει σε γενικές γραμμές ολοκληρώθηκε. Απογράφηκαν σχεδόν όλοι, “το πάσης φύσεως προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης”. Τα τελευταία χρόνια, αλλά με ιδιαίτερη ένταση τους τελευταίους μήνες, το Δημόσιο και οι απασχολούμενοι σ' αυτό αποτέλεσαν τον πιο εύκολο στόχο, τον αποδιοπομπαίο τράγο της ελληνικής εκδοχής της κρίσης. Κατά καιρούς ακούστηκαν και γράφτηκαν διάφορα τερατολογικά σχετικά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Όσους νόμιζε ο καθένας ότι χρειαζόταν για να τρομάξει το ακροατήριό του. Το ένα εκατομμύριο πάντως θεωρείτο πέραν πάσης αμφιβολίας. “Είμαστε σοβιετία, χώρα δημοσίων υπαλλήλων” απελπίζονταν οι ρήτορες.
Φυσικά τα επίσημα στοιχεία του Προϋπολογισμού ήταν γνωστά και σαφή: Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 400 χιλιάδες και 175 χιλιάδες οι ένστολοι. Η απογραφή για κάποιον περίεργο λόγο θεωρήθηκε πιο έγκυρος και καινοτόμος τρόπος. Τελικά “το πάσης φύσεως προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης” φτάνει τις 750 χιλιάδες συμπεριλαμβανομένων και των συμβασιούχων, και των ωρομισθίων, και των εποχικών, τους οποίους συμπεριέλαβε στην απογραφή η κυβέρνηση για να φουσκώσει το νούμερο. Απογράφηκαν ακόμα και αυτοί που οι συμβάσεις τους λήγουν την ερχόμενη εβδομάδα.
Σε κάθε περίπτωση, η αναλογία των δημοσίων υπαλλήλων και του μισθολογικού τους κόστους στην Ελλάδα είναι σχετικά χαμηλή για τα δεδομένα της Ε.Ε. Αυτή είναι μια άβολη αλήθεια για όσους έλεγαν ότι μόλις γδάρουμε τους δημοσίους υπαλλήλους όλα θα στρώσουν. Φυσικά υπάρχουν θέματα με τη λειτουργία του Δημοσίου. Θέματα διοίκησης. Και τη διοίκηση, τον σχεδιασμό, τις προσλήψεις τις ρυθμίζουν οι κυβερνήσεις και όχι οι υπάλληλοι. Ενδιαφέρον έχει επίσης η εσωτερική σύνθεση του πλήθους των απασχολούμενων στο Δημόσιο. Οι ένστολοι δεν είναι υπερβολικά πολλοί για μια δημοκρατία και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;