Η υγεία μας εξαρτάται από το πόσο γελάμε

Μας φτιάχνει τη διάθεση, διώχνει το άγχος, μας κάνει πιο ευχάριστους και συμπαθείς στους γύρω μας και επιπλέον είναι εξίσου ωφέλιμο όσο και το... τζόγκινγκ. Ο λόγος για το γέλιο, αυτή τη μυστηριώδη ανθρώπινη συμπεριφορά που έχει απασχολήσει τους στοχαστές από την αρχαιότητα. Ο Αριστοτέλης, για παράδειγμα, προσδιόρισε τον άνθρωπο ως «το μόνο από τα ζώα που γελά.
Και μολονότι εν τω μεταξύ η επιστημονική έρευνα έδειξε ότι και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά διαθέτουν την ικανότητα να γελούν, εντούτοις η μελέτη της φυσιολογίας του γέλιου και των εγκεφαλικών μηχανισμών που εμπλέκονται στην παραγωγή του δεν σταματά να εκπλήσσει τους ερευνητές.
Πρόσφατη έρευνα ομάδας επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια έδειξε ότι το παρατεταμένο και ηχηρό γέλιο έχει μια σειρά από πολύ ευεργετικές συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό, οι οποίες μάλιστα, όπως διαπίστωσαν, θα μπορούσαν να συγκριθούν με τα οφέλη της ήπιας γυμναστικής: μειώνει τις ορμόνες του στρες, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ρίχνει την πίεση, ανεβάζει την «καλή» χοληστερίνη και κατεβάζει την «κακή», και ανοίγει ελαφρά την όρεξη. Η «ορεκτική» ιδιότητα του γέλιου μπορεί βέβαια να μη βοηθά τους παχύσαρκους, σύμφωνα όμως με τους Αμερικανούς ερευνητές μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επωφελής για τα άτομα που έχουν χάσει την όρεξή τους, όπως οι ηλικιωμένοι που ξεχνούν να φάνε ή τα άτομα που πάσχουν από χρόνια ή παροδική κατάθλιψη.
Για να δείξουν μάλιστα πόσο όμοια είναι τα ευεργετικά αποτελέσματα του γέλιου με αυτά της γυμναστικής, επινόησαν τον όρο «Laughtercise», από τον συγκερασμό των αγγλικών λέξεων «laughter» (γέλιο) και «exercise» (σωματική άσκηση).
Οι Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Lee Berk, ειδικό σε θέματα προληπτικής ιατρικής και ψυχονευροανοσολογίας, ζήτησαν από δεκατέσσερις υγιείς εθελοντές να παρακολουθήσουν δύο βίντεο, ένα εύθυμο και ένα δραματικό, διάρκειας 20 λεπτών το καθένα. Το ένα ήταν ένα απόσπασμα από τη δραματική ταινία «Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν». Για το χιουμοριστικό βίντεο οι εθελοντές μπορούσαν να επιλέξουν από μια ευρεία γκάμα από κωμωδίες, κωμικά σκετσάκια, αποσπάσματα από παραστάσεις stand-up κωμωδίας, αυτό που ταίριαζε περισσότερο στην προσωπική τους αίσθηση του χιούμορ. Μεταξύ της παρακολούθησης του ενός και του άλλου βίντεο μεσολάβησε διάστημα μιας εβδομάδας, ώστε να αποφευχθεί η «αλληλοεπικάλυψη» της επίδρασής τους στον οργανισμό των εθελοντών.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τις βιοχημικές αντιδράσεις των εθελοντών πριν και μετά την παρακολούθηση των βίντεο και τις συνέκριναν μεταξύ τους. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι όταν οι εθελοντές γελούσαν με την καρδιά τους παρακολουθώντας το εύθυμο βίντεο, η κορτιζόλη και η επινεφρίνη, δύο χημικές ουσίες που αυξάνονται σε καταστάσεις στρες, μειώνονταν. Επίσης, μειώνονταν οι τιμές της λεπτίνης, της ορμόνης που δίνει την αίσθηση της πληρότητας, και αυξάνονταν αυτές της γρελίνης, της ορμόνης που «ανοίγει» την όρεξη, φαινόμενο που παρατηρείται και μετά από μια ήπια μορφή άσκησης όπως το βάδην. Συμπέραναν, λοιπόν, ότι οι αντιδράσεις του οργανισμού ύστερα από ένα ξεκαρδιστικό γέλιο είναι ανάλογες με αυτές που επιφέρει η χαλαρή σωματική άσκηση. Η «γελωτοθεραπεία» θα μπορούσε λοιπόν να αποτελέσει μια εναλλακτική μορφή θεραπείας για τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία αλλά δεν μπορούν να ασκηθούν.