Φοροαφαίμαξη 13.000 € ετησίως

Ενα... αυτοκίνητο μεσαίου κυβισμού κάνει κάθε χρόνο δώρο στο κράτος η μέση ελληνική οικογένεια, μια και οι φόροι που καταβάλλει ως φόρους εισοδήματος και ΦΠΑ για αγαθά και υπηρεσίες ξεπερνούν τα 13.000 ― ετησίως!
Σχεδόν το 1/4 των ετήσιων απολαβών της πάει απευθείας στα κρατικά ταμεία -άρα, χοντρικά, για κάθε τέσσερα ευρώ εισοδήματος πληρώνει ένα ευρώ σε φόρους.
Η «Ε» επιχείρησε να καταγράψει σε μια λίστα τα πλέον τυπικά έξοδα που κάνει σε μηνιαία βάση μια τετραμελής οικογένεια και να απομονώσει από αυτά τον ΦΠΑ, τους φόρους και τα λοιπά τέλη. Στόχος είναι να φανεί σε τι φόρους υπόκειται το εισόδημά της καθώς και το ποσό των φόρων που αναλογεί σε μια ενδεικτική μηνιαία κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών.
Αν και η φορολογία υπήρξε ανέκαθεν απαραίτητο συστατικό της σχέσης πολίτη-πολιτείας, τα λεγόμενα «ανταποδοτικά τέλη» (όπως, για παράδειγμα, οι δημοτικοί φόροι που επιβαρύνουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ) θεσπίστηκαν εδώ και λιγότερο 60 χρόνια. Βέβαια, όλα αυτά τα «κρυμμένα» έξοδα που βαραίνουν την τσέπη του εργαζόμενου δεν είναι (απαραιτήτως) ανταποδοτικά, αλλά γεμίζουν στην ουσία τα δημόσια ταμεία. Και όλα τα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου η απάντηση κάθε κυβέρνησης στις όποιες κρίσεις της οικονομίας ήταν μία: περικοπή κρατικών δαπανών και περισσότεροι φόροι -με το βάρος να πέφτει μονίμως στους έμμεσους. Αυτούς τους τελευταίους, μάλιστα, καλούνται να καταβάλουν όλοι οι πολίτες, ανεξάρτητα από τη φοροδοτική ικανότητά του ο καθένας...
Σε κάθε περίπτωση, ο Ελληνας φορολογούμενος είναι υποχρεωμένος να πληρώνει. Το ότι το κράτος εισπράττει, αυτό είναι δεδομένο. Το τι κάνει, τελικά, μ' αυτά τα χρήματα, αυτό είναι άλλη ιστορία. Διότι η έννοια της ανταποδοτικότητας, και μάλιστα της κοινωνικής, βρίσκεται μακριά απ' αυτή τη χώρα...
Θεωρήσαμε ως «μέση οικογένεια» την περίπτωση μιας τετραμελούς οικογένειας, με τους δύο ενήλικες να εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα και τα δύο παιδιά να είναι μαθητές δημοτικού.
Ο σύζυγος (38 ετών) εισπράττει μηνιαίως αμοιβή 2.000 ευρώ προ φόρων - μετά και την αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών. Η σύζυγος (36 ετών) λαμβάνει 1.900 ευρώ προ φόρων κάθε μήνα. Το συνολικό οικογενειακό μηνιαίο φορολογητέο εισόδημα φτάνει στα 3.900 ευρώ (ή καθαρά στα 3.298 ευρώ μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών).
Η δόση του στεγαστικού
Ζουν στην Αθήνα, σε ένα διαμέρισμα 83 τ.μ., το οποίο αγόρασαν προ επταετίας με στεγαστικό δάνειο 60.000 ευρώ με κυμαινόμενο επιτόκιο. Για τη μηνιαία δόση του δανείου καταβάλλουν 400 ευρώ, ενώ για την αγορά έκαναν χρήση ενός ποσού της τάξης των 100.000 ευρώ, το οποίο είχε προκύψει από αποταμιεύσεις και οικονομικές ενισχύσεις των οικογενειών τους.
Η σκέψη ήταν να καταγράψουμε τα τυπικά έξοδα αυτής της «μέσης οικογένειας». Σ' αυτά συμπεριλάβαμε ποσά που, κατά γενική ομολογία, ξοδεύει ο κάθε ένας από εμάς ως πολίτης αυτής της χώρας, ενώ επιλέξαμε να παραλείψουμε «πολυτελείς» εξάρσεις, όπως καλοκαιρινές διακοπές, αγορές ρούχων και παιχνιδιών, βραδιές στον κινηματογράφο, εξόδους με φίλους κ.λπ.
Στον πίνακα των εξόδων περιλαμβάνονται τα πάγια έξοδα ενός διαμερίσματος (λογαριασμοί ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ) καθώς και πρόσθετα οικογενειακά έξοδα, όπως λογαριασμοί σταθερής και κινητής τηλεφωνίας -τα τελευταία αναγκαία σε μια κοινωνία αποξένωσης λόγω, κυρίως, φόρτου εργασίας. Τα ποσά αυτά αφορούν όσο το δυνατό πιο συγκεκριμένες περιόδους κατανάλωσης με βάση πραγματικούς λογαριασμούς που αντιστοιχούν στους θερινούς μήνες που διανύουμε. Ποσά λογαριασμών όπως της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ, που αντιστοιχούν σε περιόδους κατανάλωσης δύο μηνών, διαιρέθηκαν ώστε να προκύψει το τελικό έξοδο ανά μήνα.
Παράλληλα, προστέθηκαν κι άλλα βασικά έξοδα που κάνει μια τετραμελής οικογένεια (σουπερμάρκετ, λαϊκή αγορά, κρεοπωλείο-ιχθυοπωλείο, φούρνος) καθώς και εντελώς στοιχειώδεις δαπάνες, όπως είδη περιπτέρου (τσιγάρα, εφημερίδα), γλυκά για το σπίτι και παγωτά για τα μικρά παιδιά, ένα «ταπεινό» δείπνο σε ταβέρνα, φαγητό «απ' έξω» μία φορά την εβδομάδα και το απαραίτητο κομμωτήριο για όλη την οικογένεια. Συνυπολογίζοντας πως μια μέση ελληνική οικογένεια, με δύο γονείς που εργάζονται, έχει στην κατοχή της και δύο αυτοκίνητα πόλης (των 1.400 κ.ε.), στον πίνακα τοποθετήθηκε και η μηνιαία δαπάνη για τα καύσιμα (βενζίνη απλή αμόλυβδη).
Με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία και τα έξοδα που εντάχθηκαν στον πίνακα, προκύπτει πως τα μηνιαία έξοδα αυτής της οικογένειας ανέρχονται στα 1.819 ευρώ . Οι φόροι που αντιστοιχούν σ' αυτό το ποσό είναι 440 ευρώ . Προσθέτοντας, δε, σ' αυτούς και το ποσό που παρακρατείται απ' το μηνιαίο εισόδημα ως φόρος εισοδήματος, τα τέλη κυκλοφορίας και τα δημοτικά τέλη, τότε οι μηνιαίοι φόροι ανέρχονται στα 1.084 ευρώ . Αυτό είναι και το καθαρό ποσό που καρπώνεται το κράτος. Ετησίως, αυτό το ποσό φτάνει τα 13.008 ευρώ .
Με βάση όλα τα παραπάνω, προκύπτει πως από το εισόδημα της οικογένειας περισσεύουν κάθε μήνα 1.449 ευρώ . Από αυτά, τα 400 ευρώ πάνε στη δόση του δανείου που προαναφέρθηκε. Αν υποθέσουμε ότι τα υπόλοιπα χρήματα (δηλαδή 1.049 ευρώ ) δεν τα ξοδέψουν για άλλες ανάγκες (για τα δίδακτρα του φροντιστηρίου ξένων γλωσσών των παιδιών, για προσωπικές αγορές, για μια έκτακτη περίσταση κ.λπ.), τότε τα αποταμιεύουν στην τράπεζα. Οπου και εκεί τα περιμένει φόρος... ύψους 10%!