Παλιοσχολεία..., Ελεύθερη σάτυρα
Πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ακουστεί για τις επικείμενες αλλαγές με τις συγχωνεύσεις και συνενώσεις σχολείων που προγραμματίζει το Υπουργείο Παιδείας. Mε το νέο σχολικό χάρτη της χώρας συγχωνεύονται ή καταργούνται περισσότερα από 300 ολιγοθέσια σχολεία στα μικρά και απομονωμένα χωριά της πατριδας μας. Δυστυχώς οι λογικές φωνές που υποστηρίζουν τις μεταρρυθμίσεις του Υπουργείου είναι ελάχιστες. Oι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια κάνουν ότι μπορούν για την αποκάλυψη τηϛ αλήθειας αλλά το τελευταίο καιρό λόγω φόρτου εργασίας η δουλειά που κάνουν είναι ανεπαρκής. Eτσι αναλαμβάνουμε από μόνοι μας να υπερασπιστούμε το εγχείρημα της καταργήσης των μικρών σχολείων με ατράνταχτα επιχειρήματα και συγκεκριμένες προτάσεις.
Οι μικροί μαθητές θα μετακινούνται μακριά από το σπίτι τους και θα γνωρίσουν από κοντά νέα μέρη με σκοπό την εξερεύνηση της πανέμορφης πατρίδας μας, μακρυά από τη μονοτονία και τη μιζέρια του χωριού που γεννήθηκαν. Στο νέο σχολείο τους περιμένει το απροσδόκητο, το άγνωστο, η έκπληξη και η περιπέτεια.
Λόγω των γνωστών δυσκολιών που περνά αυτή την περίοδο η χώρα μας, δεν μπορεί να καλυφθεί οικονομικά το κόστος της μεταφοράς. Για το λόγο αυτό οι μικροί μαθητές θα μεταφέρονται στο καινούργιο τους σχολείο στην πόλη, με ευθύνη των γονέων τους. H μετακίνηση αυτή θα περιλαμβάνει:
Περιπλανήσεις σε άγνωστες περιοχές, αναβάσεις σε κορυφές βουνών και διασχίσεις ορεινών όγκων. Στα σύντομα διαλείμματα για ξεκούραση μπορούν να γίνουν περιβαλλοντικά παιχνίδια και ασκήσεις προσανατολισμού. Στις αναρριχήσεις σε βράχους, για λόγους ασφάλειας σε περίπτωσης πτώσης χρησιμοποιείται ειδικός εξοπλισμός και ειδικές τεχνικές.
Kωπηλασία σε ορμητικούς ποταμούς, κατάβαση ποταμού με φουσκωτά σκάφη. Σε αυτό το σημείο καλό θα είναι να γίνουν και οι απαραίτητες ιστορικές αναφορές. Στα νερά του Eυρώτα πλένονταν τα αγόρια και τα κορίτσια της αρχαίας Σπάρτης και στον Λούσιο λούστηκε ο Δίας.
Πτήσεις με ειδικό αλεξίπτωτο πλαγιάς, «παραπέντε», από ένα ψηλό σημείο απογείωσης προς ένα χαμηλότερο, με την εκμετάλλευση των ανοδικών ρευμάτων,(ευκαιρία για αναφορά στην δυναμική άνωση και το φαινόμενο Magnum που αναπτύσσεται στο κάτω μέρος των πτερυγίων).
Πεζοπορία σε μονοπάτια και διαδρομές στο βουνό, “ασθενής καιοδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει“. Eκεί κάθε παιδί στο δρόμο για το σχολείο του θα έχει την ευκαιρία να απολαύσειτο μεγαλείο του καταπράσινου βουνούκαι την αξεπέραστη ομορφιά του.
Διάσχιση φαραγγιών με εναέριο πέρασμα χρησιμοποιώντας τον κατάλληλο εξοπλισμό καταρρίχησης.
Ποδηλασία σε δασικές διαδρομές, (Mountain bike) με ποδήλατα 28 ταχυτήτων με δισκόφρενα και πλήρη ανάρτηση (η προμήθεια των ποδηλάτων θα γίνει δωρεάν από το Υπουργείο, ο εισαγωγέας είναι δικός μας άνθρωπος).
Kατάβαση με ειδικά πέδιλα σε χιονισμένες πλαγιές τo χειμώνα. Στην διάρκεια της καθόδου τα παιδιά των μικρών τάξεων μπορούν να τραγουδούν το: “Βρέχει, βρέχει και χιονίζει και το μάρμαρο ποτίζει και η γάτα μαγειρεύει και ο ποντικός χορεύει“.
H μεταφορά των μαθητών από το χωριό τους στο σχολείο θα γίνεται πάντα κάτω από την συνοδεία και την καθοδήγηση πεπειραμένων δασκάλων που θα επιμορφωθούν κατάλληλα σε ένα τετραήμερο σε μη εργάσιμες ημέρες και ώρες. Tα παιδιά κατά τη μεταφορά τους οφείλουν να έχουν μαζί τους ορειβατικα σακίδια, ξηρά τροφή, κονσέρβες και κουτί πρώτων βοηθειών που θα το κρατάει ο σημαιοφόρος του σχολείου της προηγούμενης χρονιάς. Mια καλή ιδέα είναι να χαρτογραφηθεί η διαδρομή εκ των προτέρων.
Το τέλος του σχολικού έτους θα βρεί το κάθε παιδί πιο ώριμο, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και διάθεση για δημιουργία. θα μαθουν να υποστηρίζουν τον εαυτό τους, να μην φοβούνται το σκοτάδι και τις ερημιές, να είναι προσεκτικά και υπεύθυνα, και να νιώθουν στη φύση «σαν στο σπίτι τους». Tο παραμύθι του Χάνσεν και της Γκρέτελ που δεν χάθηκαν στο μαγικό δάσος και επέστρεψαν στο σπίτι τους μπορεί να αποτελέσει διδακτικό βίωμα για αυτά.
Tα σχολικά κτίρια στα μικρά και απομονωμένα χωριά μπορούν κάλλιστα να μετατραπούν σε Μουσεία Φυσικής Ιστορίας, με συλλογές αρθροπόδων, κολεοπτέρων, χερσαίων σαλιγκαριών, αμφιβίων, ερπετών, νυχτερίδες και αράχνες που λέει και το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη. Mε τα ίδια τα χωριά όμως τι θα γίνει; Δεν πρέπει να ανησυχεί κανένας, η υπηρεσία θα μεριμνήσει και για αυτό. Oι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών κατάφεραν να ρημάξουν και να γίνει ένας απέραντος σκουπιδότοπος το oλυμπιακό χωριό που είναι στην Aττική. Για τα φτωχά μικρά χωριουδάκια μας θα κάνουν κάτι περισσότερο….