Τούρκοι δάσκαλοι στα μειονοτικά σχολεία
Κεραυνός εν αιθρία ήταν για τη Θράκη η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να μη διεξαγάγει για το φετινό ακαδημαϊκό έτος εξετάσεις μουσουλμάνων της περιοχής με σκοπό την εισαγωγή τους στην Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Όπως είναι γνωστό, από την Ακαδημία αποφοιτούν σπουδαστές και σπουδάστριες, οι οποίοι στελεχώνουν το διδακτικό προσωπικό των μειονοτικών σχολείων. Η πολιτική όμως της διατήρησης της Παιδαγωγικής αυτής Σχολής, η οποία υπάρχει για αρκετές δεκαετίες, αντίκειται στην πολιτική της Αγκυρας, η οποία επιθυμεί ή το κλείσιμό της ή τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας από Τούρκους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα συμπεριλαμβάνονται στο καθεστώς των μετακλητών εκπαιδευτικών. Δηλαδή της κατηγορίας αυτής, η οποία περιλαμβάνει 16 εκπαιδευτικούς Ελληνες και Τούρκους, οι οποίοι στελεχώνουν το διδακτικό προσωπικό των ομογενειακών σχολείων στην Πόλη και των μειονοτικών στη Θράκη, αντίστοιχα.
Το ζήτημα αυτό υφίσταται αρκετό διάστημα και οι ηγέτες της μειονότητας σε κάθε ευκαιρία, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι οι απόφοιτοι της Σχολής αυτής είναι «ημιμαθείς» ιδιαίτερα στην εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας, ζητούν επισταμένα το κλείσιμό της ή τη διδασκαλία των Τουρκικών από Τούρκους εκπαιδευτικούς.
Βέβαια έχουν μέχρι ενός ορισμένου σημείου δίκιο, αφού η Πολιτεία στα χρόνια αυτά δεν αναβάθμισε τη Σχολή σε επίπεδο πανεπιστημιακό και δεν κατόρθωσε να μορφώσει επαρκώς τους σπουδαστές και τις σπουδάστριές της. Ισως αυτή η πολιτική της παρεχόμενης εκπαίδευσης να βασιζόταν και στην παρελθοντική νοοτροπία, η οποία ήθελε τη μειονότητα «ημιμαθή».
Μετά όμως την εφαρμογή της πολιτικής της ισονομίας και ισοπολιτείας θα έπρεπε να την είχε αναβαθμίσει, ώστε να αποδυναμώσει τα επιχειρήματα της μειονότητας και κατ' επέκταση της Αγκυρας. Το απέφυγε επισταμένα, με αποτέλεσμα κάθε φορά το ζήτημα αυτό «να το βρίσκει μπροστά της».
Τώρα λοιπόν έρχεται το ελληνικό υπουργείο Παιδείας και ανακοινώνει ότι δεν θα διενεργήσει εισαγωγικές εξετάσεις για φέτος. Εάν σκέπτεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου μέσα στο τρέχον ακαδημαϊκό έτος να σχεδιάσει την αναβάθμισή της με εκπαιδευτικό προσωπικό, διδακτέα ύλη, προγράμματα και να την τροποποιήσει από διετούς φοίτησης σε τετραετούς, ώστε να αποκτήσει κύρος και οντότητα, τότε πράττει το αναγκαίο, το επιθυμητό και το πρέπον.
Εάν όμως σκέπτεται να την κλείσει τελείως, πολιτικά ολισθαίνει· εάν σχεδιάζει να φέρει από την Τουρκία εκπαιδευτικούς, αποδεχόμενη το αίτημα της Αγκυρας, τότε θα πρέπει να σκεφθεί το καθεστώς της έλευσής τους. Θα τους συμπεριλάβει στην κατηγορία των υπαρχόντων μετακλητών και θα αυξήσει τον αριθμό τους; Θα είναι λάθος, αφού στην Πόλη δεν υπάρχουν μαθητές και οι εκπαιδευτικοί είναι υπερ-αρκετοί.
Θα δημιουργήσει μια νέα κατηγορία εκπαιδευτικών που θα διδάξουν στην Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης; Τότε θα πρέπει να έχει έτοιμο και το αντίστοιχο πρόγραμμα και σχέδιο για να αποστείλει στην Πόλη και τον ίσο αριθμό εκπαιδευτικών Ελλαδιτών, οι οποίοι θα στελεχώσουν κάποιο εκπαιδευτικό και ταυτόχρονα πολιτιστικό ίδρυμα.
Επίσημο φορέα
Ευκαιρία λοιπόν για το υπουργείο Παιδείας, στην περίπτωση αυτή, να ιδρύσει έναν επίσημο φορέα στην Πόλη, όπως είναι το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Πολιτιστικό Κέντρο της Ιταλίας κ.λπ. με σκοπό να διδάσκεται η ελληνική γλώσσα, ο ελληνικός πολιτισμός, η ελληνική γευσιγνωσία και οι ελληνικοί χοροί.
Γνωστικά αντικείμενα τα οποία επιθυμούν οι Τούρκοι πολίτες να μάθουν, αφού όπως είναι γνωστό η γνωριμία των πολιτιστικών παραδόσεων, ηθών και εθίμων, της κουλτούρας των λαών, φέρνει πιο κοντά τους λαούς και εκμηδενίζει τα πάθη και τους εθνικισμούς.