Abyei- Νότιο Σουδάν : Ο κύριος Κλούνει και ο παράδεισος του πετρελαίου

Το Abyei, μια περιοχή δέκα χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων μαζί με την ομώνυμη πόλη στέκεται κυριολεκτικά και μεταφορικά πάνω σε ένα ρήγμα, στα νοητά σύνορα ανάμεσα στο κεντρικό και το νότιο Σουδάν. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις στην Μαύρη Ήπειρο, η λεκάνη μέσα στην οποία βρίσκεται η περιοχή είναι ευλογημένος τόπος, βασική αιτία, δηλαδή, για να δυστυχούν οι άνθρωποι που ζούνε εκεί. Διασχίζεται από ποτάμια που τροφοδοτούν τον Λευκό Νείλο με σημαντικότερο τον Bahr el Ghazal, που σημαίνει «θάλασσα από γαζέλες» και έχει νερό όλο τον χρόνο και στο υπέδαφος, έχουν εντοπιστεί εδώ και δεκαετίες μεγάλες ποσότητες υδρογονανθράκων. Το Abyei, γειτονεύει με μια υπόγεια θάλασσα πετρελαίου και αποτελεί κομβικό σημείο για την μεταφορά της σουδανικής πετρελαϊκής παραγωγής από τον νότο προς την Ερυθρά Θάλασσα μέσω του Χαρτούμ.
Για αιώνες οι ανιμιστικές και αργότερα ορισμένες χριστιανικές αφρικάνικες φυλές του νότου, με κυριότερη τους γεωργό-κτηνοτρόφους Ngok Dinka ζούσαν αρμονικά με τους νομάδες Άραβες σουνίτες μουσουλμάνους του βορρά με κυριότερη φυλή τους Messiria, όταν αυτοί στην περίοδο της ξηρασίας πλησίαζαν το Abyei για να βοσκήσουν τα κοπάδια τους. Φρόντισαν όμως οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες, φεύγοντας από εκεί, να σπείρουν την διχόνοια με επικεφαλής τους ιεραπόστολους. Και από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του Σουδάν να πυροδοτούν την έχθρα που μετατράπηκε σε ένα διαρκή αιματηρό εμφύλιο, τον οποίο, από ένα σημείο και μετά συντηρήσανε και οι Αμερικάνοι. Οι αληθινές ρίζες της σύγκρουσης πρέπει να αναζητηθούν στον αυθαίρετο τρόπο χάραξης των εσωτερικών συνόρων της χώρας αλλά και στην ανακάλυψη του πετρελαίου από την αμερικάνικη Chevron την δεκαετία του Εβδομήντα. Έτσι, όχι μόνο το Αbyei που ισορροπούσε μονίμως επικίνδυνα ανάμεσα στην επιρροή του Χαρτούμ και την αποσχιστική πίεση από τον νότο αλλά και όλο το νότιο Σουδάν μαζί με το Νταρφούρ στα δυτικά, μπήκε σε ένα τρομακτικό κύκλο αίματος και δυστυχίας. Με την λεγόμενη Συνολική Ειρηνευτική Συμφωνία, γνωστή και ως συμφωνία της Ναιβάσα, από την πόλη της Κένυα στην οποία υπογράφτηκε τον Γενάρη του 2005, τέλειωσε ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος αλλά άνοιξε ο δρόμος για τον τεμαχισμό του Σουδάν με την συνηγορία των δυτικών και κυρίως των Αμερικάνων.
Το Σουδάν η μεγαλύτερη σε έκταση αφρικάνικη και αραβική χώρα, ένας αραιοκατοικημένος γεωγραφικός γίγαντας 2,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, αποτελεί κλασσικό παράδειγμα χώρας που κουβαλά το αποτύπωμα της αποικιοκρατίας και της μετααποικιακής πολιτικής λεηλασίας και επέμβασης της Δύσης. Για το ορυκτό της πλούτο και την γεωγραφική θέση της η χάραξη των συνόρων έγινε εντελώς αυθαίρετα, έτσι ώστε μέσα στα σύνορα της να συντηρεί πλήθος εθνικών και θρησκευτικών αντιθέσεων, για κάθε εξωτερική αξιοποίηση. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, η εμφάνιση της Κίνας και η υπογραφή συμφωνιών για το πετρέλαιο με το Χαρτούμ, έβαλε την χώρα σε μια δίνη σκληρών ανταγωνισμών και την έκανε υποψήφια για τον κατακερματισμό της, μιας και οι Αμερικανοί επιδιώκουν τον εξοστρακισμό των Κινέζων από την περιοχή. Με βάση την συμφωνία του 2005, ολοκληρώνονται οι προετοιμασίες για δύο παράλληλα δημοψηφίσματα, ένα συνολικά στο νότο και ένα στο Abyei, στις 9 του Γενάρη 2010, με ισχυρή την τάση για πλήρη απόσχιση. Πολλοί είναι αυτοί που προβλέπουν πως το ενδεχόμενο γέννησης του Νότιου Σουδάν θα σημάνει την έναρξη του τρίτου, ίσως και σκληρότερου, εμφύλιου πολέμου και το Abyei, θα είναι ένα από τα θέατρα της νέας σφαγής. Ακόμα και αν υπήρχαν αμφιβολίες για τους αληθινούς λόγους που ωθούν στην διάσπαση του Σουδάν και τους ανθρώπους στο νότο να έχουν πιστέψει πως πηγαίνουν στην γη της επαγγελίας, μέσω της ανεξαρτησίας, η «Ουάσιγκτον Ποστ» ήταν παραπάνω από σαφής στις 23 του περασμένου Δεκέμβρη, όταν έγραφε πως το μεγάλο θέμα στο επερχόμενο δημοψήφισμα είναι ο έλεγχος του πετρελαίου και των δρόμων του.
Έτσι δεν είναι ανεξήγητο που τα τελευταία χρόνια με επίκεντρο το Νταρφούρ και το νότιο Σουδάν υπήρξε μια γιγαντιαία επιχείρηση κατευθυνόμενης δυτικής ευαισθησίας σε σημείο να εξισωθεί η σύγκρουση εκεί με τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας. Εκατοντάδες δυτικές ΜΚΟ και επαγγελματίες φιλάνθρωποι του δυτικού σταρ-σύστεμ, αγάπησαν ξαφνικά τους νότιο-Σουδανούς και προσφέρθηκαν να τους βοηθήσουν-στην ουσία να τους υποκινήσουν- για να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους. Υποσχόμενοι πως έτσι θα κερδίσουν έναν επίγειο παράδεισο εξαιτίας του υπόγειου πλούτου της γης τους! Ένας από τους πρωταγωνιστές αυτής της εκστρατείας μάλιστα, ο γνωστός αρρενωπός ηθοποιός Τζορτζ Κλούνει έφτασε στο σημείο, σε συνεργασία με άλλα ευαγή ιδρύματα όπως το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και την Goggle, και σε συνεργασία με τον ΟΗΕ, να οργανώσει ένα πρόγραμμα δορυφορικής παρακολούθησης για τον …αναίμακτο τεμαχισμό του Σουδάν! Ένα σύστημα δορυφόρων θα ενημερώνει συνεχώς τους δυτικούς για τις στρατιωτικές κινήσεις του Χαρτούμ και των παραστρατιωτικών αράβων έτσι ώστε να υπάρξει έγκαιρη δυτική επέμβαση. Το πρόγραμμα μπήκε σε εικοσιτετράωρη λειτουργία εδώ και μερικές ημέρες και ίσως είναι και ο λόγος που ο κύριος Κλούνει στην δεύτερη εκδοχή της διαφήμισης της Νεσπρέσο προτιμά να μείνει στον παράδεισο. Για να προστατεύει από ψηλά τους νότιο-Σουδανούς και να τους εξασφαλίσει μια θέση στην γη της επαγγελίας. Η μήπως, παρέα με τον κλειδοκράτορα Τζον Μάλκοβιτς, να τους στείλει για τα καλά στην κόλαση;