Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΥΜ

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Έλληνες πολιτικοί

Μια μέρα ένας ανθοπώλης πήγε σε ένα κουρείο για κούρεμα. Μετά το κούρεμα, ρώτησε για τον λογαριασμό του και ο κουρέας απάντησε...
"δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα." Ο ανθοπώλης ευχαρίστησε και έφυγε από το κατάστημα. Όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει το κατάστημά του το επόμενο πρωί, στην πόρτα του βρήκε να τον περιμένει μια κάρτα με «ευχαριστώ» και μια ντουζίνα τριαντάφυλλα.

Σε λίγο ένας φούρναρης μπήκε για κούρεμα, και όταν πήγε να πληρώσει, ο κουρέας και πάλι απάντησε: «Δεν μπορώ να δεχθώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα." Ο φούρναρης ήταν ευτυχής και έφυγε από το κατάστημα. Το πρωί, όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει, στην πόρτα του υπήρχε μια κάρτα με «ευχαριστώ» και μια ντουζίνα τσουρέκια.
Στη συνέχεια, ένας βουλευτής ήρθε για κούρεμα, και όταν πήγε να πληρώσει το λογαριασμό του, ο κουρέας και πάλι απάντησε, "δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα." Ο βουλευτής ήταν πολύ χαρούμενος και έφυγε από το κατάστημα. Το επόμενο πρωί, όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει, υπήρχαν μια ντουζίνα βουλευτές που περίμεναν στην ουρά για ένα δωρεάν κούρεμα.
Και αυτό, φίλοι μου, καταδεικνύει τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ των πολιτών της χώρας μας και των πολιτικών που την κυβερνούν.
Οι πολιτικοί όπως και οι πάνες πρέπει να αλλάζουν συχνά, και για τον ίδιο ακριβώς λόγο!

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Κοντά στον εμφύλιο και πάλι το Σουδάν μετά την κατάληψη διαφιλονικούμενης πόλης


Εικόνες καταστροφής στην Αμπιέι
Εικόνες καταστροφής στην Αμπιέι (Φωτογραφία: Reuters )






Χαρτούμ, Σουδάν
Ένοπλη αντιπαράθεση ξέσπασε στη μεθόριο του υπό απόσχιση Νοτίου Σουδάν με το βόρειο τμήμα της χώρας, με αφορμή αιματηρή συμπλοκή, αναζωπυρώνοντας τους φόβους για νέο εμφύλιο πόλεμο.

Η διαφιλονικούμενη πόλη Αμπιέι καταλήφθηκε μέσα στο Σαββατοκύριακο από στρατεύματα του βορρά και έχει τυλιχτεί στις φλόγες ενώ καταγράφονται περιστατικά λεηλασιών και δολοφονιών.

Η πόλη και η γύρω περιοχή είναι αντικείμενο διεκδίκησης από την κυβέρνηση του Χαρτούμ και από το νότιο Σουδάν. Με την ειρηνευτική συμφωνία του 2005, με την οποία τερματίστηκαν 22 χρόνια εμφυλίου πολέμου, στην Αμπιέι δόθηκε ειδικό καθεστώς κοινής διοίκησης βορείων και νοτίων.

Τα στρατεύματα του βορρά κατέλαβαν την πόλη αφότου 22 άνδρες σκοτώθηκαν σε ενέδρα από τους νοτίους την περασμένη Πέμπτη. Οι δυνάμεις του νοτίου Σουδάν αρνούνται κάθε ευθύνη για την επίθεση.

Εκπρόσωπος του στρατού του Νότου είπε στο BBC ότι οι βόρειοι επιτέθηκαν στην περιοχή με 5.000 στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν αμάχους και νότιους στρατιώτες.

Από την πλευρά του, το νότιο Σουδάν χαρακτήρισε την κατάληψη της Αμπιέι «κήρυξη πολέμου».

Την ίδια ώρα, χιλιάδες άμαχοι συρρέουν προς το νότιο Σουδάν. Περί τους 20.000 ανθρώπους, σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης, έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους για να σωθούν, σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.

Η απόσχιση του Νότιου Σουδάν, μετά από δεκαετίες εμφυλίου πολέμου, έρχεται μετά από ένα δημοψήφισμα που ενέκρινε τον διαχωρισμό με συντριπτική πλειοψηφία.

Ωστόσο, τα σύνορα και ειδικότερα το μοίρασμα των πετρελαιοφόρων περιοχών πάνω στη προτεινόμενη μεθόριο θεωρούνταν εξαρχής ένα από τα επίμαχα ζητήματα που προέκυψαν από το μάλλον συναινετικό διαζύγιο των δύο πλευρών.

* Η ΕΕ αποφάσισε τη Δευτέρα να παραχωρήσει βοήθεια 200 εκατομμυρίων ευρώ στο Νότιο Σουδάν, προκειμένου το νεοσύστατο κράτος να αντεπεξέλθει στις ανθρωπιστικές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Την απόφαση αυτήν υιοθέτησε το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, που συγκλήθηκε στις Βρυξέλλες.
Ειρηνική λύση ζητά το Σουδάν

Ειρηνική λύση ζητά το ΣουδάνΤο Βόρειο Σουδάν επιθυμεί μια ειρηνική λύση για την διαφιλονικούμενη περιοχή του Αμπιέι που έχει καταληφθεί από το Χαρτούμ, δήλωσε απόψε ο πρόεδρος Όμαρ Χάσαν αλ-Μπασίρ.

"Προσπαθούμε να λύσουμε τα εναπομείναντα θέματα, να περιορίσουμε τις εντάσεις στο Αμπιέι και να προχωρήσουμε σε μια ειρηνική λύση", είπε ο Μπασίρ σε ομιλία του.
Το σαββατοκύριακο οι δυνάμεις του Βορείου Σουδάν έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή την οποία διεκδικεί και ο νότος

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Όραση και Σχολική Απόδοση

Η μάθηση είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με την όραση. Το 80% περίπου των γνώσεων που αποκτά ένα παιδί προκύπτουν από αυτά που βλέπει μέσω των οπτικών οδών.



Όραση και Σχολική Απόδοση


Οι σχολικές δραστηριότητες, (διάβασμα, γράψιμο, υπολογιστές ) οι οποίες απαιτούν υψηλή ανάλυση χαρακτήρων, κατανόηση και αφομοίωση καινούργιων νοημάτων και εννοιών αποτελούν πηγή stress για το οπτικό σύστημα το οποίο οφείλει να λειτουργεί γρήγορα και αποτελεσματικά για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της μάθησης.
Το παιδί πρέπει να αναπτύξει περισσότερες από 20 οπτικές ικανότητες οι οποίες, μαζί με την οπτική οξύτητα, αποτελούν μέρος της πολύπλοκης διαδικασίας της όρασης και οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανάγνωση και την κατανόηση της διδασκαλίας. Η Αμερικανική Οφθαλμολογική Εταιρεία επισημαίνει ότι ένα παιδί θα πρέπει να περνά προληπτικό έλεγχο στα μάτια ακόμα και πριν αρχίσει να μιλά, αφού αρκεί η καλή παρατηρητικότητα του γονέα για να γίνει αντιληπτή οποιαδήποτε υποψία για πρόβλημα στην όραση.
Τα παιδιά σχεδόν ποτέ δεν αναφέρουν οφθαλμικά συμπτώματα όταν δυσκολεύονται να μάθουν, διότι θεωρούν ότι τα βιβλία το κάνουν αυτό σε όλους. Οι βασικότερες διαταραχές της όρασης που αφορούν την παιδική ηλικία είναι η αμβλυωπία σε ποσοστό 4%, ο στραβισμός και οι διαθλαστικές ανωμαλίες όπως η μυωπία, 5% σε ηλικία έως 8 ετών, 26% έως 14 ετών και 30% έως 20 ετών και η υπερμετρωπία σε ποσοστό 90% έως 5 ετών και 15% άνω των 5 ετών

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

ΟΗΕ: Καλεί το στρατό του Σουδάν να αποσυρθεί

ΟΗΕ: Καλεί το στρατό του Σουδάν να αποσυρθεί Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάλεσε σήμερα τον στρατό του βόρειου Σουδάν να αποσυρθεί από τις θέσεις που έχει λάβει στη διαφιλονικούμενη επαρχία Αμπιέι, σύμφωνα με σημερινή του ανακοίνωση.
Επίσης καταδίκασε τις δυνάμεις του βόρειου Σουδάν για την επίθεση που εξαπέλυσαν την Πέμπτη εναντίον μίας αυτοκινητοπομπής του ΟΗΕ στην Αμπιέι. Τέλος η πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Σούζαν Ράις χαρακτήρισε "αρκετά ανησυχητική" την κλιμάκωση της βίας στην Αμπιέι.

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Εκπληκτική απάντηση Έλληνα σε Γερμανό που έστειλε ειρωνική επιστολή για τα χρέη μας
Απίστευτος διάλογος στο γερμανικό περιοδικό Stern
Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες...
με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern. Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει:
«Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».

Αγαπητοί ΕΛΛΗΝΕΣ, από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρει, όσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις. Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό, και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.
Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι' εμάς. Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν' απεργείτε. Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.
Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι επομένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν' αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς. Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν, ότι τους πει ο λαός. Θα μας πείτε, βεβαίως, ότι κι εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι έχετε δίκιο.
Οι Έλληνες είναι εκείνοι, που μας είχαν δείξει το δρόμο της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονομίας. Τώρα μας δείχνετε και πάλι το δρόμο. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι λάθος δρόμος. Κι από το σημείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.
Και η απάντηση που δόθηκε από ένα συμπατριώτη μας:
Αγαπητέ μου Walτer Wuellenweber, ονομάζομαι Γεώργιος Π. Ψωμάς. Είμαι δημόσιος λειτουργός κι όχι υπάλληλος, όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συμπατριωτών» σου (μου) και άλλων «συμπατριωτών» σου (μου) αναφέρουν, ως βρισιά και με περίσσεια χλεύη. Ο μισθός μου είναι 1.000. Το μήνα, όχι την ημέρα, όπως ίσως σ' έχουν παρασύρει, να νομίζεις. Ούτε 1.000 λιγότερα από σένα.
Από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που σας έχουμε παραχωρήσει με αδιαφανείς όρους κι' έναντι αυτών των 200 δις που λέτε, ότι μας δώσατε, το 40% περίπου των αμυντικών εξοπλισμών μας, το σύνολο σχεδόν των εθνικών τηλεπικοινωνιών μας, την κατασκευή 2 μεγάλων αεροδρομίων καθώς και πολλών χιλιομέτρων εθνικού οδικού δικτύου. Αν ξεχνώ κάτι, ζητώ να με συγχωρέσεις. Σημειώνω, πως είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στα καταναλωτικά προϊόντα που παράγουν τα εργοστάσιά σας.
Η αλήθεια είναι, πως δεν ευθύνονται μόνο οι πολιτικοί μας γι' αυτή την καταστροφή. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει και μια εταιρία γερμανικών κυρίως συμφερόντων, η οποία τους λάδωνε, για ν' αναλαμβάνει, όπως λέω παραπάνω, δημόσια έργα (βλ. C4Ι). Πιθανολογώ, πως φταίνε και τα γερμανικά ναυπηγεία, τα οποία μας πούλησαν κάτι υποβρύχια, που γέρνουν. Είμαι σίγουρος, ότι εσύ δεν με πιστεύεις ακόμα, αλλά δείξε λίγο υπομονή και περίμενε, διάβασέ με, κι αν δεν σε πείσω, τότε διώξε με από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευημερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.
Λοιπόν Walτer, μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από τότε που η Γερμανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα. Οι οφειλές αυτές, που μόνον η Γερμανία αρνείται να ξοφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους), συνίστανται:
α) Σε χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
β) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο μεσοπόλεμο, ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε βάρος της Γερμανίας.
γ) Στα αναγκαστικά δάνεια, τα οποία συνήψε το Γ΄ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.
δ) Στις επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ' Ράιχ, την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύμμαχοι.
ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσμένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωμένων σε μάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερμανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).
στ) Στην ατίμητη ηθική προσβολή, που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας.
Ξέρω Walτer, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και μένα με πείραξαν, αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο με πειράζουν, αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για μένα και τους «συμπατριώτες» σου, τους Έλληνες !
Walτer, φίλτατε Walτer, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 130 γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι γερμανικοί κολοσσοί, οι οποίες πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξης των 6,5 δισ. ευρώ.
Ξέρεις Walτer, σύντομα δε θα μπορώ ν' αγοράζω Γερμανικά προϊόντα, γιατί δεν θά έχω λεφτά. Εγώ Walτer μεγάλωσα στα λίγα, θα τ' αντέξω. Και μην ανησυχείς για τους νέους στην Ελλάδα, είμαστε ακόμα πολλοί παλιοί, για να τους βοηθήσουμε, να εξοικειωθούν στη νέα κατάσταση. Αλλά εσείς βρε Walτer, τους ανέργους σας, που θα δημιουργηθούν από την κατάσταση αυτή στην Ελλάδα, πως θα τους αντιμετωπίσετε;
Πες μου σε παρακαλώ, έχω απορία: Εμείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι απ' όπου αλλού θέλετε, εσείς, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συμπατριώτες). Πρέπει να φύγουμε, για να σωθούμε από μια Ένωση, κατ' επίφαση. Από μια ομάδα κερδοσκόπων. Από μια ομάδα, στην οποία είμαστε συμπαίκτες, όσο καταναλώναμε τα προϊόντα των συμπαικτών!
Εγώ φίλτατε Walτer, πιστεύω, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν Mercedes, BMW, Opel, Ford, Scoda, κλπ. συμμαχικά προϊόντα, γιατί, δεν μπορούν και δεν πρέπει! Δεν το αξίζουν. Θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν προϊόντα από το Lidl, το Praktiker και το IKEA. Γιατί δε θα μπορούν πια να τ' αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε!
Φίλτατε Walτer, θα πρέπει να κανονίσουμε και κάποιες άλλες «λεπτομέρειες» . αν μου επιτρέπεις βέβαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής μου. Ξέρεις βρε φίλε Walτer, θέλω να μου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μου, που έκλεψες εσύ (όχι ΕΣΥ βεβαίως, αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ), θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ, που βρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης! Τα θέλω τώρα, που μπορεί να πεθάνω, αλλά θέλω να πεθάνω, κοντά στους πατέρες μου!

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Εκπαιδευτικός και μαθητής: Οδηγίες «πλοήγησης» μέσα στην τάξη


 «ΟΔΗΓΙΕΣ» ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ!
Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα - κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Μέσα στο κύμα των μαθητικών επικρίσεων και της αμφισβήτησης της λογικής του υπαρκτού σχολείου ξεχωρίζει ένα πρόσωπο, ο εκπαιδευτικός. Είναι ο «σημαντικός άλλος», η μόνη εμφανής φιγούρα της «ανώνυμης» σχολικής μηχανής, που στα «επεισόδια» των μαθητικών συζητήσεων παρουσιάζεται, υπαινικτικά, με μια θαυματουργική δύναμη, άλλοτε θεία και άλλοτε διαβολική, άλλοτε σα φορέας σωτηρίας και άλλοτε σα φορέας απώλειας. Ο δάσκαλος που αγαπήθηκε και ο δάσκαλος που μισήθηκε, είναι προφανώς δύο διαφορετικά πρόσωπα, χαραγμένα βαθιά, στις εμπειρίες και στις αναπαραστάσεις όλων, μαθητών και αποφοίτων, μικρών και μεγάλων, γεγονός που υποδηλώνει τον κεντρικό ρόλο που πιστεύεται ότι διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στη σχολική «σταδιοδρομία» του μαθητή. Βέβαια, η σχέση εκπαιδευτικού - μαθητή είναι, στα βασικά και αποφασιστικά της σημεία, μια σχέση θεσμική, όσο κι αν πολλές φορές στα μάτια των μαθητών φαντάζει ως προσωπική. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές προσδιορίζεται με νόμους και διατάξεις, ανεξάρτητα από τις προσωπικές διαθέσεις καθώς κάθε εκπαιδευτικός είναι «θεσμικά» υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει προς τους μαθητές του ένα minimum από την εξουσία που του παρέχει η θέση του στο σχολείο (διδασκαλία ορισμένης ύλης, εξέταση, βαθμολογία, απουσίες, ποινές, κ.λπ) πρακτική που δημιουργεί «αυτεπαγγέλτως» αντιθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις εκρηκτικές. Όμως, αν είναι δύσκολη με τη συγκεκριμένη δομή και λειτουργία του υπαρκτού εκπαιδευτικού συστήματος, η λύση βασικών αντιθέσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων σε διαπροσωπική βάση, είναι σίγουρο ότι η ανίχνευση του «μαύρου κουτιού» της αίθουσας διδασκαλίας και των μαθητικών βιωμάτων, οριοθετούν τα χαρακτηριστικά του «δασκάλου που αγαπήσαμε».
1. Η ΤΑΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΑ!
«Δεν χρειάζεται να σαι μάντης για να καταλάβεις. Αρκεί να κοιτάξεις του γονείς συγκεντρωμένους κάθε μέρα στην είσοδο του σχολείου, τους χοντρούς και τους λεπτούς, τους καλοντυμένους και τους φτωχοντυμένους, τους εξαντλημένους και τους ακμαίους» (Dupasc)
Το μαθητικό σώμα είναι ανομοιογενές καθώς προέρχεται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και διαπερνάται από τις υπάρχουσες κοινωνικές αντιθέσεις. Η σχολική τάξη δεν είναι ενιαία και αυτή η πραγματικότητα είναι τεκμηριωμένη από την έρευνα και την καθημερινή εμπειρία.
Κάθε μαθητής «κουβαλάει» μαζί του ένα ολόκληρο φορτίο προσωπικών, οικογενειακών και κοινωνικών «αποσκευών». Η γνώση που αποκτά ο καθηγητής για τους μαθητές του μοιάζει, πολλές φορές, με τη γνώση που αποκτά ο θεατής για τον ηθοποιό που παίζει κάποιο ρόλο στη θεατρική σκηνή. Η γνώση του δασκάλου για το μαθητή δεν μπορεί να «ρυμουλκείται» με το αυστηρό κριτήριο της επιτυχίας ή της αποτυχίας του στο σχολείο, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας του παιδιού για την καλύτερη «χαρτογράφηση» της τάξης. Κι αυτό, βέβαια, όχι από την αίσθηση μιας αφηρημένης δικαιοκρισίας αλλά από τη βεβαιότητα ότι μόνο έτσι θα είναι σε θέση να προσεγγίσει τις στάσεις και τις πρακτικές των μαθητών.
2. ΔΙΔΑΞΕ ΜΕ!
Μια σύγχρονη μορφή διδασκαλίας κάνει το μαθητή παρατηρητή - δράστη, του διεγείρει την παρατηρητικότητα, τον αναγκάζει να πάρει αποφάσεις, του δίνει επιχειρήματα αντί να τον ταυτίζει με ιδέες, συναισθήματα ή πρόσωπα, τελικά ωθεί τα συναισθήματά του στη συνειδητοποίηση. Στο παραδοσιακό μάθημα η τάξη είναι τάξη και η κοινωνία είναι κοινωνία. Όμως οι τοίχοι της σχολικής αίθουσας δεν μπορεί να είναι τα όρια της επικοινωνίας και χρειάζεται η σχολική ομάδα να γίνει κοινωνός των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, μάρτυρας, παρατηρητής και αναλυτής των κοινωνικών ζητημάτων. Ο εκπαιδευτικός απαιτείται να έχει τη γνώση και την ικανότητα να φέρει όλη την κοινωνία στην τάξη όχι με μια παραδοσιακή «επίσκεψη» αλλά αναλύοντας με κάθε ευκαιρία το σύνολο των αντιφάσεων και συγκρούσεών της. Στα πλαίσια αυτά, ο ολιγόλεπτος σχολιασμός πριν από κάθε μάθημα, με οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα, των χτεσινών συμβάντων, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα.
3. ΟΥΤΕ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ!
Η συζήτηση που αφορά τις σχολικές ποινές συνήθως επικεντρώνεται στη χρησιμότητα ή όχι των κυρώσεων και ποτέ σχεδόν στο τι προκαλεί τις κυρώσεις. Εμφανίζονται έτσι στους σχολικούς χώρους οι «οπαδοί» των ποινών και οι «αρνητές» τους οι οποίοι δρομολογούν τις θεωρητικές τους αντιθέσεις στο αν πρέπει να επιβάλλονται ποινές, πότε και ποιες, χωρίς, όπως σημειώνει ο Θανάσης Γκότοβος, να αναφέρονται στη γέννηση και τη «βιογραφία» του μαθητικού παραπτώματος το οποίο «ελκύει» την ποινή.
Η παραπάνω λογική, ενώ για τους «οπαδούς» των ποινών παραπέμπει στην αυταρχικότητα, για τους «αρνητές» τους, κοντολογίς γι εκείνους που «καταργούν» τις ποινές, κλείνοντας τα μάτια στο πλαίσιο που λιπαίνει το έδαφος των μαθητικών παραπτωμάτων, γρήγορα οδηγείται σε αδιέξοδο και πολλές φορές στην «κάθετη» αναθεώρηση της προηγούμενης στάσης τους. Μια αντίπαλη πρόταση στη λειτουργία του σχολικού ποινολογίου δεν μπορεί να αντιπαραθέτει στον όποιο θεσμοθετημένο αυταρχισμό μια ηθικιστική λογική που μοιάζει με την «ελεημοσύνη στην επαιτεία που ησυχάζει την ψυχή χωρίς η ζητιανιά να εξαλείφεται». Ο μαθητής δεν έχει ανάγκη ούτε από την αυστηρότητα ούτε από την ανεκτικότητα του εκπαιδευτικού. Αυτό που χρειάζεται είναι η ουσιαστική συμμετοχή του σε μια διαδικασία που θα δρομολογεί τους όρους θέσπισης και τήρησης των κανόνων της σχολικής ζωής που θα εξασφαλίζουν δικαιώματα και καθήκοντα σε όλους. Η στάση του δασκάλου ορίζεται με το αν και κατά πόσο εξυπηρετεί μια ολόκληρη κίνηση προς τα μπρος, με άλλα λόγια αν διαπαιδαγωγεί και διαπαιδαγωγείται σωστά ολόκληρη η ομάδα.
4. ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ!
«Θυμάμαι ακόμη μια καθηγήτρια που δεν έχανε ευκαιρία να με ξεφτιλίζει μέσα στην τάξη. Είχε πάρει κάποτε μια έκθεσή μου και τη διάβαζε μεγαλόφωνα στην τάξη, με ειρωνευόταν συνέχεια προκαλώντας έντεχνα και τα γέλια των συμμαθητών μου» (Ε.Ν. 36 ετών σήμερα)
Η πρώτη εικόνα που ένα παιδί μπορεί να έχει για τον ίδιο του τον εαυτό είναι συχνά διαμορφωμένη από το σχολείο. Εκεί βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπο με ομάδες παιδιών της ηλικίας του και συγκρίνει τον εαυτό του με τα άτομα που αποτελούν αυτές τις ομάδες. Περισσότερο όμως από τη συμπεριφορά των συμμαθητών του, οι εκτιμήσεις ου γίνονται από τους δασκάλους θα συντελέσουν στο να αναπτύξει το παιδί μέσα του διαθέσεις αυτοεκτίμησης ή αυτοϋποτίμησης. Η εξουσία του δασκάλου φανερώνεται με τη βαθμολογία, τον διαχωρισμό και την απροκάλυπτη εκτίμηση. Αυτά είναι τα λεγόμενα «αντικειμενικά μέσα» που έχει ο δάσκαλος στη διάθεσή του ώστε να εκφράσει την εκτίμησή του για την εργασία του παιδιού. Περισσότερο «ύπουλα» όμως είναι τα υποκειμενικά μέσα, που πολλές φορές ο δάσκαλος δεν συγκρατείται να μην χρησιμοποιήσει. Φανερώνονται μέσα στις κρίσεις, τους συλλογισμούς, τις υποτιμητικές μιμήσεις, την ειρωνεία. Φανερώνονται ακόμα μέσα στη λησμονιά, την εγκατάλειψη, την έλλειψη εκτίμησης, την αδιαφορία. Η φυσική ποινή έχει θεωρητικά αποδυναμωθεί, χωρίς να έχει εντελώς εξοβελιστεί και συνυπάρχει με τη μη λεκτική επίκριση (παιχνίδι βλεμμάτων, γκριμάτσες αποδοκιμασίας) και με τις πιο πολιτισμένες, όχι λιγότερο οδυνηρές μορφές επίπληξης (ειρωνεία, οίκτος, αδιαφορία). Μπορεί η υποτίμηση να συντελέσει στη σχολική αποτυχία και σε διαταραχές στη φοίτηση; Έχει αποδειχθεί ότι όχι δύσκολα μπορεί το υποτιμημένο παιδί να οδηγηθεί στην παθητικότητα, την αδιαφορία ή να περάσει στην αντεπίθεση...
5. ΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ !
Η σχολική ζωή έχει συρρικνωθεί, η σχολική μάθηση κυριαρχεί έναντι της κοινωνικής μάθησης και αξίες όπως δημοκρατία, συνεργασία, αλληλεγγύη έχουν «παραχωρήσει» τη θέση τους στον ανταγωνισμό, την αντιπαράθεση, τον ατομικισμό, το φθόνο, τη βαθμοθηρία, την υποτέλεια, την κυριαρχία. Η συλλογική προσπάθεια και ευθύνη, η ομαδικότητα -και μέσα σ΄ αυτήν η ανάπτυξη της ατομικότητας- δίνουν τη θέση τους στην παράλογη διάσπαση και σπατάλη δυνάμεων, σ΄ έναν αδιέξοδο ανταγωνισμό που βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς που διψά για διανθρώπινη επαφή, ομαδικότητα και συναδελφικότητα. Πολύ σωστά επισημαίνεται από πλήθος ειδικών, εκπαιδευτικών, κοινωνιολόγων και ψυχολόγων ότι αυτό το κλίμα ευνοεί τη δημιουργία αντικοινωνικών συναισθημάτων και τάσεων, όπως η υπεροψία, ο φθόνος, η μνησικακία, η κακεντρέχεια, η υποκρισία και η παθολογική φιλοπρωτία. Στις απαντήσεις των πρώην μαθητών η συνεργασία και η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων αποτελεί μια από τις θετικές εμπειρίες και τα ευχάριστα βιώματά τους. Ο δάσκαλος μπορεί να υπονομεύει την ανταγωνιστική σχολική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας όρους συνεργασίας, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της θέσης, ότι «τα καλύτερα όνειρα στη ζωή μας είναι τα συλλογικά!»
6. ΔΙΔΑΞΕ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ! ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ !
Ο δάσκαλος που βολεύεται στο «κοστούμι» - πανοπλία της αυθεντίας και την χρησιμοποιεί μάλιστα και ως εφαλτήριο για το κοινωνικό status του ακυρώνει γρήγορα την επικοινωνιακή σύμβαση, αποξηραίνει κάθε δυνατότητα δημιουργικής - ουσιαστικής σχέσης με τους μαθητές του. Διδάσκουμε μαθαίνοντας, σημαίνει όχι μόνο ότι διαλεκτικά προσεγγίζουμε τη γνώση, αλλά και ότι παίρνουμε από την τάξη καθετί το κοινωνικά χρήσιμο, το αξιοποιήσιμο. Ο καλός δάσκαλος δεν ξέρει μόνο να μιλάει και να μεταδίδει. ξέρει πρώτα να ακούει.
7. ΔΩΣΕ «ΧΡΩΜΑ» ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ !
Διδασκαλία δεν μπορεί να αποτελέσει ο ξύλινος μονόλογος που μετατρέπει τη μαθησιακή διαδικασία σε μια από τις πιο «στημένες» και πιο ασφυκτικές επικοινωνίες στις οποίες συμμετέχει καθημερινά ο μαθητής. Παράλληλα ο σχολικός χώρος δεν είναι απλό θέμα γεωμετρίας ή απλής και ουδέτερης διευθέτησης για τη στέγαση της μαθησιακής διαδικασίας. Η διάταξη των πραγμάτων στην τάξη (θρανία, πίνακες, έδρα, κατά παράταξιν καθίσματα) έχει συγκεκριμένη εσωτερική συνοχή και λογική, το ίδιο και η αρχιτεκτονική των σχολικών χώρων. Η γλώσσα της κίνησης του σώματος μπορεί να αλλάξει. Δώστε στις τάξεις ένα άλλο χρώμα πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό. Δώστε στους μαθητές τη δυνατότητα να διακοσμήσουν οι ίδιοι την τάξη τους, να φέρουν αφίσες, βιβλία, περιοδικά που αγαπούν και διαβάζουν σε αυτήν. Φτιάξτε μια μικρή βιβλιοθήκη, αν αυτό είναι δυνατόν, μέσα στην τάξη με αυτά που αγαπούν να διαβάζουν τα παιδιά. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα με το μέγεθος της αίθουσας και τον αριθμό των μαθητών αλλάξτε τη διάταξη των θρανίων. Τοποθετείστε τα σε σχήμα Π και ζητήστε από τους μαθητές να εργάζονται ομαδικά προκειμένου να λύσουν μια άσκηση, να μεταφράσουν ένα κείμενο ή να διαμορφώσουν ένα επιχείρημα. Ανοίχτε δίαυλους επικοινωνίας ανάμεσα τους. Το ομαδικό πνεύμα δεν θα πέσει στα κεφάλια των μαθητών από τον ουρανό ούτε θα έρθει μέσα από τις ανταγωνιστικές εξετάσεις και τη βαθμοθηρία, όπου ο καθένας γράφει σκυφτός μπροστά στην κόλα του. Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι οι αναγκαίες διδακτικές μας παρεμβάσεις που κινούνται προς την κατεύθυνση ενός άλλου σχολείου αρκούν για να αλλάξουν το σχολείο. Δημιουργούν ρωγμές στο σύστημα και διαμορφώνουν τους όρους να σκεφθεί η νέα γενιά κριτικά προκειμένου να αποκτήσει τα όπλα για να αλλάξει τον κόσμο. Το σχολείο αλλάζει αλλάζοντας την κοινωνία!
8. ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ !
Στη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας, ο μαθητής, αρκετές φορές, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εκπαιδευτικού που αφορούν κατά βάση το περιεχόμενο του μαθήματος. Η όχι εύστοχη απάντηση του μαθητή, γίνεται αρκετές φορές αντικείμενο επικρίσεων , γεγονός που προετοιμάζει το έδαφος για «αφοπλισμό» του μαθητή. Αντίθετα μια λειτουργική εκμετάλλευση του λάθους, μια δυναμική κατανόησή του μέσα από την οποία δε νοείται πλέον ως αποτυχία, η αναδόμηση του σωστού μέσα από την ευκαιρία του λάθους μπορεί όχι μόνο να μην απογοητεύσει το μαθητή αλλά και να ανοίξει το σύνθετο δρόμο της μάθησης. Η γνώση είναι και αποτέλεσμα σύγκρουσης του σωστού με το λαθεμένο και ακριβώς το λαθεμένο είναι απαραίτητο για τη διατύπωση του ορθού και του κοινωνικά αναγκαίου.
9. ΕΝΘΑΡΡΥΝΕ ΜΕ!
«Ο καλός δάσκαλος είναι αυτός που απλώνει το χέρι στην ψυχή του παιδιού και τονώνει αυτό που διαθέτει το καθένα» (Μίλτος Κουντουράς)
Το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί «παραμελημένα» παιδιά. Η ενθάρρυνση μπορεί να γίνει θετικό κίνητρο, ενώ η μείωση της αξίας πλήττει το μαθητή καίρια στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Το πρώτο βήμα για μια επιτυχημένη επικοινωνιακή - μαθησιακή διαδικασία είναι η ενθάρρυνση.
10. ΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕ! ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΟΥ!
«Τι ξέρουμε για τους μαθητές μας; επίδοση, διαγωγή, θέση στο θρανίο» (Γ.Κ., εκπαιδευτικός)
Έχει καθοριστική σημασία για την πορεία της διδασκαλίας και τις σχέσεις με τους μαθητές να τους γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, να συναντήσουμε τις ανάγκες τους. Και σε καμία περίπτωση γνωριμία με τους μαθητές δεν σημαίνει να πουν το όνομα τους, όπως γίνεται συνήθως στο πρώτο μάθημα. Γνωριμία με τους μαθητές σημαίνει να γνωρίσουμε την άποψη τους για τον κόσμο και τη ζωή τους, τις επιθυμίες τους, τις εργασίες που κάνουν οι γονείς τους, τις συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και μελετούν, τη σχέση τους με το σχολείο, το πώς περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, το πώς σκέφτονται. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το λόγο και τη συμπεριφορά τους και να συναντήσουμε πραγματικά τις ανάγκες τους προσαρμόζοντας τη διδασκαλία στο πολιτιστικό τους κεφάλαιο και στα υλικά μέσα που έχουν διαθέσιμα.



Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

12 αλλαγές στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων


Τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας στο δημόσιο θα ενσωματωθούν στο βασικό μισθό
«Σφαγή» περισσότερων από 50 επιδομάτων που λαμβάνουν σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι, κατάργηση των υπολειμμάτων των δώρων και 12 ετήσιους μισθούς, όπως και ασφάλιση στο ΙΚΑ, προβλέπει -μεταξύ άλλων- το τελικό σχέδιο των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών, που τίθεται προς έγκριση από την τρόικα, για να εφαρμοστεί από τον Ιούλιο.
Το κλιμάκιο της τρόικας έχει ενοχληθεί που δεν είναι ακόμη έτοιμο το σχέδιο του νέου μισθολογίου και τα δυο υπουργεία επιδίδονται σε αγώνα δρόμου, προκειμένου να ολοκληρώσουν τις αλλαγές και να λάβουν το δρόμο προς τη Βουλή, υπό τη μορφή νομοσχεδίου. Το νομοχέδιο θα ψηφιστεί μέχρι τα μέσα Ιουνίου, ώστε να εφαρμοστεί από την 1η Ιουλίου. Οι προωθούμενες αλλαγές προκαλούν τρόμο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος άδειας.
Οι περικοπές των αποδοχών των δημόσιων υπαλλήλων θα αποτελέσουν ένα από τα βασικά μέτρα για την εξοικονόμηση του ποσού που απαιτείται για την κάλυψη του εκτροχιασμού του φετινού προϋπολογισμού, που εκτιμάται σε τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ. Πάντως, από την κατάργηση των επιδομάτων, η οποία θα γίνει σταδιακά, σε μια τριετία, το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο θα μειωθεί κατά 2,5 δισ. ευρώ, από το ποσό των 5,2 δισ. ευρώ, που είναι σήμερα το κόστος. Σημειώνεται πως στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για την περίοδο 2011-2015 ο στόχος για μείωση της μισθολογικής δαπάνης στο Δημόσιο είναι κατά 0,9% ΑΕΠ ή 2 δισ. ευρώ, ενώ το αρχικό σχέδιο προέβλεπε τη μείωση της δαπάνης κατά 2% του ΑΕΠ ή 4,6 δισ. ευρώ. Απομένει, όμως, να οριστικοποιηθούν οι στόχοι του Μεσοπρόθεσμου μέχρι τις 18 Μαΐου που θα κατατεθεί στη Βουλή.
Αναλυτικότερα, οι τελευταίες πληροφορίες για το νέο μισθολόγιο αναφέρουν τα ακόλουθα:
1. Οι βασικοί μισθοί αναπροσαρμόζονται και αυξάνονται, καθώς σε αυτούς ενσωματώνονται ορισμένα από τα επιδόματα που θα απομείνουν. Ωστόσο, το άθροισμα σημερινών βασικών μισθών και επιδομάτων θα είναι αισθητά μικρότερο. Σήμερα, ο βασικός μισθός για την κατηγορία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ΥΕ) είναι 711 ευρώ, για την κατηγορία δευτεροβάθμιας (ΔΕ) είναι 830 ευρώ, για τους αποφοίτους ΤΕΙ (ΤΕ) 938 ευρώ και για τους αποφοίτους ΑΕΙ (ΠΕ) 984 ευρώ.
2. Τίθεται πλαφόν το ποσό των 4.000 ευρώ για τους δημόσιους υπαλλήλους, ανεξάρτητα από επιδόματα, προϋπηρεσία κ.λπ.
3. Μειώνονται τα μισθολογικά κλιμάκια από 18 σε 10 και αυξάνεται από δύο σε τρία - τέσσερα χρόνια ο χρόνος αλλαγής μισθολογικού κλιμακίου και βέβαια των αμοιβών.
4. Τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα άδειας ύψους 500, 250 και 250 ευρώ αντίστοιχα, ενσωματώνονται στο βασικό μισθό και πλέον στο Δημόσιο θα υπάρχουν 12 μισθοί, αντί για 14 σήμερα (έστω και με τις περικοπές που επιβλήθηκαν από πέρυσι).
5. Καταργούνται περίπου 50 επιδόματα που ανά υπουργείο έχουν διαφορετική ονομασία. Καταργούνται τα επιδόματα ΔΙΒΕΤ, ΔΕΤΕ και ΔΕΤΧ, που λαμβάνουν αντίστοιχα, εφοριακοί, τελωνειακοί και χημικοί υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών, και είναι σχεδόν ένας μισθός επιπλέον, το επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης των δασκάλων και καθηγητών, των υπαλλήλων του υπουργείου Περιβάλλοντος και των πολεοδομιών κ.λπ., τα οποία θεωρούνται υψηλά.
6. Καταργούνται ειδικά επιδόματα που λαμβάνουν ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων από ειδικούς λογαριασμούς.
7. Καταργούνται τα ειδικά μισθολόγια γιατρών και δικαστικών -η μετάβαση θα γίνει σταδιακά- και θα μειωθούν έως και 25% οι αμοιβές τους.
8. Διατηρείται η διάκριση των υπαλλήλων σε υποχρεωτικής, δευτεροβάθμιας, τεχνολογικής και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, με ενισχυμένο μισθολογικό όφελος για τους αποφοίτους ΑΕΙ και κατόχους διδακτορικών.
9. Διατηρείται το οικογενειακό επίδομα.
10. Διατηρείται το επίδομα ειδικών συνθηκών, αλλά θα απορροφήσει και το ανθυγιεινό επίδομα που χορηγείται σήμερα.
11. Διατηρείται το επίδομα θέσης ευθύνης, το οποίο όμως θα περιοριστεί δραματικά σε σύγκριση με τα ισχύοντα σήμερα.
12. Αντικαθίσταται το κίνητρο απόδοσης, που λαμβάνεται από όλους τους υπαλλήλους, από το επίδομα παραγωγικότητας, το οποίο θα καταβάλλεται ανά τρίμηνο ή εξάμηνο, ανάλογα με δείκτες απόδοσης των υπαλλήλων και των υπηρεσιών. Δηλαδή, δε θα χορηγείται σε όλους τους υπαλλήλους όπως σήμερα.



Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Πάρτυ εσόδων για τους 300 της Βουλής


Τη στιγμή που δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι στενάζουν υπό τον ασφυκτικό κλοιό των οικονομικών μέτρων, οι 300 της Βουλής δικαιούνται δύο βουλευτικές συντάξεις και 58 μισθούς μετά την αποχώρησή τους από το το πολιτικό προσκήνιο. Στα 113.500 ευρώ τα ετήσια έσοδα του Γιώργου Παπανδρέου
Τη στιγμή που οι μισθωτοί χάνουν κατά μέσον όρο 400 ευρώ το μήνα εδώ και ένα χρόνο ελέω Μνημονίου, οι ανώτατοι άρχοντες είδαν μόνο τη μείωση κατά 12% των εξόδων παράστασης όταν οι συνολικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων κόπηκαν οριζόντια 20% (πλέον των Δώρων και επιδόματος αδείας που κόπηκαν σε όλους ανεξαιρέτως).
Κοντά σε βουλευτές, υπουργούς, υφυπουργούς, τον πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «ευνοημένοι» είναι και οι πέριξ αυτών υπάλληλοι της Βουλής, οι οποίοι εκτός του ότι διατήρησαν 16 μισθούς εισπράττουν παχυλά εφάπαξ -κατά μέσον όρο 250.000 ευρώ -και υψηλές συντάξεις. Παγκόσμια πρωτοτυπία αποτελεί και η κατοχύρωση δύο συντάξεων για τους βουλευτές.
Σύμφωνα με αναλυτικό ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" και βάσει στοιχείων από το υπουργείο Οικονομικών καταδεικνύουν, σύμφωνα με πληροφορίες, και τα προνόμια που συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι 300 του Κοινοβουλίου και οι πέριξ αυτών:
Οι περικοπές
* Καταρχήν το Μνημόνιο έφερε την περικοπή κατά 12% των εξόδων παράστασης του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του προέδρου της Βουλής, των υπουργών και των υφυπουργών. Δηλαδή, μια μηνιαία περικοπή της τάξης των περίπου 1.000 ευρώ για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και 190 ευρώ κατά μέσον όρο για τους υπόλοιπους.
* Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εισπράττει περίπου 360.000 ευρώ. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου 565/18.3.1977 του παρέχεται μηνιαία χορηγία ίση με το τετραπλάσιο της βουλευτικής αποζημίωσης (7.000 ευρώ) ήτοι 28.000 ευρώ, τα οποία περιορίζονται σε περίπου 22.000 ευρώ μετά την παρακράτηση φόρου εισοδήματος 20%. Συμπληρωματικά καταβάλλονται μηνιαία ως έξοδα παράστασης ίσα με το 1/3 της χορηγίας -και μάλιστα χωρίς κρατήσεις ήτοι 9.300 ευρώ, τα οποία μετά τη μείωση του 12% περιορίστηκαν σε περίπου 8.200 ευρώ. Μηνιαίως εισπράττει περίπου 30.000 ευρώ ή κοντά 360.000 ευρώ ετησίως.
* Ο πρωθυπουργός παίρνει τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ, προσαυξημένη κατά 40% ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.800 ευρώ ή περίπου 2.460 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνολικά λαμβάνει περίπου 9.460 ευρώ το μήνα ή περίπου 113.500 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
* Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που έχουν και τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ μηνιαίως, με προσαύξηση 30% για τον αντιπρόεδρο και 20% για τους βουλευτές ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.100 ευρώ και 1.400 ευρώ αντίστοιχα. Μετά την περικοπή 12% τα ποσά αυτά μειώνονται σε 1.900 ευρώ και 1.230 ευρώ αντίστοιχα. Συνεπώς ένας υπουργός ή υφυπουργός-βουλευτής λαμβάνει μηνιαίως 8.230 ευρώ ή περίπου 98.760 ευρώ (προ φόρου) ετησίως. Ο αντιπρόεδρος λαμβάνει 8.900 ευρώ μηνιαίως ή περίπου 106.800 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
Το υπουργικό
* Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ και το 50% των εξόδων παράστασης των υπουργών -βουλευτών ήτοι 700 ευρώ, τα οποία περιορίστηκαν σε 610 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνεπώς μηνιαίως λαμβάνουν 7.610 ευρώ ή περίπου 91.320 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
* Οι βουλευτές εκτός της βουλευτικής αποζημίωσης 7.000 ευρώ (κάθε χρόνο από το 2009, ο πρόεδρος της Βουλής εισηγείται τη μείωση της αποζημίωσης στην ολομέλεια, η οποία την εγκρίνει) εισπράττουν και έξοδα παράστασης 1.400 ευρώ ή περίπου 1.230 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Μηνιαίως λαμβάνουν (προ φόρου) 8.230 ευρώ ή 98.760 ευρώ ετησίως.
* Αξίζει να καταγραφεί ότι οι βουλευτές έχουν λαμβάνειν και από τις συμμετοχές τους στις Επιτροπές -δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Επιτροπή Οικονομικών που συνεδριάζει τις περισσότερες φορές τον τελευταίο χρόνο, ώστε να αναπληρώσουν, σύμφωνα με πληροφορίες, τα χαμένα από τις περικοπές του Μνημονίου. Επιπροσθέτως λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, επίδομα κίνησης αναλόγως του τόπου εκλογής, αυτοκίνητα, και μεταξύ άλλων η Βουλή τούς πληρώνει και τους λογαριασμούς τηλεφώνου.
Δύο συντάξεις
* Καταστρατηγείται πρωτίστως από τους βουλευτές ο βασικός κανόνας του ενός κύριου φορέα σύνταξης για όλους τους ασφαλισμένους. Οι βουλευτές λαμβάνουν δύο κύριες συντάξεις και χωρίς κανέναν περιορισμό ως προς το ύψος της σύνταξης που λαμβάνουν από άλλο ασφαλιστικό ή συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης. Από το 1993 και μετά το σύνολο των ασφαλισμένων λαμβάνει μόνο μια κύρια σύνταξη, ενώ το προνόμιο των δύο κύριων συντάξεων διατηρήθηκε μόνο για ασφαλισμένους προ του 1993. Αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμη και ο διπλασιασμός του χρόνου της βουλευτικής θητείας από 4 σε 8 έτη από το 2008 δεν αφορούσε τους παλιούς, αλλά τους νέους βουλευτές.
* Σε όλους τους Προέδρους της Δημοκρατίας που έχουν αποχωρήσει παρέχεται ισόβια μηνιαία αποζημίωση λόγω εξόδων παράστασης ίση με το 50% της μηνιαίας χορηγίας του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας ήτοι 11.000 ευρώ (μετά τον παρακρατούμενο φόρο 20%) ή ετησίως 132.000 ευρώ.
Οι υπάλληλοι
* Προκλητικό είναι το συνταξιοδοτικό καθεστώς των υπαλλήλων της Βουλής, καθώς και η πληθώρα επιδομάτων, προσαυξήσεων, αποζημιώσεων και εφάπαξ παροχών. Ενδεικτικές είναι οι συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν θεσπιστεί κατά καιρούς για το προσωπικό της Βουλής. Οπως η προσαύξηση κατά 25% του βασικού μισθού, η περαιτέρω προσαύξηση κατά 15% με την αποχώρησή τους λόγω συνταξιοδότησης και η λήψη πλήρους σύνταξης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
* Οι υπάλληλοι της Βουλής εξαιρούνται από τα όρια ηλικίας για τον υπολογισμό της κύριας σύνταξης, καθώς αυτή υπολογίζεται με 28,5 έτη στο 100% των προσαυξημένων κατά το μήνα εξόδου αποδοχών τους, όταν για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους υπάρχει όριο ηλικίας για τη λήψη σύνταξης, η οποία υπολογίζεται με 35 έτη υπηρεσίας στο 80% των αποδοχών τους. Και μάλιστα όταν πληρώνουν αμφότεροι τις ίδιες κρατήσεις 6,67% για κύρια σύνταξη. Ο υπολογισμός της σύνταξης βάσει του ίδιου καθεστώτος, που ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους και το οποίο νομοθετήθηκε πέρυσι λόγω Μνημονίου, αφορά μόνο όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από το 2010 και μετά, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 3865. Αλλά ακόμα και αυτοί που θα βγουν στη σύνταξη με το 80% των αποδοχών τους, όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι, τυγχάνουν της προσαύξησης 25% των αποδοχών τους. Συνεπώς, οι παλαιοί υπάλληλοι της Βουλής βγαίνουν στη σύνταξη με το ευνοϊκό καθεστώς που ίσχυε μέχρι το 2009.
* Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου, γενικός διευθυντής της Βουλής με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει κύρια σύνταξη 5.169 ευρώ όταν του προέδρου του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου με 28,5 έτη είναι 4.785 ευρώ και με 35 έτη 5.906 ευρώ. Την ίδια στιγμή ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (πτέραρχος) με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 2.937 ευρώ και με 35 έτη 3.619 ευρώ. Ο γενικός διευθυντής υπουργείου δε, παίρνει σύνταξη 2.306 ευρώ με 28,5 έτη υπηρεσίας και 2.782 ευρώ με 35 έτη υπηρεσίας.
Εφάπαξ 58 μισθοί
* Οι υπάλληλοι της Βουλής κατά την αποχώρησή τους από την εργασία λαμβάνουν εφάπαξ από το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής (ΤΑΥΒ) πέραν του ποσού που λαμβάνουν από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ). Το εφάπαξ του ΤΑΥΒ ισούται με 2 μισθούς ανά έτος ασφάλισης, δηλαδή με 28,5 έτη λαμβάνουν 58 μισθούς ή κατά μέσον όρο 200.000 ευρώ. Οσο δε για το εφάπαξ από το ΤΠΔΥ υπολογίζεται σε περίπου 50.000 ευρώ. Συνολικά, με τη αποχώρησή τους λαμβάνουν κοντά 250.000 ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι το ΤΑΥΒ, εκτός από την εισφορά 5% των υπαλλήλων, επιχορηγείται από τον προϋπολογισμό της Βουλής με τουλάχιστον 10%, 4% επί προμηθειών και εργασιών Βουλής, ενοίκια καφενείων και άλλων χώρων Βουλής, καθώς και από ποσά εκποίησης άχρηστου υλικού, χάρτου κ.λπ. της Βουλής και της Βιβλιοθήκης της

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

«Κλάστε μου τον μπούτζον» Γ. Καραϊσκάκης


 «Ως πότε, επί τέλους, Κατιλίνα,
θα καταχράσαι της υπομονής μας;»
(Κικέρων)
Ως πότε, ο αδικών θα αδικεί κι ο ρυπαρός θα ρυπαίνει, και σεις, κρυμμένοι πίσω από τους άνομους νόμους σας, θα κάνετε εξεταστικές επιτροπές για ανεπίτρεπτες κομπίνες;
Ως πότε, οι διεφθαρμένοι θα διαφθείρετε ό,τι αγγίζετε με το άνομο χέρι σας και θα βρομίζετε με το ρυπαρό σας χνώτο τον αέρα.
Ως πότε, λαθρεπιβάτες της εξουσίας, θα ξεγελάτε τον λαό και θα κλέβετε την ψήφο του;
«Ώρα νέα, χελιδών: κοίτα, νέα χελιδόνια». «Οι δ’ έβλεπον καγώ των κρεών έκλεπτον: αυτοί έβλεπαν κι εγώ έκλεβα το κρέας».
Ως πότε, πολιτικατζή εσύ, «ν’ αρπάζεις και να δωροδοκείσαι, ο δε λαός… σφιγμένος από την ανάγκη, τη μιζέρια να κρέμεται από σένα με το στόμα ανοιχτό: Συ μεν αρπάζης και δωροδοκείς… ο δε δήμος … υπ ανάγκης άμα και χρείας και μισθού προς σε κεχήνη» (Αριστοφάνης).
Ως πότε, θα σας κουβαλάει, βάρος της γης, «άχθος αρούρης», άχρηστο, στον σβέρκο του, ο εξαθλιωμένος, από εσάς, λαός;
Ως πότε, θα μοστράρετε τη φτιασιδωμένη φάτσα σας με τα φκιασίδια της εσπερίας, οι σκουπιδάρχες της χωματερής των νεοελληναράδων, που τη δημιουργήσατε από το περίσσευμα της σκουπιδοσύνης σας;
«Εδώ ‘ναι η στάχτη ενός λαού, που είταν αιώνια φλόγα (Κώστας Βάρναλης)».
Ως πότε θα μιλάτε, «σπασμένες λέξεις από ξένες γλώσσες» (Σεφέρης), και θα σκοτώνετε τη γλώσσα την Ελληνική; Αδιάντροποι, των ξεδιάντροπων, μεταμοντέρνων (νεοφιλελευθέρων) καιρών.
«Ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται: αν οι θεοί διαλέγονται χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων».
Ως πότε αμετανόητοι θα σκοτώνετε τον ήλιο, θα σκοτεινιάζετε το φως και θα αμαυρώνετε το ελληνικό πρόσωπο εκείνο, που αντίκριζε τη Δύση κατάματα και η Δύση το αντίκριζε με δέος και σεβασμό; Ηλιοκτόνοι Φωτοκτόνοι. Κακοπάτριδες.
Και ζητούσαν τις μέρες εκείνες οι άνθρωποι μιαν ανθρώπινη λαλιά. Και τους δώσατε τη σιωπή της ενοχής σας.
Και ζητούσαν τις μέρες εκείνες οι άνθρωποι μια ζεστή αγκαλιά. Και τους δείξατε την εξορία του ανθρώπου.
Και ζητούσαν τις μέρες εκείνες οι άνθρωποι το ανέσπερο φως. Και τους τυφλώσατε με το εσπερινό, το σβησμένο φως της εσπερίας.
Και ζητούσαν τις ημέρες εκείνες οι άνθρωποι ένα όνειρο να πιαστούν, να πιστέψουν. Και τους ρίξατε στον εφιάλτη μιας ζωής αβάσταχτης, χωρίς αύριο.
Και ζητούσαν τις μέρες εκείνες οι άνθρωποι μια δουλειά τίμια, για να ζήσουν. Και τους κλείνατε το μάτι με τα τριάκοντα αργύρια της προσδοκίας του ρουσφετιού.
Και ζητούσαν τα παιδιά μιαν αλάνα, για να παίξουν. Και τους δώσατε την αλάνα της αδιάφορης πέτρινης καρδιάς σας και της πνευματικής σας αλητείας.
Δεν αγαπήσατε παρά μόνο το χρήμα και την γκλαμουριά της αυλής του Αρταξέρξη.
«Τον δύσκολο τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών» ποτέ δεν επιδιώξατε.
Ανίκανοι των θαυμάτων.
Η Σίβυλλα μιλάει
«… χαμαί πέσε δαίδαλος αὐλά.
οὐκέτι Φοῖβος ἔχει καλύβαν, οὐ μάντιδα δάφνην,
οὐ παγὰν λαλέουσαν. ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ.»
«… Χάμω κείτεται ο περίτεχνος αυλός,
ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική,
ούτε πηγή ομιλούσα. Στέρεψε και το νερό που μιλούσε»
«Ιδού η ουαί η τρίτη έρχεται ταχύ.» (Αποκάλυψις Ιωάννου)
Η Σίβυλλα προσκλητήριο των εν ζωή νεκρών καλεί.
Κυβερνήτης! Πε-θαμμένος!
Νεκραναστημένο ζόμπι: «κοπίδων (τσαρλατάνων) αρχηγός» (Ηράκλειτος).
Πολιτικός! Πε-θαμμένος!
Νεκραναστημένο ζόμπι: πολιτικατζής
Πολίτης! Πε-θαμμένος!
Νεκραναστημένο ζόμπι: μαζάτομο της νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας.
Η ουαί η τρίτη έρχεται ταχύ.
«… μιαν απαίσια βοή,
… την σκάλα ανεβαίνει.» (Κ. Καβάφης)
Και «οι προβατογκαμήλες θα γκρεμιοτσακιζούντανε (Εγγονόπουλος)
«Μια φοβερή ξυλάρα κράταγε και την εκράδαινε» (Ν. Εγγονόπουλος).
Και πήρε σβάρνα, ο Καραΐσκος, τους κωλοπροβάλλοντες υποταχτικούς σφουγγοκωλάριους της Εσπερίας και των παγκοσμιοποιημένων Νεάντερνταλ,
φωνάζοντας:
«κλάστε μου, τώρα, τον μπούντζον.»
Αυτά τα λόγια που ακούτε και τα θαρρείτε ξένα και ίσως, μέσα στη μικροαστική σας καλλιέπεια, χυδαία, σε άλλη ζωή, σ’ αλλοτινούς παμπάλαιους καιρούς, γνωστά σάς ήτανε. Τα μίλαγε η καρδιά σας.
Κι ήτανε, λένε, ντυμένος το οργισμένο φως της Λαμπρής των Ελλήνων.
Και «η φωνή του ήτανε προορισμένη μόνο για τους αιώνες» (Εγγονόπουλος).
Και τα αγάλματα ακίνητα, μέσα στα θαυμάσια ερείπια, σωπαίνοντας,
βρυχώνται, τώρα, τα βροντερά, τα ξεχασμένα, τα αιώνια μυστικά.
Και τα λυχνάρια, που ψάχνουν τον άνθρωπο, δείχνουν τον δρόμο, που θάρθουν οι δαυλοί του αύριο, να βάλουν φωτιά στα σάπια.
Κι οι άνθρωποι θα σπείρουν τον σπόρο της νέας γενιάς των ωραίων ανθρώπων.
Ωραίοι σαν Έλληνες.
«Έλληνες μην κιοτέψετε,
Σαν Έλληνες βαστάξετε και σαν γραικοί σταθείτε.
Παιδιά μ’ να νταγιαντίσετε, να γίνετ’ ένα σώμα
Να μη χαθεί η πατρίδα μας, την πάρτε στο λαιμό σας.»
(Δημοτικό)





Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Πρόταση-βόμβα για μείωση έως και 30% στο εφάπαξ


Πρόταση-βόμβα για μείωση έως και 30% στο εφάπαξ κάνει η διοίκηση του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, σε εμπιστευτική της μελέτη για τη βιωσιμότητα του φορέα. Είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση του ΤΠΔΥ διατυπώνει εγγράφως σε οικονομικό της σχέδιο προτάσεις για τη βιωσιμότητα του ταμείου, ενόψει μάλιστα των κρίσιμων αποφάσεων που αναμένονται από την τρόικα αλλά και από τα υπουργεία Εργασίας και Οικονομικών, ως προς τη διάσωση του Ταμείου από μια βέβαιη χρεοκοπία.
Πληροφορίες και στοιχεία της πρότασης δημοσιεύει σήμερα κατ’ αποκλειστικότητα η εφημερίδα «Αδέσμευτος Τύπος». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η διοίκηση του ταμείου προτείνει:
Να επιβληθεί εισφορά στο σύνολο των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Σήμερα επιβάλλεται 4% στο βασικό μισθό και εξαιρούνται τα επιδόματα, υπερωρίες και λοιπές αποζημιώσεις.
Να μειωθεί το ποσό που θα παίρνουν όσοι αποχωρούν, σε ποσοστό έως και 30%.



Κυριακή 1 Μαΐου 2011

"Θα ήθελα και εγώ ένα θαύμα Θεέ μου"

Με αφορμή τις άγιες μέρες  και με το θαύμα της ανάναστασης του Κυρίου, θα ήθελα να ζητήσω απο το Θεό, ένα θαύμα...
-Θεέ μου, Να ερχόταν ένα μαγικό χέρι, να έριχνε ... 500 Δις Ευρώ και να ξεχρεώναμε απο τα πάντα!
- Θεέ μου, Να είχαμε 300 άξιους πολιτικούς, που να ιδρώνουν πραγματικά και να κοπιάζουν για το καλό της Ελλάδας και να μην κάνουν λαμογιές. Να μπορούν να κυκλοφοράνε υπερήφανοι ανάμεσα μας και να τους πλησιάζουμε ζητώντας την χειραψία τους, αισθανόμενοι υπερήφανοι που τους έχουμε δίπλα μας και εργάζονται για εμάς!
-Θεέ μου, να κατέβαινε όλος ο Ελληνικός λαός για εκλογές, όχι με το ζόρι, αλλά επειδή το επιθυμεί ο ίδιος και να μη θεωρεί χάσιμο χρόνου την ψήφο του.
- Θεέ μου,Να φτιαχνόταν το Κοινωνικό πρόσωπο της Χώρας, έτσι ώστε πχ,να μπορούσαμε να πηγαίνουμε για εξετάσεις στο ΙΚΑ και να μην κλείνουμε
Ραντεβού για τους επόμενους ... 4,5, μήνες. Άραγε θα ζούμε τους επόμενους 4,5 μήνες?
-Θεέ μου, να μπορούσαμε να αισθανόμαστε υπερήφανοι για εκείνο το Κιτρινοσωμόν κτίριο στο Σύνταγμα, και τους ενοίκους του φυσικά! Να μπορούμε να πηγαίνουμε στο γραφείο τους, όχι για να ζητήσουμε ρουσφέτια και δουλειά, αλλα, να τους λέμε μπράβο έτσι, συνέχισε!
- Θεέ μου, να έπαιρναν τα πτυχία τους οι έλληνες Νέοι και νέες και να έπιαναν κατευθείαν δουλειά, με αξιοπρεπή μισθό, χωρίς να τους ζητάνε οι εταιρείες την καταραμένη και μυθοποιημένη προυηπηρεσία ... Αλήθεια, απο 18 έως 23 άντε 24 χρονών στα πενεπιστήμια, που σκατά είδαν όλοι αυτοί τα ξεφτέρια των διάφορων εταιρειών το χρονικό εκείνο κενό όπου ο Νέος απέκτησε προυπηρεσία??
-Θεέ μου, να μπορούσε το κράτος της Ελλάδας (κράτος?? ανέκδοτο) να φτιάχνει πραγματικά κατασκευαστικά έργα, όπου μετά την παράδοση τους στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, να μην έχουν προβλήματα σχεδόν αμέσως, όπως καθιζήσεις, πλημμύρες κτλ κτλ
-Θεέ μου, να έπεφταν οι τιμές των προιόντων!
-Θεέ μου, μπορείς να εξαφανίσεις όλα τα λαμόγια??? Πολιτικοί, διευθυντές, προιστάμενοι, έμποροι κτλ κτλ! Μπορείς????
-Θεέ μου, να εξαφανίζονταν τα καρτέλ, (σουπερμάρκετ,βενζίνες,λαχανικά,κτλ) και να μπορούσε ο Λαός να απολαμβάνει τα προιόντα και τις υπηρεσίες!
-Θεέ μου, να μπορούσε ο έλληνας να απολαμβάνει τις υπηρεσίες του κράτους είτε αυτή λέγεται εφορία, είτε πολεοδομία, είτε δικαστήρια κτλ κτλ!
-Θεέ μου, να μάθει ο έλληνας να μην πετάει τα αποτσίγαρα του οπουδήποτε και οποτεδήποτε!
- Θεέ μου,να μπορούσε ο Έλληνας να πηγαίνει εκκλησία, να ανάβει το κεράκι του και να μην του έρχεται η "διάθεση" να ζητήσει απόδειξη αγοράς απο τα διάφορα ηλίθια ταμπελάκια που αναγράφουν τις τιμές των κεριών! Θεέ μου, δώσε μας τσάμπα τις υπηρεσίες σου και κάθε Κυριακή, εκεί θα είμαστε, για εσένα!
- Θεέ μου, να μην καίγεται ούτε ένας θάμνος κάθε καλοκαίρι και να πρασινίσουμε (με την καλή έννοια-κατάλαβες θεέ μου τι εννοώ έτσι??) όλα εκείνα τα εδάφη που καταπατήσαμε κάψαμε βιάσαμε!
Να μπορούμε να κινούμαστε στη χώρα και σε κάθεσημείο να απολαμβάνουμε το πράσινο και το οξυγόνο των πεύκων!
-Θεέ μου, να μπορούσε ο Έλληνας να περπατήσει στη γειτονιά του, στο δρόμο του και να μην έβλεπε ποτέ ξανά grafiti κάθε είδους και κάθε γούστου να χαλάνε την αισθητική του! Να ήταν όλα πεντακάθαρα, χωρίς το παραμικρό χαρτάκι, σκουπιδάκι, αποτσίγαρο που σου ζήτησα και πιο πριν. Πως το έκανες, στο Λουξεμβούργο πχ? Ε κάντο και εδώ στην Ελλάδα σε παρακαλώ!!!! Θυμάσαι πως το έκανες??
- Θεέ μου, να έδινες μυαλό σε αυτούς τους Ηλίθιους που έφτιαξαν τους νόμους έτσι ώστε να μην μπορεί να πάρει κανενας κρατούμενος άδεια, για να μπορέσει να "πεταχτεί" για μια στιγμή βρε αδερφέ, να εδώ πιο κάτω, να βιάσει ξανά, να σκοτώσει, να ληστέψει. Μπορείς? Μπορείς να τους δώσεις λίγο μυαλό??
- Θεέ μου, να μπορούσες να φτιάξεις την παιδεία της χώρας, έτσι ώστε τα παιδιά να μην χρειάζονται φροντιστήρια, και να μην καταναλώνουν το χρόνο τους διαβάζοντας επί ώρες παπαγαλίες κτλ κτλ,
Να, πχ, πως το έκανες το θαύμα σου στη Σουηδία? Ναι, μπορείς? Μπορείς να φτιάξεις ένα σύστημα όπου τα παιδιά θα έρχονται απο το σχολείο και δε θα χρειάζονται και άλλο χρόνο για να διαβάσουν?
Να έχουν ήδη αποκτήσει τις γνώσεις της ημέρας, έτσι ώστε στο χρόνο τους μόλις επιστρέψουν σπίτι, να μπορούν να πάνε για ποδόσφαιρο, μπασκετ, κολύμβηση, στοίβο, χορό, μουσική κτλ?
Να γίνουν πιο σωστοί πολίτες, και να αποκτήσουν πραγματική γνώση? Να αποκτήσουν πραγματικά ενδιαφέροντα?? Θεέ μου, όλα τα παιδιά της χώρας γνωρίζουν κάποια Τζούλια και δε γνωρίζουν τον Καραθεοδορή, δε γνωρίζουν τους ποιητές μας, δε γνωρίζουν τον Ελύτη, δε γνωρίζουν ποιοι έλληνες διέπρεψαν στο εξωτερικό και μας έκαναν υπερήφανους, όπως πχ, ο Βολάνης (όχι όχι αυτός, ο άλλος ο σχεδιαστής) ο Αγγάνης, και πόσοι άλλοι! Θεέ μου, να, σου κάνω ακόμα μια πρόταση. Βλέπεις ότι όσοι φεύγουν εξωτερικό και έχουν όνειρα και φιλοδοξίες, τα καταφέρνουν και μας κάνουν υπερήφανους! Μπορείς να τους κρατήσεις εδώ στην Ελλάδα? Μπορείς να κάνεις αυτό το κράτος (το αλιό καλό ανέκδοτο) να μη διώχνει τα παιδιά του??
-Θεέ μου, μπορείς να γεμίσεις τα γήπεδα? Να είναι πάντα γεμάτα!! Να μπορούν όλοι να πηγαίνουν και να απολαμβάνουν το παιχνίδι και όχι να κάνουν γυμναστική προσπαθώντας να αποφύγουν κροτίδες, φωτοβολίδες και καρέκλες??? Μπορείς??!!
-Θεέ μου, μπορείς να κάνεις τον Έλληνα να αγαπήσει αυτή τη χώρα?? Γιατί μας έστειλες εδώ?? Γιατί δημιούργησες αυτον τον καταπληκτικό τόπο, όπου μετά μας πέταξες και ξεκινήσαμε να τον καίμε, να τον μολύνουμε να τον βιάζουμε?? Είχες πιει τότε Θεέ μου?? Εφτιαξες αυτη την πανέμορφη χώρα και τώρα τι??? Είδες πως την καταντήσαμε?? Μηπως, ήθελες αρχικά να μας στείλεις λίγο πιο νότια κατα Αφρική πλευρά??
Και κατα τη μεταφορά, σου γλιστρίσαμε και σου πέσαμε??? ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΜΑΖΕΨΕΙΣ?????? ΜΠΟΡΕΙΣ?????!!!!!!!
- Θεέ μου, μπορείς να διώξεις την ντροπή που νιώθει ο έλληνας όλα αυτα τα χρόνια?? Μπορεις να μας κάνει ξανά υπερήφανους?? Να είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες???
Βαρεθήκαμε Θεέ μου, να περπατάμε και να κοιτάμε το πεζοδρόμιο. Όχι, όχι, μη μας φτιάξεις το σβέρκο, δεν έχουμε αυχενικό, απλά
ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ!!!!!! ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΝΑ ΞΕΦΥΣΑΜΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ!!!
ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ, ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΑΛΑΖΙΟ!!!!!!!
-Θεέ μου, δε θα σε κουράσω. Όλα αυτα που ανέφερα, και σου ζητάω, στα ζητάω για τους υπόλοιπους Ελληνες.
τι θέλω εγώ?? Να λέγομαι Έλληνας και να είμαι υπερήφανος για αυτο!!!
Αναστήθηκες Θεέ μου!!! Πέθανες και αναστήθηκες!!! Μπορείς να με κάνεις υπερήφανο???
είναι τόοοοοοοοοσσσσοοοο απλο Θεέ μου.........τόσο απλο!!!!